چندی پیش در جلسه‌ای که بین اعضای فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی و وزیر و معاونان وزارت آموزش و پرورش برگزار شد، یکی از نمایندگان مدعی بود که آموزش و پرورش در زمینه تعلیم و آموزش روخوانی و قرائت قرآن ضعف‌هایی دارد به نحوی که دانش‌آموزان بعد از پایان دوران تحصیل در روخوانی و قرائت روان قرآن با مشکل رو‌به‌رو هستند. محمدرضا مسیب‌زاده، مدیرکل قرآن، عترت و نماز وزارت آموزش و پرورش،ضمن پاسخ به این انتقاد از عملکرد قرآنی وزارت آموزش و پرورش دفاع کرد و از برنامه‌های این وزارت خانه برای ترویج فرهنگ قرآنی در جامعه سخن گفت.

مسیب‌زاده گفت: «دغدغه قرآنی عزیرانم در فراکسیون قرآن بسیار ارزشمند و مثبت است و من از همه آنها تشکر می کنم. اما این ادعا که معلمان خوب درس نمی‌دهند، دانش آموزان یاد نمی‌گیرند و آموزش قرآن در مدارس به درستی صورت نمی‌‌گیرد، جای بحث دارد. اینگونه ادعاها نیاز به پژوهش های علمی و گسترده دارد.»

او ادامه داد: «دوستانی که آمار اطلاعات میدانی بدون پژوهش می‌دهند باید خودشان پاسخگوی این آمار باشند. ما به هیچ وجه این ادعا را که دانش‌آموزان در مدرسه قرآن‌خوان نمی‌شوند، تایید نمی‌کنیم. زحمتی که معلمان عزیز قرآن در مدارس می‌کشند ارزشمند است و یقین بدانید به خواندن روان قرآن ختم می‌شود.»

مدیر کل قرآن و عترت آموزش و پرورش مشکل اصلی دانش آموزان در قرائت قرآن را در جای دیگر دانست و گفت: «آن چیزی که ما به عنوان متولیان امر تعلیم و تربیت از آن ناراضی هستیم این است که بچه‌های ما ضرورت قرائت روزانه قرآن راکمتر درک می‌کنند. قرآن هم مانند باقی علوم دیگر نیاز به تکرار دارد. معلمان عزیز تلاوت و روخوانی قرآن را به دانش‌آموزان یاد می‌دهند اما دانش‌آموزان بعد از پایان دوران تحصیل تمرین و ممارست را کنار می‌گذارند و تلاوت روزانه را فراموش می‌کنند.»

معاون وزیر آموزش و پرورش درباره اهمیت روخوانی قرائت قرآن گفت: «واقعیت امر این است که طبق فرمایش‌های مقام معظم رهبری، کلید ورود به قرآن، روخوانی، روان‌خوانی و قرائت قرآن است البته ما نباید فقط به اینها بسنده کنیم اما نمی‌توانیم بدون قرائت و روخوانی قرآن سراغ ترجمه و تفسیر برویم. حلقه و کلید اصلی ورود به مباحث قرآنی، قرائت قرآنی است.»

او ادامه داد: «ما به عنوان مسلمان نمی‌توانیم برای بهره‌گیری از قرآن بدون قرائت آن سراغ ترجمه برویم. قرائت و متن قرآن موضوعت دارد. مراحل بعدی آن درک مفاهیم، تامل و تدبراست تا در انتها ما را به سعادت برساند.«

مسیب زاده به فعالیت‌های وزارت اموزش و پرورش در ترویج فرهنگ قرآنی اشاره کرد و گفت: «فعالیت ما در آموزش و پرورش به دو دسته تقسیم می‌شود. یک نوع فعالیت رسمی که شامل ساعات، کتب و کلاس‌های درس قرآنی است و نوع دیگر فعالیت غیررسمی مانند نمایشگاه قرآن، محفل‌های انس با قرآن و...است.»

مدیرکل قرآن و عترت آموزش و پرورش تاکید کرد اشاعه فرهنگ قرآنی به تنهایی بر عهده آموزش و پرورش نیست. او گفت: «نوع نگاه ما و میزان اهمیت ما به قرآن و فعالیت‌های قرآنی، فرهنگ قرآنی در جامعه را ترویج می‌دهد. متاسفانه امروز قرآن و فعالیت قرآنی با وجود کارهای بسیاری که انجام شده است، همچنان اولویت اول جامعه نیست.»

او ادامه داد: «رهبر ما ماه رمضان را با دیدار با فعالان حوزه قرآنی آغاز می‌کند و تاکید موکد رئیس جمهوری ما نیز بر اشاعه فرهنگ قرآنی است. عملکرد وزیر آموزش و پرورش نیز نشان می‌دهد که ایشان نیز قائل به اشاعه این فریضه الهی هستند. با همه اینها متاسفانه فرهنگ قرآنی در جامعه ما اولویت اول نیست. باید دید اولویت امروز دانش‌آموز ما قرآن است یا کنکور؟ اگر قرآن نیست که ما در اشاعه فرهنگ شکست خورده‌ایم. دغدغه اول والدین آموزش ریاضی به دانش آموزان است یا آموزش قرآن؟»

مسیب‌زاده به سند تحول بنیادین و نقش آن در اشاعه فرهنگ قرآنی اشاره کرد و گفت: «تمام روح سند تحول، قرآن و همه بندهای آن برگرفته از آیات قرآن است. سند تحول شش ساحت دارد که ساحت اعتقادی و اخلاق و دینی اول است و هم‌عرض با دیگر ساحت‌ها نیست. این ساحت مقدمه رسیدن به دیگر ساحت‌ها را نیز فراهم می‌کند اما فقط آموزش و پرورش در این مهم سهیم نیست. خانواده، دانشگاه جامعه اصناف و ارشاد و همه حوزه‌های فرهنگی نقش دارند. این کار یک نفر نیست و نیاز به بسیج عمومی دارد.»

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری  پانا، تاریخ انتشار: 2تیر1397 ، کدخبر:  831427،www.pana.ir