​علی‌اکبر رنجبر کرمانی محقق تاریخ معاصر بر اثر ابتلا به کرونا دار فانی را وداع گفت.

گویی روایت بدبختی، مهم‌ترین سرمایۀ فرهنگی ماست. اگر این سرمایه را از دست بدهیم، نه که فاقد فرهنگ خوشبختی هستیم، هویت ملی خودمان را از دست دهیم و دیگر نمی‌توانیم در بستری از بیزاری، شکوفا شویم و خوش بدرخشیم!

میرزا محمد علی محلاتی ملقب به حاج سیاح (متولد ۱۲۵۲ قمری/ ۱۲۱۵ خورشیدی/۱۸۳۶ میلادی – درگذشته ۱۳۴۳ قمری/ ۱۳۰۴ خورشیدی /۱۹۲۵ میلادی) کنشگر سیاسی مشروطه و سفرنامه‌نویس ایرانی-آمریکایی بود. او نخستین ایرانی است که رسماً تابعیت ایالات متحده آمریکا را پذیرفت.

کتاب «هویت ایرانی در گذر تاریخ: نقد و بررسی کتاب هویت ایرانی» تالیف عماد افروغ با پیش‌گفتاری از احمد اشرف از سوی نشر علم منتشر شد.عماد افروغ در این کتابضمن مرور فصول کتاب «هویت ایرانی.» به ارزیابی برخی از آنها، به طور عمده فصل‌های یک، دو، سه، چهار و هشت پرداخته و در پایان بحث خود را با یک نقد و ارزیابی نهایی و کوتاه به سرانجام رسانده است.

شاهنامه تنها کتاب دیروز‌های ایران نیست؛ کتاب اکنون و آینده ایران نیز هست. از بخت‌یاری و سرافرازی ماست که چراغ راهی، چون شاهنامه پیش روی ماست.

بیش از ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار پرونده (در حدود ۳۰۰ میلیون برگ) سند در ۵۰ سال گذشته در مخازن سازمان اسناد ملی ایران گردآوری و نگاهداری شده است.

در سفر مظفر‌الدین شاه قاجار به اروپا در سال ۱۹۰۵. م هنگام اقامت در مسکو این شایعه در ایران رواج گرفت که دولت ایران جزیره قشم را یا به دولت روسیه تزاری بخشیده یا فروخته و یا به آنان اجاره داده است. مظفرالدین شاه، درباره جزیره‌های ابوموسی و تنب بزرگ به صدر اعظم خود نامه‌ای می‌نویسد که در مطلب زیر می‌خوانید.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، روز ملی خلیج فارس را روز افتخار و اقتدار ایرانیان عنوان کرد و گفت: این روز امتداد هویت تاریخی و تمدن دیرپای ایران زمین است که بر شالوده مستحکم فرهنگ و هنر بنیان نهاده شده تا خلیج نیلگون همیشه فارس آن غیرقابل انکارترین سند هویتی در جهان باشد.

سرور بختی، رئیس موسسه فرهنگی اکو با صدور پیام با گرامیداشت روز ملی بزرگداشت عطار نیشابوری عطار نیشابوری بنیان‌گذار ادبیات نمادین در جهان و نخستین شاعری ست که از ادبیات تمثیلی و رمزگونه در شعر بهره گرفت و بیش از هر شاعر دیگری، به حکایت‌پردازی شهره شد.

اعلام شده است که یک همایش در تابستان سال ۱۴۰۰ قرار است در فومن در مورد «عبدالفتاح فومنی» یعنی تنها مورخِ «گیلانِ بیه پس» برگزار شود. صرف‌نظر از هر نقدی که به کار او داشته باشیم، کتاب او سرشار از داده‌هایی است که در مورد «گیلان بیه پس» در هیچ جایی دیده نمی‌شود. از این زاویه شاید نوشتن درباره‌ او و کتاب «تاریخ گیلان» او و همایشی که قرار است برگزار شود واجد اهمیت باشد.