پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۱۲۲۴۲۹
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۰۳ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۱۱:۰۷
زن‌های نقاش سال‌های کهولت را به دشواری می‌گذرانند، ایران درودی سال‌هاست به انتظار آغاز ساخت بنای موزه‌اش نشسته است. موزه‌ای را هم که برای آثار منیر فرمانفرمائیان بنا می‌کنند، اجازه نصب عکسش را در موزه نمی‌دهند و از این دو گذشته، به تازگی مهین عظیما، دیگر هنرمند نقاش زن، به‌سختی روزگار می‌گذراند.

شعار سال: زن‌های نقاش سال‌های کهولت را به دشواری می‌گذرانند، ایران درودی سال‌هاست به انتظار آغاز ساخت بنای موزه‌اش نشسته است. موزه‌ای را هم که برای آثار منیر فرمانفرمائیان بنا می‌کنند، اجازه نصب عکسش را در موزه نمی‌دهند و از این دو گذشته، به تازگی مهین عظیما، دیگر هنرمند نقاش زن، به‌سختی روزگار می‌گذراند. شنیده‌ها حاکی است، این هنرمند پیشکسوت، «این روزها حال جسمی رو به‌راهی ندارد و تکلم برای او سخت است.» سال‌هاست پیشکسوت‌های هنر و ادبیات ایران زمین آنچنان که باید قدر نمی‌بینند و در انزوا و تنهایی جهان را ترک می‌کنند و این اصلاً خوب نیست. موضوعی که گلبرگ برزین - فرزند این هنرمند به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: «هنرمندان وقتی به سن پیری می‌رسند کاملاً فراموش می‌شوند اما وقتی از دنیا می‌روند، یک‌باره نام‌شان بزرگ می‌شود و درباره آنها صحبت می‌کنند. به‌نظرم بی‌معرفتی آدم‌ها است که آنها را فراموش کنند.»مهین عظیما در هشتاد و نه سالگی به سر می‌برد، در دهه سی خورشیدی در شمار معدود زن‌های هنرمند بود که وارد دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران شد و به نقاشی پرداخت. او در روایت آن روز‌ها به روزنامه ایران گفته بود:«در دانشکده هنرهای زیبا، هنرجو بودم، اما چیزی که ما با آن تماس و آشنایی نداشتیم، متریال شیشه بود. سفر زیاد می‌رفتم و نقاشی‌های پشت شیشه توجهم را به خود جلب می‌کرد. تنها یک دوست که اسمش به خاطرم نمی‌آید برای من چند عکس از نقاشی‌های پشت شیشه فرستاده بود. پس از ازدواج با مسعود برزین به آبادان رفتیم و مدتی آنجا زندگی کردیم. در آن دوران سیلی در آبادان آمد، من به همراه تعدادی از خانم‌ها رفتیم به سیلزدگان رسیدگی کنیم، در آن وقت در خانه‌ای یک نقاشی توجهم را جلب کرد و از صاحب آن خانه پرسیدم که این چیست؟ گفتند نقاشی پشت شیشه‌ای است که توسط عبدالجلیل کشیده شده است. به خانه که بازگشتم فکرم خیلی درگیر آن اثر شده بود و پس از آن بود که تصمیم گرفتم نقاشی پشت شیشه کار کنم. خودم نقاش بودم و همان نقاشی‌ای که می‌کشیدم را روی شیشه منتقل کردم» بیش از شصت سال از نخستین روزهای فعالیت هنری این هنرمند می‌گذرد و تاکنون ده‌ها نمایشگاه گروهی و انفرادی از آثار این هنرمند برگزار شده است و آثارش بازتاب دهنده سنت‌های زیبایی‌شناسی نگارگری ایرانی ست. او و هنرمندانی از این دست آردشان را بیخته و الکشان را آویخته‌اند و به کسی و چیزی نیاز ندارند؛ بلکه این مدیران و نهادهای فرهنگی - آموزشی هستند که بیش از آنکه دیر شود باید دست به دامن این چهره‌های هنری شوند و از خرمن تجربه و دانش آنها بهره ببرند و سراغ‌شان را بگیرند.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت روزنامه ایران، تاریخ انتشار - ، کد مطلب: 463718، www.iran-newspaper.com


اخبار مرتبط
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۶:۱۰ - ۱۳۹۷/۰۶/۲۸
0
0
هنرمندا تا کار انجام میدن مورد توجه قرار میگیرن وقتی زمین گیر میشن زود فراموش میشن م.ق71
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین