شعار سال: شیراز علی‌رغم داشتن سابقه تاریخی در هنر عکاسی، فاقد مکانی تحت عنوان موزه عکاسی است؛ متاسفانه در شیراز خیلی از بسترهای فرهنگی و هنری که شامل فضاهای فیزیکی مناسب است، وجود ندارد و با توجه به اینکه دولت امکان ایجاد چنین مکان‌هایی را ندارد و از طرفی علاقه‌مندان زیادی هم در حوزه‌های مختلف فعال هستند، می‌توان از این پتانسیل استفاده کرد.

این درحالیست که بسیاری از آرشیوهای سرگردان که به دلیل فقدان امکانات لازم در شرایط بسیار نامناسبی نگهداری می‌شود، مجموعه‌ای با تعداد تقریبی ۵۰ هزار شیشه و نگاتیو است که می توان آنها را در یک جا جمع آوری و برای نسل آینده نگهداری کرد.

این در حالی است که اخیرا در فضای رو به روی این بنا که باید با احیاء و مرمت، برای بهره برداری های مختلف هنری مورد استفاده قرار گیرد، ایرانیت نصب شده است.

سیامک بصیری، کارشناس مسئول فنی اداره کل میراث فرهنگی استان فارس در گفت و گو با خبرنگار مهر در خصوص اینکه چرا پیاده رو مقابل ساختمان عکاسخانه تاریخی مانی که بیش از ۸۷ سال پیشینه دارد با سازه ایرانیتی پوشیده شده، به خبرنگار مهر پاسخ داد: به علت اینکه این بنا و ساختمان های اطراف آن در معرض تخریب قرار دارند و ممکن است جان رهگذران را تهدید کند، این سازه تعبیه شده تا کسی آسیبی نبیند.

بصیری با اشاره به اینکه هنوز اقدام فیزیکی در بازسازی بنای یادشده انجام نگرفته علیرغم اینکه مالکان این عکاسخانه از آغاز بازسازی آن خبر داده بودند، عنوان کرد: طرح مرمت و بازسازی این بنای تاریخی در مرحله تصویب قرار دارد و به محضی که این طرح به تصویب برسد، اجازه بازسازی عکاسخانه مانی داده خواهد شد.

این در حالیست که به گفته بصیری هنوز اقدامی در جهت ساخت و ساز یا بازسازی و مرمت بنای ملی عکاسخانه مانی انجام نپذیرفته و آنچه هم مانع دیدن تابلوی این بنا شده بنا به شرایطی است که طبق قانون برای حفظ جان رهگذران نصب شده است.

این امر با وجودی است که طرح مرمت و احیای بنای تاریخی عکاسخانه مانی شیراز توسط گروهی از اساتید و دانشجویان معماری شیراز تهیه و تدوین شده، درحالیکه در شیراز بناهای فراوان و در کنار آن نیازهای فراوانی نیز وجود دارد؛ نیازهایی مثل ایجاد موزه هنرهای معاصر، موزه هنرهای صنایع‌دستی و گالری‌های تخصصی که البته باید با نگاهی کاملا کارشناسی دنبال شود.

از سویی مراتب ثبت «عکاسخانه مانی» به شماره ثبت ۳۱۷۳۰ مورخ ۲۰ خرداد ۱۳۹۶ واقع در استان فارس، شهر شیراز، خیابان طالقانی، روبروی اداره دارایی در نامه‌ای از سوی رئیس سازمان میراث‌فرهنگی به استاندار فارس مردادماه سال گذشته ابلاغ شده است.

عکاسخانه مانی، دومین عکاسخانه شیراز پس از عکاسخانه فردوسی در دوره پهلوی است که در سال ۱۳۱۰ توسط میرزا نصرالله چهره نگار آغاز به کار کرد که پس از چندی عکاسخانه را به برادر کوچکترش میرزا مسیح الله چهره نگار واگذار می‌کند و میرزا مسیح الله چهره نگار تا سال ۱۳۲۵ به همراه شخصی به نام امرالله اصلاحی، این عکاسخانه را اداره کرد. میرزا مسیح‌الله پس از مدتی به آبادان رفت و اداره امور عکاسخانه به امرالله اصلاحی واگذار شد.

ساختمان عکاسخانه مانی، پیش از آن به بانک «ایران – شوروی» شهرت داشته است؛ این بنا از اولین ساختمان‌های چند طبقه در شیراز به‌شمار می‌رود و به‌عنوان یکی از شاخصه‌های تاریخی در دوره خود، بی‌نظیر است.

حفظ نگهداری و مرمت این بنا می‌تواند به‌ واسطه نزدیکی آن به مجموعه زندیه، یکی از جذاب‌ترین جاذبه‌ها برای گردشگران باشد؛ قرار گرفتن عکاسخانه مانی در حاشیه پیاده‌رو و در مسیری گردشگری و خطراتی که مخروبه شدن آن افراد را تهدید می‌کند.

یکی از بهترین راهکارهای بهینه‌سازی این فضا و استفاده مطلوب از آن، تبدیل این مکان به موزه عکاسی است که البته بعد از بازسازی و انجام روند قانونی باید انجام شود.

آنچه از عکاسخانه مانی در خیابان آیت الله طالقانی نزد خاندان اصلاحی برجای مانده، ساختمان عکاسخانه فردوسی می طلبد نهادهایی مانند شهرداری شیراز، سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس به این مهم همت گمارند.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری مهر ، تاریخ انتشار 17 تیر 97، کدمطلب: 4340756، www.mehrnews.com