در معماری این شهر نکات ظریفی مدنظر قرار گرفته است به‌طور مثال در هر خانه‌ای که بر روی زمین قرار داشته است یک‌ درب هم برای این پناهگاه قرار داشته تا در صورت خطر و حمله افراد مهاجم این افراد بتوانند به‌سرعت خود را در این پناهگاه‌ها پنهان کنند.

پس‌ از آنکه افراد به این پناهگاه‌ها وارد می‌شدند بلافاصله درب‌های ورودی به‌صورت هنرمندانه پوشیده می‌شد و هیچ اثری از آن به چشم نمی‌آمد.

در شهر زیرزمینی نوش‌آباد هیچ مصالحی به کار نرفته است و در دوره قاجار نیز از این شهر زیرزمینی استفاده می‌شده است.

معماری این ساختمان‌ها به‌شدت حرفه‌ای انجام شده است و در اتاق‌ها و دست‌شویی جای چراغ قرار داده‌ شده بود تا اگر نیاز شود برای مدت زیادی در شهر بمانند با مشکل روبرو نشوند البته برای ورود احتمالی دشمن نیز برنامه داشتند و جاهایی ساخته‌شده بود تا درصورتی‌که دشمن به آنجا وارد می‌شد گرفتار شود.

در داستان‌های تاریخی آمده است که مردم در هزاران سال قبل این شهر را برای پنهان کردن وسایل گران‌بهای خود ساخته بودند و برخی از اقلیت‌های مذهبی که می‌خواستند دینشان را از سایرین مخفی کنند در این شهر زیرزمینی پنهان می‌شدند. اما در دوره نه‌چندان دور و در زمان پادشاهان قاجار دوباره مردم نوش‌آباد به این شهر زیرزمینی پناه می‌برند اما این بار از ترس راهزن معروفی به نام نایب حسین که به قساوت و بی‌رحمی مشهور بود.

در کنار دالان‌های تو در توی این شهر زیرزمینی یک قلعه به نام سیزان نیز روی زمین وجود دارد اما نکته جالب این است که هنوز دری از آن به سمت شهر زیرزمینی پیدا نشده است درحالی‌که کارشناسان بر این باورند که حتماً دری از این قلعه به سمت شهر زیرزمینی وجود داشته است.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری آنا ، تاریخ انتشار: 7 آذر 1397 ، کدخبر: 329443 ، www.ana.ir