شعار سال: ماهرخ فلاحي متولد ۱۳۲۲( اصالتا اهل طالقان- متولد تهران- دوره کودکی در رودسر گیلان زندگی می کرد. چرا که پدرش رئیس دادسرای رودسر بود) ، اولين زن گاودار صنعتي ايران پرتحرك و پرجنب و جوش است. با لباس كار سفيد و چكمه هايي بلند پلاستيكي كه به پا دارد با هيجان زياد همه گاوداري اش را كه بسيار منظم و تميز است نشانم مي دهد.
در ابتداي گاوداري اش گوساله هاي كوچك را نگه مي دارند. گوساله هايي كه تازه متولد شده اند و از سطل هاي فلزي كوچك روبروي اصطبل شان شير مي نوشند. بعد از آن سوله هاي ديگري قرار دارند مكاني كه با نايلون پوشانده شده و گاوهايي كه تازه زايمان كرده اند در آن نگهداري مي‌شوند. گاوهايي كه ماهرخ با حساسيت زيادي درباره آنها سخن مي‌گويد و هنگام زايمان شان تا صبح بالاي سر آنها بيدار مي‌ماند. در بخش هاي ديگر هم ساير گاوهاي شيري نگهداري مي شوند.

خانه ماهرخ درست وسط گاوداري اش واقع شده است به قول خودش خانه كه نه برج ديده باني. جائي كه پيش از بازنشستگي آن را براي كار و زندگي در كنار هم انتخاب كرد. وقتي در گاوداري حضور ندارد با دوربين دوچشمي اش همه امور را زيرنظر مي گيرد. پشت پنجره مي ايستد و با دوربين شكاري اش در طول شبانه روز دايماً دامداري اش را كنترل مي كند. درباره انتقال خانه به دامداري اش با لبخندي بر لب مي گويد: «رفت و آمد بين تهران و كرج برايم مشكل بود. اما دليل اصلي انتقال، نظارت مستقيم بر دامداري بود. چون كار با موجود زنده نيازمند مسئوليت پذيري زياد است. آن زمان كه در تهران زندگي مي كردم ناگهان خبر مي رسيد گاوم زايمان دارد و تا خودم را به بالاي سرش برسانم بلايي سر گاو آمده بود، با اين كه تنها نيستم و ده كارگر دارم اما هدايت كارها به عهده من است.»
ماهرخ كه از اعضاي هيئت مديره زنان مدير كارآفرين است وقتي ۳۸ ساله بود ( ۱۳۶۰ ) به فكر ايجاد كسب و كارش افتاد: «آن روزها زن نسبتاً جواني بودم با ۲۰سال سابقه كار در آموزش و پرورش اما هنوز جنب و جوش و انرژي زيادي داشتم. دو فرزندم هم درس شان به پايان رسيده و تنهايي در انتظارم بود»( بازنشسته آموزش و پرورش کرج در آذر ماه سال ۱۳۶۲). لازم بذکر است که کار اولیه ماهرخ فلاحتی از سال ۱۳۵۶ با خرید چند راس گوساله اصلاح نژاد شده کانادایی در محمدآباد کرج،آغاز شده بود.
او كه فارغ التحصيل كارشناسي ارشد علوم تربيتي و زبان است سال ها در اين رشته ها تدريس كرده بود. در همان سال ها به عنوان يكي از دبيران برتر زبان برگزيده و عازم كشورهاي آمريكا و اسپانيا شد تا دوره خاص آموزش نابينايان با خط بريل را بياموزد: «دوره هاي آموزشي خط بريل را به صورت لاتين آموختيم و براي نخستين بار در ايران بر الفباي فارسي پياده كرديم.». این دوره ها بشدت مورد علاقه من بود،چرا که من برادری نابینا داشتم و خیلی مشتاق حل مشکلات افراد دارای چنین مشکلاتی بودم.

