شعارسال: تاریخ، لبریز از انسان هایی ست که خودسرانه زندگی را ناکوک کرده و نا امنی را در حریم امن چهاردیواری های اختیاری رقم زده و آدم های نا متعادل، به یادگار گذاشته اند.

یادگاری هایی چون تندخویی، تنگ نظری، کوته اندیشی،جهل و نادانی،خود بزرگ بینی،افراط،فحاشی و هتاکی مشتی از خروارها خصلت روحی مشترک افرادی ست که در خانواده هایی باخشونت شکل می گیرند.

واگویه های تلخی که روایت، نام گرفته و دردهای پنهان یک زن در حریم امن خانواده اش رقم خورده با تغییرات حاصل از روابط اجتماعی جسارت تبدیل این درد ها به واژه را بالا برده تا در برگ های کاغذ،مبین خشونت هایی باشد که پشت در و دیوار همسایه کناری خانه مان حادث شده است.

زنان بی شماری، راوی واقعیت های تلخ ملموس زندگیشان شده اند تا شاید مفری بیابند که محیط خانه شان را سرشار کنند از "زندگی” و” زیست پر ثمر”.

در این ستون روایت هایی که از سینه سوزی زنان ، واژه شده و بر کاغذ های دستنویس، شکل گرفته بازنشر می شود تا زمینه سازی مناسب برای رهایی از رفتارهایی که شاید ناخواسته در زمره خشونت خانگی قرار می گیرند باشد.

روایت رسیده از کرج به کارزار منع خشونت خانوادگی

پسری هستم از کرج در سال ۱۳۹۰ دختر داییم با مردی ازدواج کرد. خارج از خانواده نگاه ها از بیرون به زندگی‌شان بسیار خوشبخت به نظر می‌رسیدند. اما در واقع زندگی‌شان کم کم رو به نابودی بود. ما خودمان از زمانی متوجه شدیم که اثرات کبودی و جراحت را در بدنش مشهود بود. شوهرش با الفاظ رکیک و کتک، روزگار دختر را سیاه کرده بود .

خوشبختانه خانواده دختر از او حمایت کردند و سرانجام دختر توانست طلاق بگیرد.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری آیین باور، تاریخ انتشار: 18شهریور1397 ، کدخبر: 8471: aeinbavar.ir