پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۱۰۱۹۰۶
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱۳۹۶ - ۱۷:۰۹
حتماً بايد به حال سرزميني گريست که متخصصان و صاحب نظران آن، به رغم اطلاع و آگاهي، براي حفظ موقعيت خود حرف هاي غيرتخصصي مي زنند، البته بيشتر بايد گريست براي همان سرزميني که ميدان دار و بسياري از سخنگويانش و آنان که به بلندگوها نزديک مي شوند و دسترسي بيشتري دارند، فرصت طلبانه و سطحي، خود را هم صدا و منادي اصول درستي جا مي زنند که از معضلات اساسي جامعه است.

شعار سال: ديگر هيچ جامعه شناس، اقتصاددان و صاحب نظر يا تحليل گري نيست که نگويد يا تشخيص ندهد که موضوع بيکاري و درمان آن، يا ايجاد شغل و يا آنچه که نه چندان درست ازنظر ترکيب کلمات، «اشتغال زايي» ناميده مي شود، يکي از مهم ترين و اساسي ترين مشکلات جامعه 80 ميليوني کشور ماست. حتي اگر همه اينها نگويند يا نخواهند بگويند که اين بحران همه جانبه و دامن گير، جامعه را از درون تهي کرده و مي کند و اقتصاد کشور را به ورطه نابودي مي کشاند، همگان بايد به عنوان يک اصل، که از سوي بالادست ترين مقام حاکميتي بر آن تائيد شده است بپذيريم که «مشکل بيکاري جوانان حل شود» و اين پديده ناصواب، به هر دليل که ايجادشده و در حال گسترش است ريشه کن و يا حداقل تعديل و متعارف گردد.
حال عده اي از متخصصان و صاحب نظران که مي دانند شاخصه هاي حل بحران بيکاري و ايجاد اشتغال در يک جامعه، با ويژگي اقتصادي «رکود و گريخته از تورم 40 درصدي» چيست، براي اينکه هم آن را داشته باشند و هم اين را و درواقع هم به نوعي خود را همسو با اصل درست «بحران بيکاري» و «ايجاد اشتغال» نشان دهند و هم به درمان واقعي آن که ممکن است عده اي را خوش نيايد اشاره و تأکيد نکنند، نشاني کوچه غلط مي دهند و با طرح تئوري «اشتغال کاذب» که براي ارزش افزوده ملي زيان بخش است موضوع موفقيت خود را مثلاً تثبيت و رفع و رجوع مي کنند. به عبارتي، عافيت طلبانه، داروي بسيار تلخ حل بحران را براي خوشايند بخش هايي از مؤلفه هاي قدرت که البته خود به جدّ خواستار درمان اين بيماري مزمن هستند تجويز نمي کنند و به جاي آن مثلاً قرص بي اثر پودر قند که شيرين و به مذاق خوش آيد را درنهايت بي انصافي در نسخه ايجاد اشتغال مي پيچند. در اين ميان، فرصت طلبان معرکه گردان و شيپورچي که نُقل محافل هستند هم حکايت خود رادارند و براي خودنمايي، جلبتوجه و درصحنه بودن، مُدام در بوق آنچه پرداختن به آن مُد روز شده است مي دمند و البته به طورجدي وارد بحث نمي شوند، و بالاخره اين سير ادامه دارد تا اينکه سوژه اي ديگر در جامعه داغ شود و به سراغ آن بروند! اگر نخواهيم بحث را طولاني کنيم؛ در حد يک مقاله بايد گفت يکي از مصاديق بحث فوق توسط اين دودستة آگاه و فرصت طلب شيپورچي براي رفع بحران بيکاري و ايجاد اشتغال، سرريز بيشتر مسئوليت به عهده بخش کشاورزي است که خود با دارا بودن سهم 18 تا 20 درصدي اشتغال، بحران مازاد شغل دارد و نيازمند آن است که با برنامه ريزي و مثلاً فرستادن چند تراکتور و دنباله بند مناسب يا