وی درباره زندگی خود می گوید که در تاریخ بیستم فروردین ماه سال ۱۳۲۲ خورشیدی در خانواده‌ای اهل علم و تحقیق در تهران متولد شدم. پدرم (زنده یاد محمدتقی فلاحی) از قضات عالی‌رتبه دادگستری تهران و علاقه‌مند به دانش بود. چون پویایی و استعداد ذاتی من را دید، اقدام به فرستادن من به مدرسه در سن پنج سالگی نمود و از همان آغاز، هر ساله موفق به اخذ رتبه دانش‌آموز ممتاز کلاس شدم. در سال ۱۳۳۹ خورشیدی، مقارن با هفده سالگی‌ام، با مدرک دیپلم از «دبیرستان داوری تهران» تحصیلات دوره متوسطه را به پایان رساندم و با شرکت در کنکور سراسری در «دانش‌سرای عالی دانشگاه تهران» موفق به کسب رتبه اول در رشته «زبان و ادبیات انگلیسی» و رتبه دوم در رشته «حقوق قضایی» در سطح کشور شدم.
سال اول ورود من به دانشگاه تهران مقارن بود با ازدواج من و همسرم که وی نیز دانشجوی دانشگاه تهران و فرهنگی بود، در پایان سال اول دانشگاه خداوند فرزند پسری به ما عطا نمود و در همین سال با وجود اشتغال به تدریس، تحصیل دانشگاهی و گذران زندگی مشترک، از سوی دانشکده محل تحصیل، به عنوان دانشجوی ممتاز معرفی شدم و نهایتاً در سن بیست سالگی در سال ۱۳۴۲ خورشیدی با اخذ «دانشنامه لیسانس» از دانشگاه تهران فارغ التحصیل و با عنوان دبیر به استخدام رسمی وزارت آموزش و پرورش درآمدم.
پس از مدت چهار سال تدریس در دبیرستان‌های دخترانه تهران، به عنوان “دبیر نمونه“ وزارت آموزش و پرورش کشور معرفی شدم و متعاقباً پس از گذراندن یک آزمون علمی تخصصی سراسری بین دبیران رشته زبان ادبیات انگلیسی ایران، در قالب یک هیأت سه نفره جهت فراگیری “دوره تخصصی آموزش و پرورش نابینایان“ و نیز گذراندن “خط مخصوص بریل“ به کشور ایالات متحده آمریکا و چند کشور اروپائی اعزام شدم. پس از اتمام دوره تخصصی فوق به تهران مراجعت و از سوی وزارت آموزش و پرورش به سازمان آموزش کودکان استثنایی (نابینا) منتقل و به سمت رئیس موسسه آموزشی نابینایان کشور منتخب شدم.

آهي مي كشد و دستانش را كه پر از چين و چروك است برهم مي گذارد: «با آن همه كار و فعاليت بازنشستگي برايم ترسناك بود بنابراين خيلي زود خانه بزرگمان در تهران را تبديل به آپارتماني كوچك كردم و با مازاد آن يك دامداري با هفت گوساله در محمدشهر كرج احداث كردم». موسسه‌ای که پس از گذشت ۳۱ سال به “موسسه کشاورزی و دامپروری فلاحی“ شهرت یافت. این موسسه در منطقه “احمدآباد مصدق“ از توابع ساوجبلاغ استان تهران، تعداد ۲۵۰ راس گاو اصیل هلشتاین، ۱۵۰ هکتار مزرعه تولید گندم، ذرت و علوفه دامی و چندین هکتار باغ تولید سیب و گلابی ممتاز را دربرمی‌گیرد.
حالا ۲۵۰ گاو در دامداري اين زن كارآفرين نگهداري مي شود. به سمت راست دامداري اش مي‌رود و مدام با مهندس دامپروري كه همراهش است درباره وضعيت دام ها صحبت مي كند. در يكي از سوله ها گاو مريضي نگهداري مي شود با سرمي كه به او وصل شده است. در بخش ديگر دامداري او قسمت شيردوشي صنعتي قرار دارد جائي كه به ظرف هايي پر از شير منتهي مي شود جايي كه ماهرخ اسم استخر شير را بر آن گذاشته است. سالن ها نظم خاصي دارند و همه كارگرها موظفند قبل از شروع كار با رعايت اصول بهداشتي كار شيردوشي را انجام دهند انبار علوفه و غذاي دام ها هم بخش ديگري است كه او آنها را نشان مي دهد.

