شعار سال: سید مجید خرمی در یادداشتی به چرخه معیوب مدیریت در توسعه استان پرداخت و نوشت:

سیاست در استان ما کلاف سر درگمی است با رویدادهای خیلی جدی، که پس از پایان دوره سیاسی قابل نقد است . بعد از پایان نمایندگی یاپست های خطی وقومی، خود و لیدرهایش، ادای روشنفکرانه در می آورند، مردم دار می شوند و پایانه حضور در مجامع، مراسمات و انتقاد از زمین و زمان می شوند و هزار افسوس از این تکرارتاسف بار. تکراری که تغییری در درمان دردهای مردم آلوده به فقر منطقه ندارد.

لابی های هیجان زده، ادای آدم های مترقی را در آورده و با پوشش پشتوانه های قدرت مدار به نخبه کشی، نقدکشی ، اجحاف وتبعیض دست می زنند و این روند بیمار سبب مهاجرت نخبگان دلسوز و خالی شدن عرصه برای فرصت طلبانی می شود که عامل فقر، عقب ماندگی و تبعیض در جامعه اند. در اطراف برخی از این سیاستمداران، پادوهایی چرخ می خورد، که سالها دراصول سنتی دست وپا می زنند و با تغییر رویکرد سیاسی، منش جدیدی در زندگی یافته و نیازمند تعلق امنیت از ناحیه منبع متملق پذیر ِبه روزتری اند و با احاطه افرادی که می توانند تاثیرگذار باشند، مانع تحریک احساسات انسان دوستانه وروشن شدن چراغ تعهد وعمل آنها می شوند.

وقتی ثبات اخلاقی در سیاست ایجاد نشود و تعصبات قومی، قبیله ای و منفعتی بر عملکردهای علمی و مدیریتی غلبه کند، بغض هایی شکل می گیرد که بدترین نوع تبعیض را به وجود آورده ورخدادهایی به وجود می آید که تا نسل ها اثرات سوئی بر جای میگذارد.. تازمانی که سطح سواد و درک سیاسی به درجه ای نرسد که افراد بتوانند درک درستی از محیط، زندگی، آینده و شرایط سیاسی جامعه خود داشته باشند و ازعلل لزوم حضور ومیزان تاثیر خود آگاه نباشند، سیاه کردن اثر انگشت، جز آسیب برای جامعه، خنثی کردن تاثیر گروه کوچک افراد آگاه از شرایط ، پسرفت های مداوم و رشد فرصت طلبان سیاستمدار بی تعهد و پرت گرایی ، نتیجه دیگری در بر ندارد.

ایده توسعه و شعار تغییر از جانب واپسگرایانی که خود هیچ تخصص، مسلک و مرام خاصی ندارند و از نظر شکلی، ذهنی، علمی وحتی قیافه و هیئت ظاهری نماد یک نسل سوختهٔ ناآشنا به سیستم اقتصادی، اجتماعی هستند، امری مزخرف ومردود است.

تخصص، تعهد نسبی ایجاد می کند و می تواند پایه لازم برای اعتماد به افراد جهت تصدی یک شغل به وجود آورد. بیشتر اوقات ما افرادی را متعهد می دانیم چون آن ها با ابزار قدرت، ثروت ولابی گری چهره موجهی از خود ایجاد کردند که در زیر لایه هایی از دروغ، ریاکاری وفرصت طلبی پنهان شده است و فرصت شناخت این چهره ها و نقدشان تا زمانی که این ابزار را از دست نداده اند، برای همگان پوشیده خواهد ماند و پس از آن، نقد این افراد کاری بیهوده و طنز گونه خواهد بود.

آنچه به این واقعیات نزدیک است، التماس برده گونه مردمی است که خود را رعیت همیشه آماده این افراد برای خدمت می دانند.

در نگاهی کوتاه به استان در می یابیم استان ما سال هاست با این شیوه هدایت می شود و قریب به اتفاق مسئولین و نمایندگان استان، قلدرمابانه بر پاشنه غرور و قدرت می چرخند و بازیگران اصلی فقر، تبعیض و محرومیت استان اند.

از آن سوی، فرزندان توانمند استان که بخاطر این همه تبعیض ترک وطن کرده تا قابلیت خویش را درنقاط دیگر نشان دهند، قادر به ایجاد تاثیر زیادی نیستند و توانایی تاثیرگذاری براین سیاست بسته استان را ندارند.

این چرخه معیوب، مانع توسعه استان می شود وتازمانی که تبعیض، نخبه کشی ، تیره پروری، خرید رای، قلدرمآبی، بی تفاوتی، سوءاستفاده از مقدسات وارزش های دینی و فرهنگی و ناآگاهی وجود دارد امید به توسعه کاری عبث وبیهوده خواهد بود.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی صبح زاگرس، تاریخ انتشار 19 فروردین 97، کد مطلب: 106986، www.sobhezagros.ir