شعار سال: سوفی گامی از نویسندگان گزارش می‌گوید: «شهرها و مناطقی وجود دارند که در آنجا بهبودی در حال شکل گرفتن است، اما اگر همه‌چیز در این راه آغاز به حرکت کند، باز هم سرعت کافی نخواهد داشت. هفت میلیون کشته رقمی کاملاً غیرقابل قبول است. این واقعیت که ٩٢ درصد از مردم هنوز هوای غیراستاندارد تنفس می‌کنند، هشدار اصلی است. آلودگی همچنان در حد بسیار خطرناکی باقی می‌ماند.»

این گزارش به استناد سازمان بهداشت جهانی جامع‌ترین پایگاه داده‌ها در زمینه آلودگی هوا در جهان، روز سه‌شنبه گذشته از جانب CNN منتشر شد. این گزارش داده‌هایی از ١٠٨ کشور و چهار هزار و ٣٠٠ شهر را پوشش می‌دهد. مدیر بخش سلامت عمومی سازمان بهداشت جهانی، خانم ماریا نیرا می‌گوید: «بدون تردید آلودگی هوا امروزه نه‌تنها بزرگ‌ترین خطر محیط‌زیستی برای سلامتی به شمار می‌رود، بلکه من شفاف می‌گویم که در حال حاضر این مهم‌ترین چالش برای سلامتی عمومی است و احتمالاً یکی از بزرگ‌ترین که درباره آن فکر می‌کنیم.»

در گزارش فوق آمده که آلودگی هوا از خودروها، کارخانه‌ها و سوزاندن چوب، باعث ۴۳ درصد مرگ زودرس ناشی از بیماری‌های مزمن ریوی، ۲۹ درصد از مرگ ناشی از سرطان ریه و ۲۵ درصد از مرگ به دنبال سکته‌های مغزی و قلبی است. بیش از ۹۰ درصد از این مرگ‌ومیرها در کشورهای فقیرتر در آفریقا و آسیا رخ می‌دهند.

درواقع این گزارش نخستین گزارشیاست که سازمان بهداشت جهانی در آن مقایسه‌هایی با سال‌های گذشته انجام داده که نشان‌دهنده رشد شکاف آلودگی بین کشورهای ثروتمند و فقیر است.

به گزارش گاردین بیش از ۶۱ درصد از شهرهای اروپایی و ۵۷ درصد از شهرهای آمریکایی کاهش سطح ذرات معلق را بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۶ مشاهده کرده‌اند؛ از جهتی دیگر کیفیت هوا در ۷۰ درصد از شهرهای فقیرتر در جنوب و جنوب شرق آسیا نزول کرده است.

شهرهای بزرگ با بدترین آلودگی به ترتیب دهلی، قاهره، داکا، بنگلادش، بمبئی و پکن هستند. سطح ذرات معلق PM10 در دهلی و قاهره 10 برابر بالاتر از سطح مجاز تعریف شده از سازمان بهداشت جهانی است، درحالی‌که داکا، بمبئی و پکن حد مجاز را با پنج برابر خدشه‌دار می‌کنند.

نگارندگان گزارش چین را در تلاش‌هایش برای «جنگ با آلودگی» می‌ستایند. خانم نیرا می‌گوید: «یکی از دلایل آن این است که فاکتور سلامتی در این کشور به‌شدت تأکید می‌شود و شهروندان چین ارتباط بین سلامتی‌شان و آلودگی هوا را حس کرده‌اند. ما دوست داریم که چنین جنبشی را در هندوستان که نگرانی‌های خاصی در این زمینه ایجاد می‌کند، ببینیم.»

در ایالات‌متحده، لس‌آنجلس و ایندیاناپلیس از شهرهای آلوده به شمار می‌روند، درحالی‌که هونولولو از شهرهای بزرگ امریکا با هوای نسبتاً پاک است.

و اما ایران

آمارهای رسمی در ایران همچنان فقط از ۳۵ هزار نفر تلفات سالانه آلودگی هوا خبر می‌دهد؛ آماری که چندین سال است تغییری نکرده! چرا؟ چگونه می‌توان باور کرد در بریتانیا سالی ۵۰ هزار نفر از آلودگی هوا دچار مرگ زودرس شوند و آنگاه در ایران -که استاندارهای سوخت و خودروهایش به مراتب پایین‌تر از انگلستان است- این رقم چنین اندک باشد؟ باید در نظر بگیریم که آلودگی هوا فقط جان انسان‌ها را به خطر نیانداخته؛ بلکه روی کیفیت منابع آب‌وخاک، اقلام کشاورزی و زندگی دیگر پارامترهایزنجیره غذایی هم تأثیر گذاشته که درنهایت آدمی را هم متأثر خواهد کرد. امید است وزارتخانه‌های بهداشت، درمان آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط‌زیست با پایان دادن به مصلحت‌اندیشی‌های محافظه‌کارانه، یک‌بار و برای همیشه واقعیت‌ها را عریان با مردم در میان نهاده و برای مهار و نابودی این قاتل خاموش، راهکارهایی عملی را به‌سرعت در دستور کار قرار دهند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت ایانا، تاریخ 16 اردیبهشت 97، کد مطلب: 52381: www.iana.ir