شعار سال :دفن دسته جمعی جوجه های یک روزه خیلی ها را حیرت زده کرد و باز سروصداها بلند شد که یک مشت سرمایه دار از خدا بی خبر برای کسب سود حیوانات زبان بسته را از بین می برند، اینکه در یکی از دولت زده ترین بخش های اقتصاد که کم و بیش همه جای دنیا دولت ها به بهانه امنیت غذایی در آن مداخله جدی دارند چرا باید یقه اقتصاد بازار را بگیریم البته معلوم نیست، ولی ارز ۴۲۰۰ تومانی و انواع یارانه جات در بخش های مختلف این صنعت برقرار است، زیرا این صنعت از همانهایی است که خیلی ها بر این باورند نمی شود آن را به طور کامل به بازار سپرد.

از یکی از دوستان اهل فن، دکتر موافق قدیری، رئیس انجمن خوراک دام و طیور، پرس و جو کردم، از قرار دفن دسته جمعی رایج نیست، ولی جوجه یک روزه چنانکه از اسمش هم بر می آید اگر ظرف یک روز فروش نرود، مجبور به معدوم کردن آن می شوند، زیرا امکان (به این کلمه امکان توجه کنید) نگه داری آنها نیست. و الا مالک بیش از بقیه انگیزه دارد که مالش هدر نرود و مرض ندارد پولش را از بین ببرد. برای جوجه های مازاد هم البته راه حل هست، دستگاه هایی وجود دارد که جوجه ها را تبدیل به پودر گوشت می کند که کاربرد صنعتی دارد. شاید اگر مستندی از مراحل مختلف دامداری صنعتی ببینیم، خیلی دلپذیر نباشد و بسیاری از نازک دلان آن را نپسندند، ولی تامین غذای هشتاد و اندی میلیون نفر هم کار ساده ای نیست. اگر از مخالفان جنون زده حیوانات که خوردن میگو را هم جنایتی عظیم می دانند بگذریم، در بسیاری موارد گریزی از این به اصطلاح خشونت ها نیست، مگر آنکه همه تصمیم بگیرند گوشتخواری را کنار بگذارند که در آینده نزدیک محتمل نیست. والله اعلم.

برگرفته از فضای مجازی