برای آنکه ثابت کنیم چقدر ویرانگر عمل کردهایم نیازی به مدرک و سند نیست.
آمارهای تکاندهنده از واقعیتهای بیشتری پرده برمیدارند و از آینده شومی در این سرزمین خبر میدهند.
محیط زیست ایران، آخرین نفسهای خودش را میکشد. کافیست نگاهی گذرا به خاک، آب، هوا و حیات وحش ایران بیاندازیم.
سالانه حجم باور نکردنی خاک از دست میدهیم. هر تن خاک را به دلیل کانیهای موجود در آن ۲۸ دلار قیمتگذاری کردهاند.
بر اساس آمارهای واقعی که در این گزارش ویدئویی ارائه شده، ما سالانه ۵۶ میلیارد دلار، حتی بیشتر از درآمد سالانه نفت و کشاورزی و شیلات بابت از دست دادن خاک از دست میدهیم. اما این خاک چگونه در حال نابودیاست؟
هر مداخله تخریبگرایانهای در طبیعت، قطع حلقهای از زنجیره تکاملی محیط زیست ماست.
قطع یک درخت فقط حذف آن از پوشش گیاهی نیست بلکه حفاظت از خاک به شکلی باورنکردنی به خطر میافتد. وقتی خاک سالم نداشته باشیم، هرزآبها روان میشوند و پیامدی چون سیل را به همراه دارد.
بر اساس آمارهای رسمی جهاد کشاورزی استان لرستان، سالانه 150 تا ۲۰۰ هزار هکتار از عرصههای منابع طبیعی، غیرقانونی به عراضی کشاورزی تبدیل میشوند.
از طرفی سالانه دو میلیون هکتار از عرصههای طبیعی به صورت قانونی تغییر کاربری پیدا میکنند.
چنین مداخله عظیمی که تقریبا در جهان بیسابقه است، اگر سیل بزرگ فروردین ۹۸ را به همراه نمیداشت، باید به اندک رمق طبیعت هم شک میکردیم.
چه بخواهیم باور کنیم یا نه، سیل فروردین ۹۸ و همه ویرانیهایی که به دنبال داشت، پیامد مداخلههایی بود که پیشتر در طبیعت کرده بودیم.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته ازسایت خبری تحلیلی عصر ایران ، تاریخ انتشار: 22 خرداد 1398 ، کدخبر: 672743 www.asriran.com ،