این حادثه ناگوار گرچه به گواه بسیاری از کارشناسان و اهالی فن غیر از محاسبه و تفسیر حجم خساراتش، آثار مثبتی از لحاظ زیست محیطی و کشاورزی داشت، اما به نظر می‌رسد یک جنبه مثبت دیگر علیرغم تلخی جانسوز از دست رفتن جان و مال بسیاری از مردم سرزمینمان بر جای گذاشته است و آنهم چیزی نبود جز تخمین عینی ظرفیت دستگاه‌ها و پتانسیل سازمان‌ها و نهاد‌های گوناگون برای رسیدگی به خسارت دیده‌ها تا جبران تخریب‌های گسترده که از وظایف ذاتی بسیاری از ارگانه و وزارتخانه‌ها بود.

جاری شدن سیل در برخی استان‌ها و وقوع خسارت‌های گوناگون، آنهم در شرایط محاصره اقتصادی کشورمان از سوی قدرت‌های غربی، بهترین موقعیت بود تا ایرانیان و مردمان بی نظریش صحنه‌ای از یکدلی، دستگیری از نیازمندان و جهاد در راه خدا را به بهترین نحو ممکن به رخ جهانیان کشانده و از این منظر، بهترین نمره نصیب ملتی شد که نشان دادند هرگز از هواداری هموطنانشان، خواه از هر قوم و مسلک و آیینی باشند دست نکشیده و نخواهند کشید.

اما در همین میان، نباید از خدمات نیرو‌های امدادی تا نظامی هم به سادگی گذشت. گرچه بخشی از وظیفه ذاتی نیرو‌های امدادی تا نظامی دقیقاً کمک رسانی امدادی به مردم در مواقع بحران است، اما بار‌ها و بار‌ها مشاهده کردیم چگونه نیرو‌های نظامی از ارتش و سپاه گرفته تا نیرو‌های هلال احمر و جمعیت‌های و سازمان‌های مردم نهاد پا به پای هم بیشتر از توان و ظرفیت‌هایشان، دلسوزانه در خدمت مردم خسارت دیده و بحران زده بودند.

در زیر سایه بوق و کرنای رسانه‌های معاند و ساز مخالفِ برخی عناصر معلوم الحال، چقدر از این نیرو‌ها با هجمه‌های ناجوانمردانه مواجه شدند و چقدر در زیر چتر اخبار دروغ و مضحک به سپاهیان تاختند و سعی کردند بین فرزندان ملت و عملکردشان با سایر نهاد‌ها فاصله بیاندازند و از آن بهره برداری تبلیغاتی کنند؟ آنهم درست در جایی که برادران سپاهی همسو با سایر سربازان میهن از سایر قوا در تدارک خدمت و جلوگیری از گسترش دامنه خسارات بودند!

اما در این میان شاید جای خالی رفتار‌های جهادی از سوی برخی نهاد‌ها و وزارتخانه‌ها هم به خوبی هویدا بود و هست. دستگاه‌هایی که نتوانستند به خوبی دولت و مردم را آنچه که سزاوار هست، کمک رسان باشند. خسارات اولیه سیل به زیر ساخت‌های حمل و نقل فقط در سه استان خوزستان، لرستان و گلستان به بیش از ۱۵۰۰ میلیارد تومان رسیده و احتمالاً با فرونشست سیلاب و برآورد دقیق خسارات، این مبلغ بیش از پیش بینی‌های اولیه تخمین زده می‌شود.

البته چندی پیش هم شکرچی رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفته بود: سیل اخیر، به بیش از ۱۰ هزار کیلومتر راه، بیش از ۵۰۰ پل و چند ده هزار خانه آسیب زد و بیش از ۳هزار میلیاردتومان به کشور آسیب رساند. وی افزوده بود: در حال مستندسازی سیل اخیر هستیم با این هدف که درس‌های لازم را از آن بگیریم و چنانچه نیاز باشد تغییراتی در روش‌های طراحی در دوره بازگشت سیل ارایه کنیم.

در این میان، رئیس جمهور هم با صدور دستورات لازم، بار‌ها وزارت راه و شهرسازی را مکلف به پیگیری و ورود جهادی به مسئله سیل و ترمیم راه‌ها و زیرساخت‌های خسارت دیده از سیلاب کرده اما آنچیزی که از شواهد عینی بر می‌آید، گویی وزارت راه و شهرسازی همچنان در عقب‌ترین واگن قطار بازسازی و امدادرسانی به مناطق سیل زده قرار گرفته و در حقیقت، مستندات قابل دفاعی که بتوان از آن به عنوان عملکرد بیش از انتظار از این دستگاه عریض و طویل توقع داشت، در افکار عمومی و دست کم از نگاه مردم خسارت دیده این سه استان ثبت و بر جای نمانده است.

شاید تنها مرجع رسمی که بتوان نمره و کارنامه وزارت راه و شهرسازی پس از آزمون سهمگین سیل را به آگاه مردم رسانده و از کیفیت و روند اجرایی پروژه‌های بازسازی و نحوه عملکرد مدیران تا مختخصصان و کارشناسان این دستگاه مطلع کرد، فقط روابط عمومی همین وزارت خانه باشد که دست کم آمار و ارقام درشتی هر از چند گاه بر خروجی آن می‌توان مشاهده کرد و دلگرم شد، غیر از آن منابع موثقی که بتوان وضعیت عملکرد وزارت راه و شهرسازی را در مسیر جبران خسارات و کاستن از آلام مردم در این استان‌ها رهگیری کرد، در دست نیست.

به نظر می‌رسد نمایندگان استان‌های خسارت دیده در مجلس شورای اسلامی، باید در سریع‌ترین زمان ممکن ضمن تشکیل کارگروهی برای بررسی عملکرد وزارتخانه مورد نظر، ترتیبی اتخاذ کنند تا محمد اسلامی در مجلس حاضر شده و از عملکرد وزارتخانه متبوعش در جریان سیل اخیر دفاع کند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از پایگاه خبری تحلیلی پارسینه ، تاریخ انتشار: 11 اردیبهشت 1398 ، کدخبر: 524209 ، www.parsine.com