این گفتمان را باید به فال نیک گرفت و بر تقویت این نگاه در وزارت جهاد کشاورزی کمک کرد که تفکر اقتصادی و مدیریت اقتصادی و به‌نوعی گُذار اقتصادی و گذار به اقتصاد کشاورزی بر ساختار گفتمانی وزارت جهاد کشاورزی حاکم شده است، اما ورای این بُعد مثبت، باید به چند نکته مهم توجه داشت و آن را به‎طور ویژه مدنظر قرار داد:
۱. برخی از این مفاهیم دارای بُعد زمانی و مکانی می‎باشند و به‌نوعی نیازمند سازگاری و تطابق زمانی و مکانی هستند. به‎بیان‎دیگر، استفاده از آن برای کل جغرافیای کشاورزی ایران موضوعیت ندارند و تنها در یک جغرافیای خاص مفهوم پیدا می‎کنند. تطابق زمانی این مفاهیم نیز موضوع بسیار مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد و در این چارچوب فوریت‎های زمانی نقش تعیین‎کننده‎ای دارند.
۲. برخی از مفاهیم مورداستفاده با چارچوب‎های نظری اختلاف دارند و باید به جزئیات آن توجه داشت نه کلیت آن. درک درست از عمق مفاهیم اقتصاد کشاورزی (و نه ظاهر آن) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و می‎تواند در تصویربرداری و تصویرسازی‎های دقیق به جهت سازمان‎دهی برای تحقق آن نقش ویژه‎ای داشته باشد.
۳. استفاده از این مفاهیم در جامعه کشاورزی موجی از امید و توقع برای برون‎رفت از مشکلات و تغییر در بخش کشاورزی به جهت افزایش رفاه ایجاد کرده است که می‎تواند به تقویت سرمایه اجتماعی در بافت روستایی و بدنه کشاورز منجر شود؛ بنابراین در استفاده و کاربرد این مفاهیم به‎ویژه در جامعه بهره‎برداران کشاورزی باید دقت زیادی داشت، زیرا بهره‎برداران کشاورزی بر اساس این‎گونه نگاه‎ها برای آینده برنامه‎ریزی می‎کنند.
۴. استفاده از این مفاهیم در نهایت باید ستاده ملموس و عملیانی در صحنه میدانی داشته باشند. به‎عنوان‎مثال، وقتی از زنجیره تأمین کشاورزی صحبت می‎شود در نهایت باید ستاده و خروجی آن در زنجیره از منظر کاهش و یا حل مسائل، افزایش کارایی، توزیع عادلانه قیمت پرداختی مصرف‎کننده بین عامل‌‎های زنجیره ظاهر شود و همه آن را به‎طور ملموس حس کنند. وقتی رشد اقتصادی ۸ درصدی بخش کشاورزی گزارش می‎شود حداقل کشاورزان باید آثار آن را بر درآمد و رفاه خود مشاهده کنند. در ارتباط با بهره‎وری کشاورزی نیز داستان به همین شکل است و باید ستاده آن در بخش تولید محصولات کشاورزی‎ و در سبد درآمدی کشاورزان ظاهر شود. در حوزه سیاست‎های کشاورزی نیز باید نتایج و آثار آن برای همه فعالان زنجیره کشاورزی قابل لمس باشد تا به سیاست‌‎های اصابتی اعتماد کنند که خود این موضوع اعتماد به سیاست‎های آتی بخش کشاورزی را تقویت و مقاومت‎ در برابر اجرای آن را کم خواهد کرد. نتیجه نهایی آن کاهش هزینه برای نهاد عالی سیاست‎گذار کشاورزی و نیز فعالان کشاورزی خواهد بود.
کلام آخر، توجه به عملیاتی‎سازی مفاهیم و عبارت‎های اقتصادی بسیار مهم بوده و می‎تواند به گُذار کشاورزی فنی به کشاورزی اقتصادی نقش ویژه‎ای داشته باشد و موجبات نهادینه‎سازی آن را در بدنه کشاورزی فراهم آورده و سرعت بخشد. امید این‌که، با ارتقای باورپذیری مسئولین کشاورزی به اقتصاد کشاورزی و البته کارکرد‌های بیرونی مثبت آن در ایجاد فضای بهتر برای فعالیت‎های کشاورزی و برون‎رفت از چالش‎های فراروی آن، میدان اقتصاد کشاورزی و اقتصادی‎سازی کشاورزی تقویت و گسترش یابد تا گُذار با موفقیت حداکثری انجام شود.

پایگاه خبری تحلیلی شعار سال برگرفته از فضای مجازی