شعارسال:در این میان، آنچه نگران کننده است این که اشتغال به امور روزمره وزارت بزرگ و عیالوار آموزش و پرورش، وزیر را از پیشبرد اهداف تحول محور، بازدارد. از این رو به پیشنهاد می شود وزیر فردی مسلط به امور اداری و مالی را مسئول امور روزمره کند و خود، به مأموریت تاریخی و تاریخ ساز اصلاح بنیادین در آموزش و پرورش بپردازد.

"زندانی ها را به شماره می شناسند و دانش آموزان را به رتبه ای که در آزمون ها به دست می آورند. حاکمیت آزمون ها در نظام آموزشی، حجم انبوه کتاب های درسی و کمک درسی و تکالیف متعدد که بر دانش آموزان تحمیل می شود، مانند دزد، بچگی را از بچه ها گرفته است ، در حالی که آنان حق دارند زندگی کنند، شادی کنند، لذت ببرند و در یک جمله، کودکی کنند."

آنچه خواندید، خلاصه ای از سخنان وزیر آموزش و پرورش است که دیروز منتشر شد.

این اولین باری است که عالی ترین مقام آموزشی کشور، چنین بی پروا، صریح و واقع بینانه نظام آموزشی که خود بر رأس آن است را نقد می کند؛ آن هم در کشوری که توجیه گری و محافظه کاری، سکه رایج مدیران است.

هر چند این سخنان را پیش از او، بسیاری از کارشناسان و دغدغه مندان نظام آموزشی گفته ند اما نگاه و ادبیات وزیر، از آن روی حائز اهمیت است که او صرفاً یک منتقد خارج از گود نیست بلکه سکاندار آموزش و پرورش است. از این روی، می توان برای اولین بار در تاریخ آموزش و پرورش معاصر ایران، امیدوار بود که کشتی بان را سیاستی دیگر آمده است.

هر چند باید واقع بین بود و قدرت های خارج از آموزش و پرورش و بدنه بروکراتیک و سنگین دستگاه آموزش و پرورش را نیز به عنوان موانع جدی در تحقق هر گونه اصلاح در نظر گرفت ولی از اگر این سخنان، با طلیعه ای از تحول همراه باشد، می توان گفت که یکی از بنیادی ترین کارهای دهه های اخیر در کشور آغاز شده است.

تردید نکنید که اگر قرار باشد کشوری پیشرفت کند، زیربنای آن آموزش و پرورش است. با نظام کنونی حاکم بر آموزش و پرورش، ایران، نه تنها رو به توسعه نخواهد رفت، بلکه در سراشیبی سقوط فرو خواهد افتاد.

وقتی آموزش و پرورش، بچه ها را به زندانی تبدیل می کند، کودکی را در آنها می کشد، شادی و زندگی را از آنها می دزدد و در مقابل، تعدادی فرمول و محفوظات عمدتاً به دردنخور به آنها می دهد، چه انتظاری می توان از این زندانیان داشت بعد از رهایی از محکومیت 12 ساله؟ توسعه کشور؟ سازندگی؟ خلاقیت؟ جامعه آرام؟

تا کنون، دغدغه دلسوزان نظام آموزشی این بود که لزوم تحول در آموزش و پرورش را به مقامات ارشد دستگاه آموزشی کشور تفهیم کنند. اینک که بعد از سال ها طبقه چهارم ساختمان مرکزی وزارت آموزش و پرورش در خیابان قرنی تهران، وزیری به خود دیده که خود منتقد جدی نظام آموزشی و تحولگراست از او انتظار می رود به آنچه می داند و می گوید عمل کند.

در این میان، آنچه نگران کننده است این که اشتغال به امور روزمره وزارت بزرگ و عیالوار آموزش و پرورش، وزیر را از پیشبرد اهداف تحول محور، بازدارد. از این رو به پیشنهاد می شود وزیر فردی مسلط به امور اداری و مالی را مسؤول امور روزمره کند و خود، به مأموریت تاریخی و تاریخ ساز اصلاح بنیادین در آموزش و پرورش بپردازد. مردم نیز از چنین وزیری حمایت خواهند کرد.

منتظر می مانیم تا ببینیم هواپیمای پهن پیکر آموزش و پرورش، "اورهال" و حتی فراتر از آن، "نو" می شود یا سقوط می کند تا "هزار وعده خوبان یکی وفا نکند" مصداق جدیدی پیدا کند؟!

سخنان وزیر آموزش و پرورش درباره اسارت دانش آموزان

در سیستم آموزشی کنون

شعارسال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سایت عصر ایران، تاریخ انتشار،تاریخ انتشار16بهمن 96،کدخبر: 591028، www.asriran.com