شعار سال: به نقل از NewScientist، جهان را بدون جنسیت و بیماری تصور کنید، جایی که مغز همه ما در یک شبکه ارتباطی به هم متصل است. شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد ولی این موضوع کل ساختار ذهنی و زندگی ما را تغییر خواهد داد و به طبع یک سری پرسش‌های اخلاقی نیز به دنبال خواهد داشت.

ما در آینده هر روز در شبکه گسترده‌ای از مغز زندگی خواهیم کرد که به طور مستقیم با حسگرها و القاکننده‌ها در ارتباط است. این موضوع نوعی آگاهی جهانی را منجر می‌شود که ممکن است باعث از بین رفتن فردیت شود و چشم‌انداز وجودی ما را برای همیشه تغییر دهد.

محققان دانشگاه سیاتل در واشنگتن در این راستا در حال نشان دادن روابط بین مغز بشر هستند. راجش روآ (Rajesh Rao)، یکی از محققان این دانشگاه، برای اندازه‌گیری فعالیت مغز خود کلاهی پر از سنسور بر سر گذاشت. از سوی دیگر یکی از همکارانش به نام آندرا استوکو دستگاهی را که باعث تحریک مناطق مغز به وسیله میدان‌های مغناطیسی هدفمند می‌شد، به خود نصب کرد. روآ با تصور حرکت دادن دستش، سیگنالی را به مغز استوکو ارسال کرد و این عمل موجب شد استوکو انگشت خود را تکان دهد.

میگوئل نیکولیس، از دانشگاه داک در شهر کارولین شمالی، و همکارانش پا را فراتر گذاشتند و این آزمایش را روی موش‌ها و میمون‌ها انجام دادند. سال گذشته آنها مغز سه میمون را به‌هم وصل کردند و نشان دادن که پستانداران می‌توانند فعالیت مغزها را با هم مرتبط و یک بازوی مجازی را کنترل کنند. نتایج جهانی به اشتراک گذاشته شده در این زمینه بسیار گسترده است.

نیکولیس می‌گوید: «چالش‌های ما این است که نمی‌توانیم خاطرات، هیجانات یا ذهن را انتقال دهیم. همچنین نمی‌دانیم چگونه عملکرد پیشرفته‌تر مغز را اندازه‌گیری کنیم و یا آن را به صورت رمز درآوریم».

اندرس سایبر، از موسسه آینده بشریت دانشگاه آکسفورد آمریکا، نیز در این مورد می‌گوید: «حتی اگر بتوانیم ارتباط مورد نیاز را با شرایط مدنظرمان برقرار کنیم، این بار مشکل تفسیر آن را خواهیم داشت. زیرا ذهن من مانند ذهن شما عمل نمی‌کند».

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی آنا، تاریخ انتشار 26 خرداد 95 ، کد مطلب: 114411 : www.ana.ir