تصور کنید که در یک خانه باصفا در دل طبیعت نشسته‌اید و از نوشیدن چای آتشی با طعم آویشن لذت می‌برید. سقف آسمان تا چشم کار می‌کند، ستاره باران است و شما صدای جیرجیرک‌ها و نسیمی دل انگیز به خوابی آرام فرو می‌روید. صبح با صدای پرندگان از خواب بیدار می‌شوید، اما چشم خود را که باز می‌کنید، همچنان در اتاق خانه یا روی تخت دراز کشیده اید. آیا فکر می‌کنیدشما خواب بودید و همه این حس خوب، رویایی بیش نبود؟ این روزها در سفرهایتان و با اطراق کردن در اقامت‌های بومگردی باید اذعان کرد که چنین سفر دلنشی فقط یک رویا نیست. بلکه یک سفر از جنس بومگردی است.

حس خوب خانه

اغلب خانه‌های بومگردی در روستاها قرار گرفته‌اند. در شهرها، شما می‌توانید این خانه‌های باصفا را در بافت تاریخی شهرها پیدا کنید.

خوردنی‌ها کم نیست!

غذاهایی که توسط خانه‌های بومگردی به میهمانان ارائه می‌شود، غذاهای محلی آن منطقه است و شما می‌توانید ذائقه خود را امتحان کنید. مواد اولیه غذاها همگی تازه و با کیفیت هستند و اغلب توسط خود میزبان تهیه می‌‌شوند. صبحانه‌های رنگین و خوشمزه و عصرانه‌هایی دلچسب. انواع شیرینی‌ها و نان‌هایی که گاهی با شیر درست می‌شود و گاهی با شیره. و دمنوش‌هایی که از گیاهان کوهستانی تهیه شده‌اند و جان شما را صفا می‌بخشند.

فراتر از اقامت!

قسمتی از تجربه‌ی سفر، در محل اقامت شکل می‌گیرد. و در خانه‌های بومگردی، این تجربه متفاوت و منحصر به فرد است. شما با میزبان خود ارتباطی صمیمی و دوستانه دارید و گاهی با دیگر میهمانان نیز آشنا می‌شوید. اگر کنجکاوید با لهجه‌ی مقصد آشنا شوید، میزبانتان با اشتیاق به شما آموزش می‌دهد. شاید برایتان جالب باشد که در اغلب خانه‌های بومگردی، سبزی کنار غذا را می‌توانید خودتان از باغچه بچینید!

اقامتگاه‌های بومگردی برنامه‌های متنوعی برای زمان اقامت شما دارند که شامل گشت در منطقه و طبیعت‌گردی نیز می‌باشد.

بومگردی و مدیریت هزینه!

یکی از مزایای اقامت در خانه‌های بومگردی، صرفه جویی و مدیریت خوبی است که می‌توانید داشته باشید و به مدیریت هزینه‌های کل سفر بسیار کمک خواهد کرد. اما این بدین معنا نیست که شما کیفیت خدمات پایینی دریافت می‌‌کنید. بلکه علت، این است که در این خانه‌ها، همه چیز در ساده ترین و البته بهترین حالت خود، توسط خود میزبان فراهم می‌شود و نیازی به صرف هزینه بابت تجملات و هزینه‌های اضافی بسیاری از هتل‌ها حس ندارید. همه چیز اصیل است و جنس کسب و کار که خانوادگی است، در این قیمت مناسب دخیل است.

خیالتان جمع!

با همه تفاسیری که بیان شد، اقامت‌‌گاه‌های بومگردی همگی دارای مجوز از سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هستند و تحت نظارت این سازمان و اداره اماکن فعالیت می‌کنند. بنابراین کیفیت خدمات آن‌ها و تمامی فعالیت‌هایشان تحت کنترل سازمان مربوطه است.غذای بومی هر منطقه قسمتی از فرهنگ آنجاست. در خانه‌‌های بومگردی، شما این فرصت را خواهید داشت که در کنار میزبان‌تان نحوه پخت غذا را یاد بگیرید و در مراحل آماده کردن آن مشارکت داشته باشید.

اینجا خبری از ظروف یک شکل و سفید رنگ هتلی نیست. همه ظروف با طرح‌های سنتی و نقش‌های اصیل خود، در تنوع چشم نوازی از رنگ‌ها، حامل غذای خوش طعم شما خواهند بود.

شما مشتری نیستید!

در این کسب و کار، بر خلاف بقیه‌ی کسب و کار‌ها، شما صرفا مشتری افراد بومی‌ نیستید. بلکه میهمان آن‌ها هستید. لبخند میزبانانتان واقعی است و آن‌ها همه تلاش خود را برای رضایت شما به کار خواهند برد. به هر حال فراموش نکنید که این قسمت از صنعت گردشگری بر اساس "میهمان نوازی ایرانی" پایه گذاری شده است.

خانه دوست کجاست؟

احتمالا این سوال برای شما مطرح شده باشد که اطلاعات اقامتگاه‌های بومگردی مقصد را چگونه می‌توان پیدا کرد. جواب بسیار ساده است. کافی است واژه «اقامتگاه‌های بومگردی» را به همراه نام منطقه‌ای که قرار است سفر کنید در نوار جست‌وجوی گوگل سرچ کنید. وب سایت‌های بسیاری هستند که به معرفی کامل اقامتگاه‌های بومگردی با ذکر جزئیات پرداخته‌اند. بنابراین شما در پیدا کردن اقامتگاه بومگردی مورد نظر خود دچار دشواری نخواهید بود.

هدفی در کار است

هدف خانه‌های بومگردی، صرفا در اختیار گذاشتن فضایی برای اقامت نیست. آن‌ها علاوه بر ارائه خدمات با کیفیت، به ایجاد تجربه‌ای عمیق برای مهمانان خود نیز فکر می‌کنند. برای یک میزبان بومگردی، حفاظت از محیط‌زیست و فرهنگ اصیل منطقه‌اش نیز به همان اندازه اهمیت دارد. بنابراین شما هنگام اقامت در این خانه‌ها، با بایدها و نبایدهایی مواجه خواهید شد که رعایت آن‌ها به نوعی احترام به خودتان و جامعه میزبان تلقی می‌شود.

این بایدها و نبایدها قوانین نانوشته‌ای هستند که از طریق میزبان‌تان می‌توانید از آن آگاه شوید. مثلا اینکه باید به بافت فرهنگی روستا احترام گذاشت. هنگام شرکت در برنامه‌های طبیعت‌گردی اقامتگاه، دقت کنید به طبیعت روستایی آسیب نزنید. به‌عنوان مثال در مسیر حرکت، مواظب باشید به مزارع یا گیاه‌های خاصی که در روستا روییده‌اند، آسیب نزنید. یا سر و صدای غیرمعمول ایجاد نکنید. این احترام به میزبان علاوه بر اینکه بخشی از فرهنگ اصیل کشور ماست، محبت و ارتباط عمیق شما با مردم مهربان روستا را بیشتر خواهد کرد و شما نیز تجربه سفر لذت‌بخش‌تری نیز خواهید داشت.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار1فروردین 98، کدخبر: 6873039،www.yjc.ir