ماهرخ در شروع كارش سررشته اي از دامداري صنعتي نداشت اما به خاطر علاقه به اين كار يك لحظه هم از پاي ننشست: «در مدت كوتاهي كه فرصت داشتم تا گوساله هايم رشد و سپس توليدمثل كنند در بسياري از سمينارهاي خارجي و داخلي گاوداري صنعتي و تمام دوره هاي آموزشي دانشگاه ها شركت كردم.»
در سال هاي نخست كار براي زايمان گاوهايش از دامپزشك استفاده مي كرد اما خيلي زود اين كار و ساير مراقبت هاي بهداشتي از دام‌ها را آموخت: «الان فقط براي سزارين از دامپزشك استفاده مي‌كنم.»
دست هايش را نشان مي دهد كه پر از چروك و به قول خودش مردانه است: «به دست هايم خيلي فشار مي‌آيد اما هرگز از كارم خسته نمي شوم.» او گاوهايش را آن قدر دوست دارد كه به قول خودش حتي در مسافرت ها بيش از همه حتي اعضاي خانواده نگران شان مي شود. حرفه ماهرخ به سرعت گسترش يافت بعد از يك سال هفت گوساله به 14 تا و سال بعدش به 28 عدد تبديل شد.

آنقدر به اين موجودات اهلي علاقه دارد كه وقتي وارد خانه اش مي شوي خيلي زود به حرفه اش پي مي‌بري. همه وسايل خانه اش طرحي از گاو دارند. گاوهاي شيشه اي، فلزي، گچي و ... كه به عنوان مجسمه از آن ها استفاده مي كند و البته قاب دستمال هايي كه عكس گاو بر آنها دوخته شده‌اند. هنگام ورود به خانه مدال هاي مختلفي را كه براي موفقيت در كارش دريافت كرده نيز در كمدي مجزا به نمايش گذاشته است. «خيلي زود و به صورت تصاعدي تعداد گاوهايم افزايش يافت بنابراين تصميم به اصلاح نژاد گرفتم و اسپرم هاي منجمد وارداتي را خريداري و به گاوها تلقيح كردم درنتيجه گاوي كه در سال نخست بين 18 تا 20 كيلو شير مي داد اكنون با اصلاح نژاد 65 كيلو شير مي دهد.» يكي از اين گاوهاي اصلاح نژاد شده را در انتهاي دامداري يك هكتاري‌اش نگه مي دارد، گاوي بسيار بزرگ كه وزنش از دو تن هم بيشتر است و به قول ماهرخ از نظر وزن و قد و ژنتيك در كشور منحصر به فرد است. اين گاو آن قدر بزرگ هست كه براي اينكه به ديگر دام‌ها آسيبي نرساند در گوشه‌اي از گاوداري به تنهايي نگهداري مي شود و با اينكه قيمت زيادي دارد در گوشه گاوداري نگهداري مي شود.
او كه مدام به فكر نوآوري در كارش است پس از اصلاح نژاد ايده هاي ديگري را نيز اجرايي كرد:«انتقال جنين يكي از اين كارها بود همه مراحل كار ازجمله هورمون تراپي را خودم انجام مي‌دهم. هنگام سيكل ماهانه گاو آنها را هورمون تراپي كرده كه درنتيجه آن، يك گاو به جاي يك تخمك30 تخمك آزاد مي كند و درنتيجه چندقلو مي‌زايند.»

اين نوآوري ها دلايل اصلي موفقيت اين زن دامدار كارآفرين محسوب مي‌شود. گوساله هاي نر او اكنون با قيمت بسيار مناسب توسط مركز اصلاح نژاد خريداري و لطمه اقتصادي حاصل از خريد ارزان شيرش را جبران مي كنند. اما ماهرخ مشكلات آغاز كار را به هيچ عنوان فراموش نمي كند، سالي كه سل گاوي شيوع يافت و همه گوساله هايش را نابود كرد اما او از پاي ننشست شايد به همين خاطر است كه هر دانشجويي كه براي كارآموزي به او مراجعه مي كند جواب رد نمي‌شنود:«كارآموزي در دامداري ها خيلي دشوار است. چون بيشتر دامداران سرمايه داراني هستند كه دامداري شان را دراختيار كارگرشان قرار داده اند كارگراني كه خود نيز از اصول علمي كار بي‌خبرند. بنابراين هيچ وقت از آموزش علاقه مندان به اين حرفه خودداري نكرده و آنها را با دل و جان در دامداري ام مي پذيرم.»

