شعار سال: آقای ظریف گفته؛ به عنوان کارگزار مردم وظیفه داریم فشار را از دوش مردم برداریم، نگوییم مردم 40 سال مقاومت کردند و باز هم می‌کنند، پس ما چکاره ایم؟»

آقای عراقچی هم گفته است، برای عبور از تحریم و فشارهای موجود، اف.ای.تی.اف تصویب شود.

معاون سیاسی وزیر خارجه همچنین برای توجیه شکست برجام در جمع دانش آموزان راهیان نور چنین گفته؛ «این که آمریکا احساس کرد در برجام ضرر کرده و از آن بیرون رفت، تقصیر ما نیست.»

تا زمانی که دوستان عزیز در دستگاه دیپلماسی اعتقاد دارند باید برای گرفتن بهانه از دست آمریکا، به سازمان‌ها و نهادها و قراردادهایی بپیوندیم که عرصه را بر ایران تنگ می‌کند، کین ره که می‌رویم به ترکستان است!

آیا توافق هسته‌ای که با وعده گشایش‌های اقتصادی بزرگ و حتی فرهنگی و اجتماعی به امضا رسید، توانست فشار را از دوش مردم بردارد؟!

سه سال است که توافق امضا شده و تنها متعهد آن نیز ایران است، دیگر اعضای گروه 1+5 که پای برجام را امضا کرده‌اند، به گفته آقای ظریف، جناب رئیس جمهور و دیگر اعضای دولت محترم، تعهدات خود را اجرا نکرده اند و حتی تحریم‌های بیشتری علیه جمهوری اسلامی وضع کرده اند.

وزیر خارجه کشورمان در گفت وگو با یک رسانه سوئیسی گفته است، فروش نفت ایران پیش از برجام بیشتر از اکنون بود. همه اینها نشانه‌های بی سرانجامی توافقی است که بیش از 5 سال برای آن هزینه مادی و معنوی شد.

راهی که دولت محترم برای سیاست‌های خود در پیش گرفته اشتباه است و اشتباه بدتر این است که اصرار بر این راه همچنان وجود دارد، چرا که نه تنها برجام را بی خاصیت و بی دستاورد نمی‌دانند بلکه آن را یک موفقیت می‌پندارند و اعتقاد دارند که برجام شکست راهبردی برای آمریکا بود!

همراهی اروپا با آمریکا پس از خروج از برجام آشکار و ثابت شده است، از همان زمان که ایالات متحده از توافق هسته ای خارج شد، یک هماهنگی از پیش برنامه ریزی شده میان اروپا و آمریکا وجود داشت.

آمریکایی که تا پیش از خروج از برجام هیچ یک از تعهدات خود را اجرا نکرده بود، تحریم‌ها و تهدیدات مضاعفی را علیه جمهوری اسلامی اعمال کرد، در حالی که ایران همچنان پایبند به توافق هسته‌ای است که سودی برای ما نداشته است. اروپا نیز تنها با لفاظی‌های سیاسی و نیرنگ‌های رنگارنگ تلاش کرده است تا خود را پایبند به برجام نشان دهد، اما عملاً هیچ اقدامی در راستای تعهدات خود انجام نداده است.

اکنون نیز با فشار به ایران برای پیوستن به سازمان اف.ای.تی.اف و اجرای دو کنوانسیون پالرمو و سی.اف.تی سعی دارد تا دایره فشارهای خود را به ایران تنگتر کند، اما متاسفانه دوستانی که برجام را به دست آوردند، پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف را راه نجات کشور و برداشتن فشار از دوش مردم می‌دانند.

آقای ظریف! لطفاً به این پرسش پاسخ دهید که اگر قرار بر پیوستن به اف.ای.تی.اف بود و این سازمان با کنوانسیون‌های خود مناسبات اقتصادی و بانکی را باز می‌کرد، چرا اصرار بر مذاکره بر سر فناوری هسته ای ایران انجام شد که به یک توافق یکطرفه کشید؟

چرا همان زمان که اصرار بر مذاکرات هسته‌ای وجود داشت، گفته نشد که اگر برجام هم امضا و اجرا شود، در صورت نپیوستن ایران به اف.ای.تی.اف این توافق بی خاصیت خواهد بود؟

آمریکا با امضای برجام ضرر نکرد، بلکه اراده ای برای اجرای آن نداشت و قرار بر این بود که ایران تنها کشور پایبند به توافق هسته ای باشد و دیگر اعضای امضا کننده هیچ اقدامی انجام ندهند.

تصور این که آمریکا پس از برجام اموال و دارایی‌های بلوکه شده ایران را بازگرداند، ساده انگارانه و خام اندیشانه بود. باور این موضوع از سوی دولت و دستگاه دیپلماسی که آمریکا مجبور است به برجام پایبند باشد، ضعف تحلیلی تیم هسته‌ای و دولت را می‌رساند.

آیا امضای جان کری وزیر خارجه وقت آمریکا پای توافق برجام تضمین نبود؟ این تضمین بارها از سوی آقای ظریف و دیگر عزیزان در تیم هسته ای و دولت به افکار عمومی، مسئولین نظام و منتقدین یادآور شد و تاکید شد که «به شما اطمینان می‌دهم آمریکا نمی‌تواند از برجام خارج شود.» اما خارج شد بدون آن که هزینه بپردازد یا سازمان ملل و هر نهاد حقوقی و بین المللی او را بازخواست کند.

سخن این است که اکنون با اف.ای.تی.اف نیز هیچ گشایش و رونقی ایجاد نخواهد شد و تنها باعث می‌شود، مولفه‌های قدرت ایران در منطقه در تنگنا قرار بگیرند چرا که از ظن سازمان اف.ای.تی.اف، حزب الله، نیروی مقاومت و حتی مردم یمن تروریست هستند.

حتی اگر ایران حمایت‌های خود را از این گروه‌های مقاومت قطع کند، باور نداشته باشید که مناسبات بانکی برقرار می‌شود، یا تحریم‌های اقتصادی لغو، هرگام به عقب، پیشروی دشمن را به همراه خواهد داشت و برای مردم و کشور نیز مشکل ساز خواهد بود.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری الف تاریخ انتشار 6 اسفند 97، کد خبر: 3971206025، www.alef.ir