شعار سال: به عنوان یک معلم کوچک، طبیعی‌ست در این سالیان، به خصوص دو دهه‌ اخیر، گفتار و رفتار وزیران آموزش و پرورش را دنبال کرده باشم. هیچگاه هیچ وزیری را همچون وزیر محترم کنونی، بدین احساس خوبی که دارم نیافتم؛ زین‌روی که لنز آموزشی و پرورشی عینک ایشان، شفاف‌تر و پرسوتر از عدسی سیاسی‌نگری و محافظه‌کاری‌شان است. متأسفانه وزارت آموزش و پرورش ما، جز در برهه‌هایی کوتاه و تصادفی، وزیری کارآمد و این‌کاره به خود ندیده ‌است؛ آنچنان که راه و صنعت و نفت و گاز و حتی ثبت اسناد‌ و املاک و امور بلدیّه، بلدکار داشته‌اند.

خصوصیت بارز وزیر محترم کنونی از دید این معلم، عدم فرافکنی و سانسورنکردن مشکلات درون این نهاد بزرگ و نیز صداقت در بیان مشکلات مجموعه‌ تحت مسئولیتش است.

آنچه به خصوص در روزهای اخیر، نشانی دیگر از شفافیت و عدم محافظه‌کاری ایشان داشت، نیز ایشان دور از شأن خود ندانستند و اعلام آن را به زیردستان وا ننهادند، این بود که شخصاً برخی رفتارهای هیستریک سالیان اخیر مدارس را به چالش کشیدند و دستور مقتضی صادر کردند.

صاحب بی‌مقدار این قلم، بیش‌از یک‌دهه‌ است، گاه و بیگاه در این ستون از آموزش و پرورش و آسیب‌های آن می‌نویسد؛ نیز در همین ایام، بارها و بارها انگشت بر آسیب مدارس خودمختار نهاده و تجارتمندان فرهنگی و قربانی شدن کتب درسی رسمی کارشناسی شده به پای میلیون‌ها جلد کتب به اصطلاح کمک‌درسی و حل‌المسائل‌فروشی را فریاد کرده‌،که تازه امروز هم‌دلی و هم‌داستانی از وزیر وقت دریافت نموده‌است؛ زهی غنیمت!

وزیر محترم از فاجعه‌ زوال کودکی و بلوغ کاذب و زودرس کودکان در برابر هیولای آزمون‌های ورودی و کنکورهای آزمایشی هفتگی گفتند و از برچیده‌شدن آزمون تیزهوشان در شروع کلاس هفتم خبر دادند، که امیدوارم این عزم و گفتار جزم، در هزارتوی اتفاقات بعدی ـ که امثال بنده عقلشان بدان نمی‌رسد! ـ دوام آورد و به اجرا در‌آید.

در هیچ جای دنیا کودکان را این‌گونه که ما به ده‌ها فرم، طبقه‌بندی و استعدادسنجی(!) می‌کنیم، از هم متمایز و شعبه‌ شعبه نمی‌کنند. در هیچ جای دنیا، شب تعطیل آخر هفته‌ی بچه‌ها را، این‌گونه که ما به زجر امتحان روز اول هفته آلوده می‌کنیم، ضایع نمی‌کنند. در هیچ جای دنیا کودکان را فدیه‌ی رندی کتاب‌نویسان کنکوری و انتشاراتی‌های «مبتکر» و «قلم به دست» و «گیج‌ساز» نمی‌سازند؛ و در کمتر جایی در این دنیا، این‌گونه از نونهالان دانش‌آموزشان، طوطیکان محفوظات ساز و ناخوش‌آواز، در قفس امتحان و استرس و اضطراب پرورش می‌دهند.

نیز تأکید ایشان بر اعتبار مدارس خاص که در چندین دهه دور از هیاهوهای تبلیغاتی و حرص تجارت فرهنگی امتحان خود را پس داده‌اند، نشان از واقع‌بینی و دوری از مطلق‌انگاری ایشان‌است؛ همچنین وعده‌ وی مبنی بر اعتباریابی مدارس خاص جدید در چارچوب طرحی موسوم به شهاب، مغتنم است. بی‌شک برچیدن بساط مغشوش فعلی، نباید به نابودی مدارسی بینجامد که متین و‌ مؤثر، استوانه‌های آموزشی و پرورشی کشور هستند.

خداکند پس از این‌همه سال تذکر دلسوزانی که پوست و گوشتشان آموزشی ـ ‌پرورشی‌ست، دستی از آستین اراده‌ای برون آید و سر و سامانی دهد در جمع‌آوری این‌همه آفتابه و لگن؛ باشد شام و ناهاری بر این سفره‌ تهی آموزش و پرورش تدارک کند.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت روزنامه اطلاعات، تاریخ انتشار 19 بهمن 96، کد مطلب: 345789، www.ettelaat.com