جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 19 
شعار سال: ما در جامعه زندگی می‌کنیم و باید بدانیم که جامعه مجموعه‌ای است از گروه‌های سنی مختلف و دو جنس متفاوت. نیازهای این گروه‌های سنی در زمینه‌های مختلف متفاوت است و در زمینه گذراندن اوقات فراغت و سرگرمی نیز نیازهای متفاوتی وجود دارد. البته بخشی از سلیقه‌ها در گذراندن اوقات فراغت به مجموعه‌ای از سرمایه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی افراد در اقشار مختلف اجتماعی بستگی دارد. به عنوان مثال در حوزه ورزشی کسانی که در طبقه بالای اجتماعی زندگی می‌کنند و از لحاظ اقتصادی وضعیت خیلی خوبی دارند سراغ ورزش‌هایی از جمله اسب سواری، اسکی، گلف و تنیس می‌روند. یعنی ورزش‌هایی که این طبقه از افراد انجام می‌دهند ورزش‌های گرانی است. اما در طبقات پایین‌تر و محروم ورزش‌های کوچه‌ای، بیابانی و خیابانی مثل فوتبال رواج دارد و به همین دلیل قهرمانان فوتبال اغلب کسانی هستند که در مناطق حاشیه نشین یا خاک نشین شهرها زندگی کرده‌اند در حالی که قهرمانان تنیس یا سوارکاری از افراد طبقات بالای اجتماع هستند.
پس می‌توان نتیجه گرفت که طبقات اجتماعی بر نوع تفریح و سرگرمی اثر‌گذار است. در گروه سنی جوانان بسته به اینکه دختر یا پسر هستند در بسیاری از کشورهای پیشرفته و یا درحال پیشرفت تلاش می‌شود برای هرکدام انواع و اقسام امکانات گذران وقت و یا سرگرمی فراهم شود. البته ممکن است بخشی از این سرگرمی همراه با خانواده باشد مثل رفتن به مسافرت و یا زیارت.
اما نسل جوان به طور روزمره نیاز به تفریح و گذران اوقات فراغت و سرگرمی دارد و در بسیاری از کشورها مجامعی هست که امکانات سرگرمی یا مکانی که این جوان‌ها در آنجا جمع شوند و انرژی‌شان را تخلیه کنند فراهم است. اما وقتی به جامعه خودمان نگاه می‌کنیم، می‌بینیم متأسفانه باتوجه به رشد جمعیت که از دهه60 به بعد داشتیم آن مقدار که لازم بوده در زمینه سیاستگذاری مناسب برای سرگرمی و گذراندن زمان فراغت جوانان کاری انجام
نداده‌ایم.
به همین دلیل وقتی با سیستمی به نام ارتباطات دیجیتالی و تلفن‌های هوشمند مواجه می‌شویم، می‌بینیم جوانان بیشترین زمان خودشان را در این دنیای مجازی سپری می‌کنند و همه سرگرمی‌شان در این دنیا خلاصه می‌شود درحالی که در کشورهای صنعتی با وجود اینکه تعداد تلفن‌های هوشمند و اینترنت پرسرعت بیشتر است، امکان تفریحات دیگر هم بیشتر است.
یک جوان در جامعه توسعه یافته زمین اسکیت دارد که می‌تواند همراه با دوستانش ساعت‌ها اسکیت کند و یا به باشگاه‌های ورزشی برود و سرگرم باشد.
یک جوان می‌تواند خودش را بین انواع و اقسام این امکانات تقسیم کند اما وقتی این امکانات محدود باشد و امکانات مالی هم کم باشد به طور طبیعی دیگر زمینه سرگرمی وجود نخواهد داشت. در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا شهرداری‌ها موظف هستند برای جوانان و نوجوانان از عوارض‌هایی که از شهروندان می‌گیرند، امکاناتی برای سرگرمی و اوقات فراغت فراهم کنند اما در همین تهران به نسبت رشد جمعیت و تراکم آن اگر بخواهیم شاخص تعیین کنیم، می‌بینیم هیچ کدام از محله‌ها از این امکانات برخوردار نیستند؟ در دنیای امروز با توجه به رشد آپارتمان نشینی باید محیطی برای جوانان فراهم شود تا آن ها بتوانند بیرون از محیط خانه سرگرمی داشته باشند و این یکی از ضرورت‌های زندگی در جامعه امروزی است.
سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت ایران آنلاین، تاریخ انتشار 1 بهمن 97، کد مطلب: 442866:www.ion.ir
