نمادها اين است که نمادها حاوي معنا هستند.نمادها انتقال دهنده معاني هستند.به عبارتي نمادها معنادار اند.آيا اربعين حسيني حاوي معنا هست يا نيست؟به نظر مي رسد که راهپيمائي عظيم اربعين حسيني حاوي معاني بلند و عميق عرفاني، اخلاقي،فرهنگي و اجتماعي است و مي توان اين معاني را از دل آن استخراج کرد.رهبر انقلاب اسلامي در ديداري که با موکب داران عراقي داشتند،با تأکيد بر اينکه منطق و پيام امام حسين(ع) نجاتبخش دنيا از حاکميت جبهه کفر و استکبار خواهد بود، مي فرمايند:«منطق امام حسين(ع)، منطق دفاع از حق و ايستادگي در مقابل ظلم و طغيان و گمراهي و استکبار است و جوانان دنيا و ملتهاي بي غرض، امروز تشنه و نيازمند اين منطق هستند و حرکت عظيم راهپيمايي اربعين مي تواند معرفت و منطق حسيني را به دنيا معرفي کند».معظم له اربعين را آيت عظماي پيروزي نهايي جبهه حرکت حسيني مي دانند مي فرمايند:«در شرايطي که دشمنان اسلام از همه ابزارها و وسايل و از تمام امکانات مالي و مادي خود براي مقابله با امت اسلامي استفاده مي کنند، خداوند متعال راهپيمايي اربعين را ناگهان اينگونه عظمت و جلوه مي دهد
و در واقع آن را به عنوان يک آيت عظما و نشانه اي بزرگ از پيروزي نهايي جبهه حرکت حسيني بر جبهه کفر و استکبار به نمايش ميگذارد.»اربعين يک حرکت تهي از محتوا نيست.آنچه که اين جمعيت ميليوني را به سوي يک نقظه خاص مي کشاند و بر آنها رنج سفر و خطر راه را آسان مي کند فاقد معنا نيست.اين معاني نهفته در اربعين و زيارت ابا عبدالله الحسين(ع) است که آنها را به سوي خود مي خواند و اين جمعيت براي درک اين معناست که رنج سفر را به تن مي خرند و در اين اجتماع بزرگ بشري حضور مي يابند.اربعين حاوي معناي حرکت به سوي انسان کامل است،به معناي پيوستن به انسانيت و ظهور شعور است.به معناي احياء ارزش هاي والاي انساني است،به معناي حراست از غيرت و شجاعت و حريت است.اربعين به معناي مبارزه با نفس و اهريمن درون است.به معناي پيوستن به ولايت است.اربعين به معناي چنگ زدن به حبل الله است.از سوي ديگر نمادها ظهور و بروز عيني دارند.اگر چه حاوي معنا هستند اما نمود بيروني هم دارند و قابل مشاهده اند.به عبارتي نمادها بعد عيني دارند.کنگره عظيم اربعين حسيني و حضور چندين ميليون انسان هاي عاشق و آزاده،صحنه هاي شگرفي را خلق کرده است که جهان را به حيرت واداشته و نام و نشان اربعين را در افکار عمومي جهان به واژه اي شناخته شده تبديل کرده است.خاصيت نمادها همين است که با ظهور و بروز خود توجهات را به خود جلب مي کنند.اربعين بدون راهپيمائي ميليوني و عظيم انسانهائي از ملتها و نژادها و زبانها و مذاهب مختلف،خاصيت نمادين بودن نخواهد داشت.اگر چه مي توان دلايل ديگري هم براي اثبات نماد بودن اربعين براي تمدن نوين اسلامي نام برد اما به نظر مي رسد همين دلايل کفايت کند.آنچه مهمتر است بهره گيري از اين نمادها در مسير ساخت و برپائي تمدن نوين اسلامي است.براي تحقق اين مهم اربعين بايد به عنوان زبان نمادين گفتوگوي ما با ساير تمدن ها و با جهان باشد.دنيا بايد بداند در تمدن اسلامي ظلم جايگاهي ندارد و عدالت سرلوحه عمل تمدني ماست.در تمدن نوين اسلامي ارزش هاي والاي انساني حاکميت دارند نه ارزش هاي مادي که امروز بال حاکميت آنها در تمدن غرب ،انسانها را به مصائب بزرک دچار کرده اند و انسانيت را به مسلخ برده اند.در تمدن نوين اسلامي آزادگي يک اصل است حتي اگر مردمان، مسلمان يا شيعه نباشند.
در اين تمدن، مظلوم مورد حمايت است حتي اگر مسلمان و شيعه نباشد.ظلم در امان نيست.حتي اگر کسي به ظاهر مسلما نباشد.اربعين الگو و نماد مناسبي براي استخراج شاخص هاي تمدن نوين اسلامي است. به فرموده رهبر معظم انقلاب،راهپيمايي اربعين مي تواند زمينه ساز تحقق هدف نهايي امت اسلامي يعني «تشکيل تمدن عظيم و نوين اسلامي» باشد.امروز اربعين به نماد معرفت حسيني که همان معرفت آزادگي و انسانيت است تبديل شده و آمده است تا انسان گرفتار شده در ظلم و فساد و پَستي را نجات دهد.اين فرصت بزرگ تمدن سازي را بايد مغتنم شمرد.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از روزنامه رسالت ، تاریخ انتشار: 22 مهر 1398 ، شماره خبر: 9611 ، www.paper.resalat-news.com