با عشق و علاقه زيادي به هر سو از گاوداري اش مي رود و به كارها سروسامان مي دهد. دستورهاي لازم را مي دهد حال گاو مريضش را مي پرسد و با دلسوزي خاصي با كارگرها سخن مي گويد. جوان تر و سرحال تر از سنش به نظر مي رسد و با اينكه هر روز كارش را از صبح خيلي زود شروع مي كند هرگز از خستگي گلايه نمي كند:«گاهي خودم را با همسن و سال هايم مقايسه مي كنم خوشبختانه به علت تحرك زيادم هنوز از همه آنها سالم تر و قوي ترم.»
هر روز ساعت پنج صبح كارش را با اولين شيردوشي گاوها آغاز و ساعت 12 شب با آخرين شيردوشي به پايان مي رساند. البته اين فقط برنامه بعضي از روزهاي زندگي اش است چون زماني كه گاوهايش زايمان دارند يا بيمارند مجبور است تمام طول روز و شب كنارشان بماند و آن وقت است كه شيفت كاري اش شبانه روزي مي شود.

لبخندي مي زند و با شير تازه گاو از ميهمانانش پذيرايي مي كند: «اگر زنان توانمندي شان را نشان دهند مي توانند همه مشكلات را ناديده بگيرند، تا زماني تبعيض وجود دارد كه زنان خودشان را دست كم مي گيرند اگر زني توانايي اش را ثابت كند بهتر از مردان در هر سيستمي پذيرفته مي‌شود».

او به عنوان اولين زن گاودار صنعتي هرچند مشكلات زيادي را از سر گذرانده اند اما به تمام معنا خود را يك كارآفرين مي داند: «كارآفريني مثل يك توپ است كه اگر زمين بخورد بالاتر مي رود. من در زندگي هرگز از مشكلات نترسيدم و از اين پس نيز از آنها نخواهم هراسيد».

بخشی از افتخارات کسب شده توسط خانم ماهرخ فلاحی :
– لوح زرین کارآفرین برتر کشور از اولین جشنواره کارآفرینی شیخ بهایی 
– لوح سپاس رهبران کارآفرین اقتصادی از دانشکده کارآفرینی 
– لوح تقدیر کارآفرین برتر حوزه دامپروری از جهاد دانشگاهی در دو سال متوالی
– لوح تقدیر کارآفرین برتر از فرهیختگان دانشگاه تهران 
– لوح سپاس از وزیر تعاون،کار و امور اجتماعی
– تندیس پیشکسوت نمونه کشوری 
– تندیس کارآفرینی از نهاد امور زنان ریاست جمهوری
– تندیس انجمن نابینایان استان کرمان 
– لوح تقدیر کارآفرین نمونه کشور از شهرداری رامسر
– لوح تقدیر گاودار نمونه صنعتی از جهاد سازندگی و …

برخی از فعالیت ها و سمت های خانم ماهرخ فلاحی:

– موسس مجتمع آموزشی شیخ الرئیس بوعلی سینا 
– رییس مجتمع آموزشی نابینایان کشور 
– بنیانگذار موسسه دامپروری تمام صنعتی و کشاورزی فلاحی 
– عضو شورای شهر محمدشهر در 1دوره اول با رای اول شهر
– از بنیانگذاران موسسه خیریه کهریزک محمدشهر
– رییس هیات مدیره انجمن زنان مدیرکارآفرین کشور
– عضو هیات مدیره و هیات موسس بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان کشور

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت انجمن زنان مدیر کارآفرین، تاریخ -، کد مطلب: -:www.ea.wenet.ir / سایر منابع.