شعارسال:حسین ابراهیمی با انتقاد از نحوه برخورد یکی از مامورین نیروی انتظامی با دختری جوان گفت: اسلام در بدو امر با برخورد فیزیکی موافق نیست. آنچه در شرایط اولیه امربه معروف و نهی از منکر مطرح می شود، این است که آمر به معروف باید احتمال اثربخشی را بسنجد. اگر احتمال اثردهی نداشت، حتی همان تذکر نیز لازم نیست.

در روزهای اخیر ویدئویی از برخورد میان یکی از مامورین نیروی انتظامی و دختری جوان در شبکه های مجازی منتشر شد. این اتفاق واکنش شهروندان، شخصیت های سیاسی، هنرمندان و وزشکاران بهرا به دنبال داشت؛ وزیر کشور نیز بلافاصله دستور پیگیری موضوع را صادر کرد.

در همین راستا، خبرنگار جماران به سراغ یکی از اعضای جامعه روحانیت مبارز رفته و نظر وی را در این باره جویا شده است.

حجت الاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی با انتقاد از نحوه برخورد یکی از مامورین نیروی انتظامی با دختری جوان گفت: اسلام در بدو امر با برخورد فیزیکی موافق نیست. آنچه در شرایط اولیه امربه معروف و نهی از منکر مطرح می شود، این است که آمر به معروف باید احتمال اثربخشی را بسنجد. اگر احتمال اثردهی نداشت، حتی همان تذکر نیز لازم نیست.

عضو جامعه روحانیت مبارز درباره ملاک ها و معیارهای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه گفت: ملاک ها و معیارهایی در اسلام وجود دارد که باید رعایت شود. امربه معروف و نهی از منکر دارای مراحلی است. ما در مرحله اول آن، برخورد فیزیکی نداریم و تنها در سطح تذکر است. لذا اگر کسی شرایطی را دید که با معیارهای اسلامی هم خوانی ندارد، تذکر کافیست. اگر طرف مقابل پذیرفت که هیچ، اما اگر نپذیرفت باید از کنار آن عبور کرد و گذشت.

وی افزود: در مرحله بعدی که بحث برخورد فیزیکی است. اجرای این مرحله به ضمانت های اجرایی که قانون معین کرده، بازمی گردد. لذا باید به افراد عادی در جامعه تنها تذکر داده شود، اگر نپذیرفتند نباید مشکلی ایجاد شود. اسلام در بدو امر با برخورد فیزیکی موافق نیست. آنچه در شرایط اولیه امربه معروف و نهی از منکر نیز مطرح می شود، این است که آمر به معروف باید احتمال اثربخشی را بسنجد. اگر احتمال اثردهی نداشت، حتی همان تذکر نیز لازم نیست.

عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: تشخیص این موضوع هم بستگی به وقوفی دارد که آمر به معروف نسبت به شرایط اسلامی دارد. او باید بتواند این کار را به نحوی اعمال کند که موجب رنجش و برخورد فیزیکی با اشخاص نشود. در شرایط امربه معروف و نهی از منکر نیز آمده است که مکلف باید واقف و عالم باشد و خود باید فهم درستی از امر به معروف و نهی از منکر داشته باشد. هر کسی نمی تواند آمر به معروف و نهی از منکر شود. این کار هر کسی نیست و بهتر این است افرادی که خود عالم و آگاه به مبانی فقهی نیستند، اقدام به امربه معروف و نهی از منکر در جامعه نکنند.

وی بیان کرد: اصولاً امر به معروف و نهی از منکر برای کسانی که تسلطی بر احکام اسلامی ندارند، کاری دشوار است. آنها نمی توانند فرق میان معروف و منکر را متوجه شوند و یا شرایط را درک نمی کنند. لذا باید معروف و منکر را بدانند و شرایط را درک کنند تا بتوانند این کار را انجام دهند. در غیر این صورت، مابقی حق ورود به این کار را ندارند و نباید کاری کنند که منجر به برخورد شود. زیرا بدون شک چنین برخوردهایی بازتاب خوبی در جامعه ندارند.

وی در پایان گفت: اینکه نظارتی در جامعه باشد که منکر علنی نشود و تذکر داده شود، امری مطلوب است. منتها کسی که اقدام به این کار می کند، باید زمان، مکان، شرایط و احکام را بشناسد و رعایت کند تا امر به معروف و نهی از منکر نتیجه دهد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت جماران، تاریخ انتشار 3اردبیهشت 97، کد خبر: 905436 ، www.jamaran.ir