شعارسال: دیگر برف هم جزو بحران‌های شهر‌های‌مان شده است. بحران و اتفاق، دیگر مسأله‌ای عادی شده است، یک‌بار پلاسکو، یک‌بار سیل، یک روز زلزله و حالا هم که برف. سال‌ها بود در تهران چنین برفی نباریده و راه‌ها را نبسته بود.

☀️ با بارش برف بسیاری از راه‌های داخلی و خارجی شهرها بسته شد و مردم ساعت‌ها در خیابان‌ها و جاده‌ها ماندند. نیروهای اداری و کارکنان شهرداری برای کمک‌رسانی و برف‌روبی خیابان‌ها و جاده‌ها دست به کار شدند. اما با این حال، بسیاری از منتقدان بر این باورند که شهرداری و نیروهای امدادی کم‌کاری کرده‌اند و نباید برف تا این حد در کلانشهری مانند تهران بحران می‌آفرید.

️ حال از همه اینها که بگذریم این سوال پیش می‌آید که واقعا شهرداری‌ها و دیگر ارگان‌های امدادی تا چه میزان در این زمینه مسئولیت داشته‌اند؟ آیا برف‌روبی خیابان‌ها، کوچه‌ها و پیاده‌راه‌ها به عهده آنها بوده است؟ اگر در همین میان اتفاقی برای یک عابر بیفتد، چه کسی پاسخگو است؟ آیا می‌تواند از مسئولان شکایت کند؟

مسئولیت مدنی، مسئولیتی است در برابر به وجود آورنده خسارت ایجاد شده و او را ناگزیر به جبران خسارت می‌کند. در برخی موارد مانند بحران‌هایی که به وجود می‌آیند، مسئولیت مدنی به مسئولان کشور مربوط می‌شود.

️ مسئولان وظیفه دارند شهرها و اماکن دولتی و عمومی را به گونه‌ای بسازند که در بحران‌ها کمترین آسیب به مردم و اموال‌شان وارد شود، حتی در حالت دیگر، مسئولان موظف هستند بر کارکنان‌شان و مردم نظارت کافی داشته باشند تا کسی نتواند آسیبی به دیگری برساند یا سهل‌انگاری کند و در زمان بحران همان سهل‌انگاری موجب آسیب رسیدن به دیگری شود.

 بهمن کشاورز: مسئولان در برابر مردم مسئولند

️ مسئولیت را در امور کیفری به «قابلیت مجازات» و در امور مدنی به «تعهد جبران خسارت» تعریف کرده‌اند. در امور کیفری تحقق مسئولیت موکول به احراز سوءنیت است .

️ در امور مدنی نیز برمبنای نظریات مختلف -نظریه خطا و خطر- توجه مسئولیت موکول به احراز برخی امور شده است که در موقع بروز حوادث طبیعی نظیر ضایعه و فاجعه‌ای که اخیرا در کشور ما رخ داد، در وهله نخست نمی‌توان احتمال وجود مسئولیت کیفری یا مدنی برای افراد یا اشخاص قایل شد، زیرا این‌گونه حوادث همانا قوه قاهره است که اصولا باعث توجه مسئولیت نمی‌شود.

️ اما ممکن است در حواشی موضوع، موارد و مصادیقی از هر دو نوع مسئولیت وجود داشته باشد. مثلا وقتی بناها به اندازه‌ای که عرفاً معمول است و استانداردهای بین‌المللی حکایت دارد، محکم و استوار نباشد و به این خاطر در نتیجه حوادث طبیعی به افراد یا اشخاص صدمه وارد شود، ممکن است سازنده، صاحب کار، ناظر و کسانی که مصالح را تامین کرده‌اند و طراحان سازه حسب مورد مسئول تشخیص داده شوند و خسارت از آنان مطالبه شود.

️ یا حتی ممکن است به اعتبار عدم‌رعایت نظامات دولتی منجر به جرح یا قتل یا بی‌احتیاطی و بی‌مبالاتی در ساخت با تعقیب مجازات کیفری روبه‌رو شوند که به تبع آن خسارات مادی نیز قابل مطالبه باشد.

☀️❄️