- اعلام جرم شورای رقابت علیه ۱۳ نهاد عمومی غیر دولتی و شرکت سهامی + لینک ثبت شکایت شهروندان از شرکت ها و نهادهای عمومی در سامانه شورای رقابت
- ادعای عدم افزایش قیمت نان از سال 1400 و عدم اعتراف به کم فروشی ها و گران فروشی های نان از سال 1400
- اداره مالیات به تمام گندکاری ها و اهمال های خودش می گوید،ممانعت از فرار مالیاتی!
- بازار سیاه واگنهای اجاره ای صادراتی به ترکمنستان ،حق العمل کاری و گمرکی که چشم فروبسته و راه آهنی که خوابیده
- این تبلیغ فست فود و ساندویچ نیست، قیمت سال 97 است
- انتقاد یک نماینده از چالش پیدا کردن ضامن کارمند رسمی برای دریافت وام
- خلا قانونی منجر به قاچاق خودرو به کشور و سکوت گمرک ، فراجا و ستاد مقابله با قاچاق کالا!
- افزایش سقف تراکنشهای بانکی(کارت خوان و درگاه بانکی) از 50 میلیون تومان به ۱۰۰ میلیون تومان
- چطور شد که بی ارزش ترین پول جهان را صاحب شدیم! نمی خواهیم عبرت بگیریم؟
- آقای موسی شهبازی، دکتری اقتصاد رو از کجا گرفتی؟
- شیوه خرید ارز بشکل اینترنتی و غیر حضوری + شرایط متقاضیان حقیقی دریافت ارز و لیست شعب
- گروگان گیری رفاه مردم با اسم رمز حمایت از خودروسازی داخلی دارای حاشیههای فساد و اهمال
- کارِ یکسان، حقوق متفاوت، گلهی کارگرانِ پیمانکاری از تبعیض
- الزام بازگشت قیمت کالاهای اساسی به شهریور ۱۴۰۰ موجب کسری بودجه می‌شود!
- فولاد نطنز ،سرمایه گذاری وسیع، اشتغال گسترده و ارزآوری مستمر
پنجشنبه ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 25 
روزهای اولی که کرونا آمد، خیلی‌ها جدی بودنش را باور نمی‌کردند یا شاید خیلی‌هایمان دچار سردرگمی بودیم. آن روزها آمار‌های ابتلا و مرگ‌ومیر کمتر بود و فاصله‌گذاری به شکلی که از اوایل فروردین اجرا شد، آغاز نشده بود. بسیاری از مغازه‌ها و کسب‌وکار‌ها تا چند هفته فعال بودند و تا مدتی، ممنوعیت فعالیت کسب‌وکار‌های پرریسک مثل روزهای اخیر جدی نشده بود.
شعارسال:روزهای اولی که کرونا آمد، خیلی‌ها جدی بودنش را باور نمی‌کردند یا شاید خیلی‌هایمان دچار سردرگمی بودیم. آن روزها آمار‌های ابتلا و مرگ‌ومیر کمتر بود و فاصله‌گذاری به شکلی که از اوایل فروردین اجرا شد، آغاز نشده بود. بسیاری از مغازه‌ها و کسب‌وکار‌ها تا چند هفته فعال بودند و تا مدتی، ممنوعیت فعالیت کسب‌وکار‌های پرریسک مثل روزهای اخیر جدی نشده بود.
یکی از اِلمان‌های شهری که در این مدت گاه به چشم می‌آمد، مانکن‌های پشت ویترین مغازه‌ها در کنار خیابان و داخل پاساژ‌ها بود؛ آدمک‌های ساکت و ساکنی که مثل همیشه لباس‌های رنگارنگ به تن داشتند و گاه برای هشدار یا همرنگی با جماعت یا جلب توجه، ماسکی به چهره سردشان زده بودند. بعد هم که لباس‌فروشی‌ها و پاساژ‌ها تعطیل شدند، بعضی‌هایشان را پارچه‌پیچ کردند تا حالا که بازدیدکننده و خریداری نیست، لااقل خاکی نشوند. این آدمک‌ها همیشه همینطور ساکت و بی‌روح بودند، اما لابد دلِ نداشته‌شان خوش بود به اینکه دیده می‌شدند. این روزها، اما در خاموشی فرو رفته‌اند و فراموش شده‌اند.
شعارسال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی عصر ایران ،تاریخ انتشار: 31 فروردین 1399،کدخبر:724160 ،www.asriran.com
برگزیده ها