اولین نکته در خصوص ایتالیایی‌ها مربوط به نحوه رانندگی آنهاست. مردم این کشور با سرعتی بالاتر از حد مجاز در خیابان‌ها تردد می‌کنند و به محض دیدن دوربین‌های کنترل سرعت یا پلیس سرعت خود را کم می‌کنند.

نکته دیگر مقاومت رانندگان برای بستن کمربند ایمنی است. بسیاری از رانندگان در ایتالیا از کمربند ایمنی استفاده نمی‌کنند و با وجود حرکت با سرعت بالا در اتوبان‌ها تمایلی به بستن کمربند ایمنی ندارند به طوری که به محض دیدن پلیس برای چند ثانیه از کمربند استفاده و پس از آن کمربند خود را باز می‌کنند. ظاهراً سخت‌گیری زیادی از طرف پلیس این کشور برای بستن کمربند وجود ندارد.

نکته دیگر مربوط به آسفالت خیابان‌ها در ایتالیا است. چیزی که شباهت زیادی به خیابان‌های ایران دارد. آسفالت‌های این کشور مدام ترمیم شده و آسفالت‌های مسطح و یک سطحی ندارد.

نکته دیگر در خصوص خیابان‌های ایتالیا به تعمیرات زیاد در حاشیه خیابان‌ها باز می‌گردد. مسئله‌ای که باعث شده ترافیک شهرها از جمله ناپل زیاد باشد. کندن حاشیه خیابان‌ها یکی از مواردی است که ایرانیان حاضر در ایتالیا را به یاد وطن می‌اندازد.

در خصوص رانندگی رانندگان ایتالیایی این نکته را نیز باید یادآور شد که آنها اعصاب زیادی برای ایستادن پشت چراغ قرمز را ندارند و به محض سبز شدن چراغ با بوق ممتد یا فریاد به راننده‌های جلوتر اعتراض می‌کنند تا زودتر حرکت کنند.

تاکسی‌های ایتالیا با وجود گرمای هوا در این فصل، از کولر استفاده نمی‌کنند و در ازای روشن کردن کولر وجه بیشتری از مسافران دریافت می‌کنند.

پیدا کردن سطل زباله نیز در ایتالیا دشوار است و بر خلاف بسیاری از کشورهای اروپایی سطل زباله در کنار خیابان‌ وجود ندارد. سطل‌های بزرگی هم که در کنار خیابان وجود دارد اغلب پر است و مردم‌ نخاله و آشغال‌های خود را در کنار آنها ریخته‌اند. البته این نکته مثبت را نیز نباید فراموش کرد که سطل زباله‌ها تفکیک شده هستند.