شعارسال:این جمله زنگنه هرگز از یادها نخواهد رفت که گفت نفت را به ژنرال های نفتی می سپارم و گروهبان ها باید از نفت بروند. اما آیا واقعا این شعار محقق شده است؟

این روزها صنعت نفت بالاخص صنعت تخصصی پتروشیمی پر از مدیرانی شده که حتی کمترین تجربه ای دراین حوزه ندارند. کمتر کسی در پتروشیمی وجود دارد که نداند مدیران ارشد این صنعت حتی ساده ترین مسایل تخصصی یک مجتمع پتروشیمی را نمی‌دانند. تایید این ادعا کاری ساده است از یکی از این مدیران تازه نفس پتروشیمی بخواهید تا فرآیند تاسیس یک واحد پتروشیمی را توضیح دهد و بگوید چه مراحلی برای نصب یک واحد باید طی شود. البته برای رسیدن به این استدلال راه آسان تری نیز هست. نگاهی به رشته تحصیلی و حتی سوابق آنان کامل گواه این ادعاست. مدیرانی که از حوزه هایی چون بخش های دیگر صنعت چون خودرو و حمل ونقل شهری وارد این حوزه شده اند و این روزها حوزه ای را مدیریت می‌کنند که بالاترین میزان درآمد اقتصادی کشور را در بردارد.

اما دلیل این انتخاب ها چیست؟ زنگنه این روزها مسئول مستقیم این انتصاب هاست. در خوشبینانه ترین حالت باید اینگونه انتصاب ها را به نگاه مدیریتی این وزیر نسبت داد و تاکید داشت که احتمالا زنگنه از نگاه مدیریتی این مدیران تازه نفس بهره می‌گیرد و تخصص را در جایگاه دوم قرار داده است. اما این نگاه خوشبینانه نیز چندان با واقعیت هماهنگ نیست. چراکه مدیران منتصب از سوی زنگنه آنچنان مدیران نامی و به زبانی ساده تر برند نیستند که نامشان همانند روزگار نعمت زاده در پتروشیمی بتواند اعتباری بیاورد و فاینانس ها و چک ها با امضا و حرف آنان رد و بدل شود. بنابراین از این زاویه خوشبینانه به نتیجه منطقی دست یافته نمی‌شود. اما بسیاری از کارشناسان این انتصاب ها را به نگاه جدید زنگنه و یارانش نسبت می‌دهند. افرادی چون نجابت، شعری مقدم، پیوندی و ... که مردان سرشناس این صنعت محسوب می‌شوند و پتروشیمی را می شناسند قطعا زیربار دستورهای فرمایشی نخواهند رفت و سعی خواهند داشت کاری را انجام دهند که به نفع صنعتی است که در آن روزگار گذرانده اند. برهمین اساس بسیاری از کارشناسان معتقدند بلایی که زنگنه تا کنون بر سر مدیرانی که آنها را ژنرال می دانست آورده دولت احمدی نژاد بر سر مدیران نفتی نیاورده بود. دراین بین اما مدیران تازه نفسی که تعصبی بر روی این صنعت ندارند و اساسا شناختی برآن نداشته اند به راحتی تن به امضاها و دستورهای فرمایشی می‌دهند. بنابراین زنگنه به راحتی می‌تواند صنعت پر پول پتروشیمی را در دستان خود مدیریت کند. این روزها صنعت پتروشیمی همانند دیگر بخش های نفت پر از مدیران فرمایشی شده که تلاش دارند به هر نحوی صندلی خود را حفظ کنند و تنها بله گوئی خصوصیت اصلی و مثبت آنان برای زنگنه تلقی می‌شود.
اما آنکه هدف زنگنه در پتروشیمی چیست مساله ای است که در "نفتی‌ها" به زودی و به طور مفصل به آن خواهیم پرداخت.

شعار سال ، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت نفتی ها، تاریخ انتشار19شهریور 97، کد خبر: 3542 ،www. naftiha.ir