شعار سال: خشم مردم و مبارزه با سرمایه داری و سرکوب شدن آن توسط پلیس و حتی ارتش فرانسه، به عنوان کشور مدعی آزادی و مهد دموکراسی که برای بعضی ها زبانزد بود خیره کننده بود. به گزارش خبرگزاری ها این چنین تظاهراتی بی سابقه بوده و هنوز هم ادامه دارد و اگر تازه سرکوب شود آتش زیر خاکستر خواهد بود.

در این که این تظاهرات توسط خارجی انجام می شود مثل اینکه ترامپ می خواهد اروپا را به آشوب بکشد و اتحادیه اروپا را به هم بزند تا همانند انگلیس هواداران و متحدانی بیشتر داشته باشد خود قابل انکار نیست.

تسری این تظاهرات به کشور های دیگر اروپا حکایت از همه گیر بودن نارضایتی از نظام های حاکم را می رساند همچنانکه در قرن گذشته هم چنین امواجی بوده و به ظهور مارکسیسم کشیده شد. هر چه باشد نکاتی را تداعی می کند که باید به آن توجه داشت یا دست کم قابل مطالعه است:

۱- تظاهرات گسترده در فرانسه و یا احتمالا در کشور های دیگر خسارات هنگفتی بر کشورهای آنها وارد کرده و می کند حال این خسارت هاچگونه می خواهد جبران شود بدیهی یکی از بزرگترین و مهم ترین راه ها فروش اسلحه به کشورهایی همچون عربستان و امارات و یا ایجاد جنگ در کشورهای دیگر و یا توطئه امثال ایران هراسی است تا از آب گل آلود ماهی بگیرند.

۲- تعجب است که تظاهراتی چنین گسترده در این قبیل کشور ها ابدا پایه های حکومت آنها را نمی لرزاند ولی اگر چنین حوادثی و لو کوچک تر در کشورهایی امثال ما اتفاق بیفتد پایه های حکومت می لرزد. اشکال کجاست؟ بعضی که سخت به غرب دلبسته اند باز توجیه می کنند که آنجا دموکراسی برقرار است و از این جهت است که قانون به کمک می آید و مشکل پس از مدتی حل می شود. سؤال این است که آیا واقعا چنین است؟ و یا برعکس، آنجا که قدرت است هر چند عیب و ایرادی پیش آید تا مدت ها ضعفا آن را توجیه، و حمل به صحت می کنند و اگر تازه خلاف از آب در آمد باز دنبال توجیه دیگری می گردند

۳- وقتی در کشورهای امثال ما چنین اتفاقاتی می افتد مداخله صریح کشورهای آنطرف را شاهدیم اما در مقابل، ما در این گونه مواردکوچکترین حرفی نمی زنیم؛ شاید می ترسیم و یا مصلحت اندیشی می کنیم. شاید چون آنها حق وتو دارند. اما دست کم می توان با لطافت به آنها گوشزد کرد که ما قصد مداخله نداریم ولی توصیه می کنیم که با مردم نباید چنین رفتار شود. دست کم مثل اردوغان بگوییم به ملت خودتان برسید!

۴- این قدر به کشورهای آنطرف آب ننازیم و آنقدر از دموکراسی و مردم سالاری آنها سخن نگوییم. اگر چه قبل از این حوادث هم این قبیل حرکات قابل پیش بینی بود؛ هم در امریکا نسبت به رنگین پوستان و هم در همه کشورهای اروپایی. دولت وملت باید به خود برگردد و از نو داشته های خود را بازبینی و بازسازی کند نه اینکه در تبعیت از غرب و شرق با هم مسابقه بگذارند. ما می توانیم را در مسائل مدیریتی بازخوانی کنیم و یا صادقانه کنار برویم و کار را به دست افراد دلسوز بسپاریم و نه اینکه از خطاکاران حمایت کنیم. دیگری برای ما دیگری است و ما خودمان باید بر روی پای خود بایستیم.

۴- این قبیل حوادث هشداری به ما هم هست. تا دیر نشده ما خودمان هم دست از سرمایه داری برداریم و به عدالت اجتماعی به معنای واقعی توجه کنیم. هم اکنون همه می بینند و می دانند که نگاه ما نگاه غربی و یا چینی است و اگر چه به ظاهر داد حمایت از داخل و تولیدات داخلی و یا اقتصاد مقاومتی می زنیم ولی جهت فلش به سمت آنهاست و با دست خود سود به آنها می رسانیم و نتیجه اینکه کشورمان در سایه رانت خواری ها و رفیق بازی ها روزی به همین وضع خواهد رسید. آنوقت دیگر اعتراض عمومی برای ما به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد!

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری تحلیلی خبرآنلاین، تاریخ 17 دی 97، کد مطلب: 1220342:www.khabaronline.ir