شعار سال: آنان که در ابتدای اسفند ماه چندین روز مهم و زمان طلایی را با طرح سیاسی بودن ویروس وقت جامعه و دولت را گرفتند، اکنون در مقام کارشناس؟! وارد میدان شده‌اند، و گمان دارند که ویروس را هم می‌توانند به شیوه‌های سرهنگی و گازانبری سرکوب کنند! آنان که اصولاً در پی شیوه‌های غیر علمی و حتی ضد علمی برای مهار کرونا بودند و مطلقاً فاصله‌گذاری اجتماعی را نمی‌پذیرفتند و در رسانه خود گزارش عادی بودن وضع قم را منتشر می‌کردند و هرگونه برداشتی جز آن را به سخره می‌گرفتند و مردم را برای عید دیدنی و خرید شب عید آماده می‌کردند، اکنون وارد فاز متهم کردن دولت به کم‌کاری شده‌اند. دولتی که در طول تمام مدت طولانی که آقایان در خانه‌های خود در قرنطینه اختیاری به سر می‌بردند، در میدان بود و می‌کوشید با تأمین نیاز‌های مردم و اتخاذ تصمیمات ممکن از درد و رنج مردم کم کند. به نظر می‌رسد که تنها اشتباه دولت این بود که پرونده رفتاری این آقایان را در آغاز کرونا مختومه کرد تا بلکه با وحدت و یکپارچگی سیاسی بیشتری از این بحران بزرگ که جهان را درگیر خود کرده است، عبور کند، ولی به ظاهر این رواداری دولت موجب درس‌گیری آنان نشده است و گویی که گمان می‌کنند مردم مواضع یک ماه پیش آنان را فراموش کرده‌اند و اکنون می‌توانند در قالب منتقد خیرخواه وارد میدان شوند و از نمد کرونا کلاه و تاجی نامشروع برای خود درست کنند.

اگر در این کشور پرسشگری و پاسخگویی نهادینه شده بود اکنون با این وضع مواجه نبودیم که صدا و سیمایی که در زمان طلایی مبارزه با کرونا گزارش وحشتناک از عادی بودن اوضاع در قم و تشویق مردم به حضور عمومی و خرید عید پخش می‌کند و همه برنامه‌های وزارت بهداشت در کنترل کرونا را نقش بر آب می‌کند و یا بر خلاف بدیهیات ثابت شده، اعلام می‌کند که ویروس از هوا هم منتشر می‌شود و از طریق اشاعه اکاذیب تشویش اذهان عمومی می‌شود، ولی دریغ از کوچکترین پاسخگویی و عذرخواهی. حالا این‌ها دنبال تضعیف دولت هستند؛ و اگر مقاومت و ایستا گی ستاد مبارزه با کرونا در برابر این جماعت نبود اکنون نظام درمانی کشور فروپاشیده بود و باید در برابر جهان شرمنده می‌شدیم. به قول ظریفی نام ستاد مقابله با کرونا را باید گذاشت ستاد مقابله با کرونا و تندروها؛ که این دومی البته سخت‌تر است.
مسأله ایران وجود گرایش‌های سیاسی گوناگون نیست. این پدیده در همه کشور‌های جهان وجود دارد، آنچه که ما را از دیگران متمایز می‌کند، وجود یک گروه مسئولیت‌ناپذیر و غیر پاسخگو است که هنوز پژواک مواضع قبلی آنان در فضای عمومی موج می‌زند و شنیده می‌شود، ولی به یک باره مواضع متفاوت و حتی متناقض با گذشته می‌گیرند و در هر دو مورد نیز خود را ذی‌حق می‌دانند و رسانه اصلی کشور نیز در اختیار آنان قرار می‌گیرد و یک‌جانبه به قاضی می‌روند.

نکته جالب این جا است که هرگاه مثلث وزارت خارجه آمریکا و ولیعهد عربستان و نخست وزیر اسراییل فعال می‌شوند، شاهد آن هستیم که افراطیون داخل کشور به جای آنکه ذره‌ای آزادگی و درایت از خود نشان دهند و در جهت وحدت و اتحاد رفتار کنند، صدایشان را بلند می‌کنند و همسو با دشمنان ایران دولت را تحت فشار قرار می‌دهند. این رفتار نمی‌تواند تصادفی باشد و ناشی از ذهنیت بیمارگونه تندرو‌ها است. کسانی که برخی از مواضع آنان موجب شوخی و مضحکه در فضای عمومی و مجازی می‌شود. آنان که ۱۲ سال پیش اداره کشور را با نفت زیر ۷۰ دلار غیرممکن می‌دانستند و معتقد بودند که حتی تامین اب و نان مردم هم با چنین قیمتی ممکن نیست حالا زبان انتقاد علیه دولت باز کرده در حالی که قیمت نفت زیر ۲۰ دلار است و صادر هم نمی‌شود، ولی زندگی در حد ممکن جریان دارد. این حد از تناقض پرسش‌هایی بدنبال دارد.

سایت شعار سال،  با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از سایت خبری ایران آنلاین، تاریخ انتشار 11  فروردین    99، کد خبر:   553730، www.ion.ir