شعار سال: متن کامل جوابیه دکتر سولماز سهرابی به شرح زیر است:

با سلام
دیروز مطلبی در فانا منتشر شد با عنوان « گزارش مرکز پژوهشی آرا درباره صنعت داروی ایران» که در منبع اصلی با تیتر «دارو، راهبرد سلامت ملی» از آن یاد شده است (http://www.ararc.ir/fa/200321). این گزارش در بسیاری از رسانه های دیجیتال و شبکه های اجتماعی انعکاسی گسترده داشت و این نگرانی هست که داده ها نادرست و تحلیل های غلط آن (مثل بسیاری از موارد مشابه در کشور ما) مبنای سیاست گزاری و تصمیم گیری قرار گیرد. به همین سبب، قطعاً شایسته است فانا اشکالات وارد بر گزارش «موسسه پژوهشی آرا» را نیز نشر دهد تا خوانندگان خود داور صحت و سقم ادعاها و تحلیل های این موسسه باشند.
به صرفاً تعداد قلیلی از این ایرادها در زیر اشاره شده است:

1- ادعای موسسه پژوهشی آرا: «واردات دارو به ایران طی سال‌های ۱۳۹۳-۱۳۸۰ روندی صعودی داشته و در سال ۱۳۹۳ به ۴۲۴۷ میلیارد ریال رسیده است
واقعیت: ارزش داروهای وارداتی در بازار دارویی ایران 32666 میلیارد ریال و 669 درصد بزرگ تر از ادعای موسسه پژوهشی آرا بوده است. (منبع: آمارنامه رسمی دارویی ایران، سازمان غذا و دارو)

2- ادعای موسسه پژوهشی آرا: «در سال ۲۰۱۲ حدود ۶۴ درصد هزینه‌های بخش سلامت مربوط به مخارج دارویی بوده است که در سال ۲۰۱۳ با افت قابل توجهی به ۴۹ درصد کاهش یافت.»
واقعیت: در سال 1391 (2012) سهم دارو از کل هزینه های سلامت در ایران 11 درصد (57757 میلیارد ریال در برابر 510872 میلیارد ریال) بوده و در سال 1392 (2013) به 13 درصد (82984 میلیارد ریال در برابر 656538 میلیارد ریال) افزایش یافته و که حاکی از به ترتیب 482 درصد و 277 درصد خطا در برآوردهای موسسه پژوهشی آرا در نقل ارقام مربوط به سال های 2012 و 2013 است. (منبع: آمارنامه رسمی دارویی ایران؛ حساب¬های ملی سلامت، درگاه ملی آمار ایران)

3- ادعای موسسه پژوهشی آرا: «نسبت کل مخارج بخش سلامت به تولید ناخالص داخلی در کشور در سال ۲۰۱۳ حدود هفت درصد بود که برابر میانگین جهانی است»
واقعیت: نسبت کل هزینه های سلامت به تولید ناخالص داخلی در سال 2013، در ایران 6.5 درصد و میانگین جهانی آن 9.9 درصد بوده است؛ یعنی 52 درصد بیش از ایران. (منبع: حساب های ملی سلامت، درگاه ملی آمار ایران؛ بانک جهانی)

4- ادعای موسسه پژوهشی آرا: «سهم دولت از کل مخارج بخش سلامت کاهش پیدا کرده و از حدود ۴۵ درصد در سال ۲۰۰۷، به ۳۰ درصد در سال ۲۰۱۲ رسیده است.»
واقعیت: سهم دولت از کل هزینه های سلامت در سال 2007، 41.5 درصد و در سال 2012، 38.5 درصد بوده است (منبع: حساب های ملی سلامت، درگاه ملی آمار ایران؛ بانک جهانی)

5- ادعای موسسه پژوهشی آرا: «ایران به لحاظ مصرف عددی دارو جزء ۲۰ کشور اول دنیا محسوب می‌شود و هر ایرانی به‌طور متوسط در طی سال ۳۳۹ بار دارو مصرف می‌کند که این رقم چهار برابر آمارهای جهانی است.
واقعیت: تا کنون، هیچ نهاد معتبری در جهان شاخصی به نام مصرف عددی دارو ابداع یا از آن استفاده نکرده که بتوان با آن وضع ایران را با جای دیگری مقایسه کرد.

6- ادعای موسسه پژوهشی آرا: «متوسط هزینه ناخالص سالانه یک خانوار برای گروه بهداشت و درمان در دهک‌های پایین، یعنی کم‌درآمدترین خانوارها، از لحاظ سهم تقریباً با دهک‌های بالا یعنی پردرآمدترین خانوار‌ها برابر است؛ به‌عبارت‌دیگر، درآمد بسیار زیاد دهک‌های بالا باعث گردیده که به‌رغم هزینه بالاتری که آن‌ها بابت بهداشت و درمان پرداخت می‌کنند، اما سهم بهداشت و درمان از کل هزینه ناخالص آن‌ها اندک و با دهک‌های پایین برابر گردد.»

واقعیت: در سال 1395، کم درآمدترین خانوارهای ایرانی (دهک اول) 7.1 درصد و پردرآمدترین خانوارهای ایرانی (دهک دهم)، 3.9 درصد از درآمد خود را صرف هزینه های بهداشتی و درمانی کرده اند. همین طور،در سال 1395، کم درآمدترین خانوارهای ایرانی (دهک اول) 6.7 درصد و پردرآمدترین خانوارهای ایرانی (دهک دهم)، 3.5 درصد از هزینه های خود را به هزینه های بهداشتی و درمانی اختصاص داده اند. سهم هزینه های بهداشتی و درمانی سه دهک ها پردرآمد در ایران چه به نسبت درآمد و چه به نسبت هزینه های این گروه، همیشه از همین نسبت ها در سه دهک کم درآمد کمتر بوده است و گواه این ادعا، جداول شماره 41 و 43 بررسی بودجه خانوار از سال 1381 به این سو است که هر سال توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران منتشر می شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی فانا، تاریخ 23 بهمن 96، کد مطلب: 12509: www.phana.ir