شعار سال:این روزها که به لطف شبکه‎های اجتماعی مدام برای یکدیگر صوت می‎فرستیم، بیش از قبل مورمورمان می‎شود که آیا واقعا این صدای ماست؟ اصلا باورکردنی نیست، چطور می‎شود این‎قدر مزخرف و گوش‎خراش باشد. اصلا اگر این‎قدر روی اعصاب است چطور وقتی صحبت می‎کنیم چندش آوربودنش را درک نمی‎کنیم و فقط با شنیدن صدای ضبط شده‏مان احساس بدی داریم؟

صدایی که از صحبت کردن شما شنیده می‎شود در اثر لرزش تارهای صوتی انتهای گلوی شما ایجاد می‎شود و عبور آن از درون حفره دهانی و بینی صدای تان را می‎سازد. صدای ضبط‎شده، یک تفاوت اساسی با صدای واقعی‎تان دارد و آن، این‎که فقط توسط جریان هوا منتشر می‎شود.

مسئله دیگری که باعث تفاوت شنیداری می‎شود این است که میزان لرزشی که تارهای صوتی ایجاد می‌کنند کمتر از صدای ضبط‎شده است؛ اصطلاحا ‎ فرکانس کمتری دارد و برای همین اندکی متفاوت شنیده می‎شود.

وقتی شما صدای ضبط‎شده خودتان را گوش می‏دهید مغز سعی می‎کند این صدا را با صدایی که همیشه هنگام صحبت کردن‎تان شنیده می‎شود تطبیق دهد و به دلیل تفاوت‎هایی که در بالا گفتیم گیج می شود و برایش عجیب و غریب است که چطور این صدا همان صداست؟

اگر شما به طور معمول صدای ضبط‎شده‌ خود را شنیده باشید، احتمالا به صدای ضبط‌شده‌تان عادت کرده‌اید و متوجه تغییرات صدای خود و نسخه‌ ضبط‌شده‌ آن نخواهیدشد. هر چند که در این مواقع هم صدای ضبط‌شده تفاوت‌هایی با صدایی دارد که می‌شنوید اما این تفاوت و عکس‌العمل‌تان در قبال آن خیلی حیرت‎آور نیست.