ترامپ رهبری سختگیر و خشمگین است و می خواهد دشمنانش را در آتش خشم بسوزاند. اما از طرفی حامیان خود را با ثروت و قدرت متنعم می کند.

این ماه، ترامپ هر دو روی خود را نشان خواهد داد. در دیدار با رهبر کرهٔ شمالی، کیم جونگ اون، وعدهٔ برقراری صلح می دهد، که قیل از آن چیزی جز نزاع و کشمکش وجود نداشت، در همین زمان، ترامپ نابودگر، عهد بسته تا آمریکا را از توافق هسته ای ایران خارج کند و دنیا را به آخر الزمان نزدیک تر کند.

ایران یک کشور غنی است و اگر می خواست می توانست یک زرادخانه هسته ای بسازد. ایران شرایط برجام را رعایت کرده است با این وجود ترامپ برجام را «وحشتناک» می خواند. در واقع فکر می کند می تواند برجام را «اصلاح» کند که توهمی بیش نیست.

در همین حال، کره شمالی هسته ای گفته است تنها به این شرط سلاح های خود را از بین خواهد برد، که معاهده صلح برای پایان جنگ بین دو کره بسته شود و آمریکا متهعد شود به کره حمله نخواهد کرد.

تعهد از طرف آمریکا؟ از طرف دولت ترامپ؟ با توجه به برخورد ترامپ نسبت به تعهدات آمریکا در قبال ایران و حضور جان بولتون به عنوان وزیر امور خارجه جدید، دیگر نمی توان به هیچ تعهد آمریکا اعتماد کرد.

جنگ و صلح

صلح مسئلهٔ بسیار دشواری است مخصوصا که با آمریکا باشد. جیمی کار تر، رئیس جمهور سابق، به نیویورک تایمز گفته است: «فکر نمی کنم که ما از رویکردی درست نسبت به جنگ پیروی کنیم. رویکردی که می گوید درگیری نظامی آخرین راه حل است و آسیب به مردم باید کمترین میزان باشد. به نظرم ما به عنوان جنگ طلب ترین کشور در دنیا شناخته می شویم.»

کره شمالی استثنایی برای قانون کلی جنگ افروزی ترامپ است. ترامپ در ابتدا تحریم های پیونگ یانگ را تشدید کرد، چین را مجبور را کرد با او همراه شود و با لحنی تند در مورد رهبر کرهٔ شمالی صحبت کرد.

پس از آن، مثل خروسی که فکر می کند بانگ او باعث برآمدن خورشید شده است، ترامپ خودش را تنها دلیل تغییر موضع کره شمالی دانست.

گوش کردن به حرف های بی منطق

از کسانی که در تلاش اند تا ترامپ را متقاعد کنند که توافقی که بتواند کاملا مانع ایران برای ساخت سلاح اتمی شود، بسیار ارزشمند است، می توان لیستی بلند تهیه کرد که در راس آن ها رکس تیلرسون، وزیر سابق امور خارجه، قرار دارد.

اخیرا، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، به واشینگتن رفت تا ببیند با کاریزمای خود می تواند روی ترامپ تاثیر بگذارد. این سفر بخشی از استراتژی اشتباه اروپایی ها بود. استراتژی که قرار بود با چرب زبانی ترامپ را به اصلاح برجام راضی کنند به گونه ای که برای روسیه، چین و ایران نیز قابل قبول باشد. مکرون در سفر خود به واشینگتن، بدون مشورت با سایر کشورهای اروپایی، گزینهٔ «توافق جدید» را مطرح کرد.

هفته قبل، نتانیاهو، به رسانه ها اعلام کرد ایران قصد ساخت یک برنامه سلاح های اتمی را داشته است. شاید در آینده نتانیاهو همین برنامه را برای سلاح های اتمی کره شمالی اجرا کند.

تقابل پیش رو

بهترین دستاورد مذاکرات کره، این بود که ترامپ اجازه داد دو کره خود مشکلاتشان را حل و فصل کنند. کرهٔ شمالی بسیار دور قرار گرفته است و کسی هم در پنتاگون علاقه ای به استراتژی نظامی رژیم برانداز در کره ندارد.

اما این قضیه در مورد ایران صادق نیست. نتانیاهو بی صبرانه منتظر آغاز حملات به ایران است که تاکنون محدود به نیروهای ایرانی در سوریه شده است. پومپئو به همراه جان بولتون، مشاور امنیت ملی، طرفدار سرسخت تغییر نظام در ایران هستند. از نظر ترامپ تنها راه «اصلاح» توافق هسته ای، «اصلاح» ایران است.

در واقع جنگ با ایران فاجعه بار خواهد بود و احتمالا محدود به ایران نخواهد شد. روسیه و چین به متحد خود کمک خواهند کرد. عربستان سعودی و اسرائیل در کنار آمریکا خواهند ایستاد.

نتیجهٔ خوبی که می شود از انحلال توافق هسته ای ایران گرفت، دستیابی سریع ایران به سلاح های اتمی است که ممکن است مانع حملهٔ اسرائیل و آمریکا شود و آن موقع مانند کره شمالی، ترامپ به اهمیت توافق خلع سلاح اتمی پی خواهد برد.

مضحک به نظر می رسد؟ قطعا مضحک است.

به دنیای غیرممکن رئیس جمهور دوروی آمریکا خوش آمدید.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت دیپلماسی ایرانی، تاریخ انتشار 20 اردیبهشت97، کد خبر: 1976473، www.irdiplomacy.ir