دستگاه هاي کاشت و برداشت مدرن، ميزان قابل توجهي از شاغلان مزرعه تا حمل ونقل محصول کم و روانه کار در حلقه هاي ديگر اين فرايند شوند. بسياري از دسته اول و دوم که ذکرشان رفت اين بحث را به ميان نمي آورند و عکس آن را بيان مي دارند. ايجاد صنايع تبديلي، تکميلي، بسته بندي، سازمان دهي حمل ونقل سراسري محصولات کشاورزي تا مقصد و بازارهاي هدف و صدها مورد ديگر مي تواند راهگشا باشد اما سخن گويان کم اطلاع و يا متخصصان آگاه، بدون اشاره به سرمايه گذاري کلان در اين بخش ها، در گفتارهاي عمومي خود ايجاد اشتغال در کشاورزي را ذکر مي کنند و قصد دارند که کشاورزي، مخزن اشتغال شود.
گمان نمي رود هيچ مسئول، نماينده مجلس و قس علي هذا، حداقل براي اينکه تکفير نشود با صراحت بگويد «بايد ميزان اشتغال را در کشاورزي کاهش داد تا به يک فعاليت اقتصادي مقرون به صرفه تبديل شود و بتواند در بازارهاي داخلي باقيمت تمام شده کالاهاي مشابه خارجي رقابت کند و در ادامه به مزيت هاي صدارتي نيز دست يابد!» همين که بزرگان سرزمين، موضوع ايجاد اشتغال و بحران بيکاري را اعلام مي کنند موج گسترده اي از همين فرصت طلبان، بي آنکه اراده اي براي ارائه صريح و شجاعانه راهکاري داشته باشند، در انواع و اقسام برنامه هاي تلويزيوني و راديويي يا ساير رسانه ها و بلندگوها داد سخن سر مي دهند و درنهايت هم پاسخشان به مثلاً يک فارغ التحصيل جوياي کار که براي طرح مشکلش در فلان برنامه صداوسيما يا سمينار پرهزينه حضور يافته، خلاصه مي شود به اينکه: «ان شاءالله کار خوبي پيدا مي کني»...، والسلام!
يعني هياهوي بسيار براي هيچ و تا سوژه بعدي کمتر کسي جرئت مي کند بگويد فلان يا بهمان مشکل خارجي بايد حل شود تا شرايط براي رونق اقتصادي فراهم گردد و يا لازم است سرمايه گذاري خارجي در چارچوب قوانين پايدار و با تکيه بيشتر بر مزيت هاي مصرح در قانون انجام گيرد تا اشتغال مولد غير کاذب ايجاد شود و مصاديقي ازاين دست.
موضوع خلاصه مي شود در اينکه پيوسته و مکرر بگوييم و بنويسيم «مشکل بيکاري داريم» و توپ را غالباً به سمت «دروازه بي دروازه بان کشاورزي» شوت کنيم تا به انباري براي ايجاد اشتغال بدل شود.
اين شيوه حل معضل بيکاري و ايجاد اشتغال، همان نشاني غلط دادن براي اين امر مهم ملي و سرنوشت ساز است.

منصور انصاری

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی فودپرس، تاریخ 9 دی 96، کد مطلب: -: www.foodpress.ir


اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Germany
۱۹:۵۸ - ۱۳۹۶/۱۱/۲۹
0
0
ایین مشکل اشتغال اگه در زمینه فرهنگی تربیتی کار بشه هم رونق بخش کشاورزی میشه هم مشکل اشتغالو حل میکنه
ا.ف75
ناشناس
Netherlands
۱۶:۲۸ - ۱۳۹۶/۱۲/۰۲
0
0
خب یه سوال مهمی که اینجا پیش میاد همین مسئولین چجوری دارن تایید صلاحیت میشن و به جایگاه های بالا دست میابن وقتی انقدر اطلاعات حرفه ایه کمی نسبت به کارشون دارن ایا وقت این که یه سازمان نظارت و بازرسی برای مسئولین شکل بگیره و بصورت تخصصی نقدشون کنه نیست؟
ن.ف83
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین