نقش گیلانیان در انقلاب مشروطه بر همگان عیان است و نیز نقش گیلانیان در بازگشت مشروطه پس از استبداد صغیر محمد علی شاه و زمانی که تبریز در محاصره بود آن قدر حایز اهمیت است که خبر مذکور بلافاصله به تیتر اول تبدیل شود.

البته همین نزدیکی ها بود که خانه پدری سایه در روز روشن تخریب شد و مسئولان میراث فرهنگی گیلان در همان روز روشن اعلام کردند که هنوز همه خانه ویران نشده و جلویش را گرفتیم! در حالی که تبریز در محاصره بود این گیلانیان بودند که همراه بختیاری ها پرچم استبداد را به زیر کشیدند اما تبریزی ها ۳۰ سال جلوتر از زمان حال ما در سال ۱۳۶۷ خانه«حاج مهدی کوزه کنانی»، معروف به ابوالمله را به عنوان موزه مشروطه تبریز تغییر کاربری دادند.

مجموعه دار خصوصی اسناد مشروطه گیلان اگر اسنادش را به موزه تبریز واگذار نکند به که واگذار کند؟ به شورای شهر رشت واگذار کند که ۹ ماه است توان انتخاب یک شهردار را ندارند و ۹ ماه است که کلانشهر رشت بی شهردار اداره می شود! به سازمان اسناد و کتابخانه ملی گیلان واگذار کند که مدیرش بجای تلاش برای جمع آوری اسناد گیلان و کوشش در جهت تدارک موزه مشروطه گیلان خیلی راحت رفع مسئولیت می کند و می گوید «نه شهرداری رشت و نه سازمان اسناد گیلان را مناسب نگهداری از اسناد حساس مشروطه نیست و نگهداری اسناد در جایی غیر از آرشیو ملی ظلم به اسناد است»! تازه ایشان در توجیه ناکارامدی خود و سازمانش گزارش می دهد که «از کتاب اسناد مشروطه گیلان رونمایی شد و در حال حاضر زیر چاپ است».

ظاهرا خانم دکتر حساس خواه هنوز فرق میان سند دست و کتاب/ منبع دست اول و کپی را توجیه نشده است! خانم حساس بعد ۲ سال از مدیریت شان تنها اعلام می کنند که تبدیل ساختمان قبلی شورای رشت تحت عنوان «عمارت میرزا خلیل رفیع» به عنوان موزه اسناد مشروطه گیلان مطرح بوده و عنوان نمی کنند که خودشان چقدر تلاش برای تحقق این امر کرده اند؟ در فرازی دیگر عنوان می کنند «سازمان اسناد و کتابخانه ملی صد درصد علاقمند به خرید اسناد و دریافت اسناد اهدایی است لذا مدیریت استان می تواند واسطه خرید اسناد مربوط به مشروطه گیلان توسط آرشیو ملی شود».

یعنی نقش سازمان اسناد گیلان تنها در حد واسطه گری است و خود توانی برای خرید این اسناد و نگاهداشت آن در مرکز گیلان ندارد! پس آن همه هیاهو برای تحویل داوطلبانه اسناد تاریخی شخصی به سازمان اسناد گیلان چه شد؟براستی نگهداری اسناد مشروطه گیلان در جایی غیر از آرشیو ملی ظلم به اسناد است اما برای موزه مشروطه تبریز چنین نیست؟ چطور است که تبریزی ها توانسته اند مکانی وزین برای اسناد تاریخی و هویتی خود مهیا کنند آنهم ۳۰ سال قبل اما ما تاکنون نتوانسته ایم و بدتر از آن بی خیال توانستن شده ایم و می گوییم بسپاریم به آرشیو ملی؟! پس چه شد ادعای رشد چشمگیر شاخص های سازمان اسناد در زمان مدیریت شما؟ خانم حساس خواه! پس نقش شما چیست؟ چرا تاکنون نتوانسته اید سرمایه داران و گیلان دوستان را برای چنین مواقع و مواردی بسیج کنید؟ شما ظاهرا از اصل بی خیال تهیه مکانی شایسته برای موزه گیلان یا حداقل موزه مشروطه گیلان شده اید! با وجود چنین مدیریتی باید هم « از مجموعه دار اسناد مشروطه گیلان بخواهیم با آرشیو ملی وارد مذاکره شود». از تبریز یاد بگیرید! آنها خواستند و توانستند!

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت خبری رویداد گیلان ، تاریخ : 1خرداد 1398 ، کدخبر:40662 www.rooydadegilan.ir،