- چاپ سیزدهم ترجمه عربی کتاب چهل حدیث امام خمینی(س)
- کشور را با کمیته امداد نمی توان اداره کرد، جلوی بی عرضه گی ها، اختلاس ها، باندبازی ها، نجومی ها و خیانت ها را بگیرید
- بررسی عمق تحولات در موقعیت زنان با نبوت پیامبر و منظومه فکری اسلام ،چرا الان اینقدر درگیریم؟
- ابوالفضل موسویان: اگر فردی «ادب گفتاری» ندارد نباید روی منبر برود
سه‌شنبه ۲۸ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 16 
باید به گویندگان محترمی که دارای تریبون‌های اثرگذار هستند یادآور شد که در جهان امروز نمی‌توان با این توجیه که «مخاطب باید مطلب را درک کند» سخن گفت؛ و واقعا آیا جایگاه امامت جمعه آن هم در مرکز استان از چنان ارزشی برخوردار نیست که یک مشاور در امور رسانه در کنار ایشان قرار گیرد تا از خبط و خطا جلوگیری کند؟
شعار سال: عبدالزهرا شاهرودی؛ در دو روز گذشته از دو امام جمعه کشور نقل شده است که ایشان گفته اند باید فضای کشور را برای زنان بی حجاب نا امن کرد.
من با توجه به شناختی که از ادبیات روحانیت معظم دارم می‌دانم که مراد ایشان از این واژه «ناامنی» آن نیست که در ذهن مخاطب و شنونده نقش می‌بندد و مراد ایشان آن است که افراد بی حجاب با تقابل قانون و جریان معقول نهی از منکر استفاده کنند. چراکه ایشان بهتر از هر کس می‌دانند که اولین وظیفه هر حکومتی ایجاد امنیت برای همه افراد است. در جایی که امام علی (ع) از دزدیده شدن خلخال از پای زن یهودی آرزوی مرگ می‌کند آیا می‌توان برای مسلمان امنیت را ایجاد نکرد و بد‌تر از آن امنیت را از بین برد؟
جایی که پیامبر و امیر المومنین می‌فرمایند: «لا خیر فی... الوطن إلا مـع الأمـن و السرور» وطنی که امنیت و شادی در آن نیست، خیری در آن نیست (و ارزشی ندارد). (مجلسی:۱۴۰۳، ۸۵)؛ و امام خمینی در پیام هشت ماده‌ای می‌نویسند: «مؤکداً تذکر داده می‌شود که اگر برای کشف خانه‌های تیمی و مراکز جاسوسی و افساد علیه نظام جمهوری اسلامی از روی خطا و اشتباه به منزل شخصی یا محل کار کسی وارد شدند و در آن جا با آلت یا آلات قمار و فحشا و سایر جهات انحرافی مثل مواد مخدره برخورد کردند حق ندارند آن را پیش دیگران افشا کنند، چرا که اشاعه فحشا از بزرگترین گناهان کبیره است و هیچکس حق ندارد هتک حرمت مسلمانان و تعدی از ضوابط شر‌عیه نماید. فقط باید به وظیفه نهی از منکر به نحوی که در اسلام مقرر است عمل نمایند و حق جلب یا بازداشت یا ضرب و شتم صاحبان خانه و ساکنان آن را ندارند و تعدی از حدود الهی ظلم است و موجب تعز‌یر و گاهی تقاص می‌باشد.» (صحیفه امام، ج ۱۷، ص: ۱۳۹-۱۴۳)
اما و صد، اما آنکه آنچه در دل گوینده است الزاماً آن نیست که از عبارت فهم می‌شود؛ و راستی در روزگاری که آنچه با همه دقت‌های عبارتی می‌نویسید با آنچه فهمیده می‌شود الزاماً یکی نیست، طبیعی است که آنچه با فرهنگ واژگانی دیگر گفته می‌شود در فضای عمومی دیگرگون فهم شود.
ولی در این میان باید به گویندگان محترمی که دارای تریبون‌های اثرگذار هستند یادآور شد که در جهان امروز نمی‌توان با این توجیه که «مخاطب باید مطلب را درک کند» سخن گفت؛ و واقعا آیا جایگاه امامت جمعه آن هم در مرکز استان از چنان ارزشی برخوردار نیست که یک مشاور در امور رسانه در کنار ایشان قرار گیرد تا از خبط و خطا جلوگیری کند؟
در پایان لازم است به چند تذکر امام به امامان جمعه توجه کنیم:
یک) امام در مرحله اول به امامان جمعه «پدر بودن» را تذکر می‌دهند:
«ائمه جمعه، ائمه جماعت، روحانیون محترم، این‌ها باید توجه به این معنا داشته باشند که این‌ها پدر هستند از برای ملت. این‌ها با مردم باید سمت پدری داشته باشند، این‌ها با مردم باید رفتارشان رفتار پدرانه باشد.... این جای خطبه نماز جمعه، جای دعوت به حق است و دعوت به تقوا و مصالح مسلمین را در او گفتن، و تعرض به این خرده ریزی‌ها، این‌ها از شأن ائمه جمعه خارج است؛ پرهیز کنند از این معنا»
دو) در مرحله بعد هم به ایشان تذکر می‌دهند که جامعه را دچار التهاب و تنش نکنند:
«ائمه جمعه و جماعات- ایّدهم اللَّه تعالی- در خطبه‌ها و منابر و سایر گویندگان کوشش فرمایند که آرامش در کشور برقرار باشد و از هر سخنی که موجب نگرانی مردم و تفرقه شود خودداری نمایند و مردم را در پشتیبانی از ملت و تمام ارگان‌های جمهوری اسلامی و نهادهای انقلابی و قوای مسلح و مردمی تشویق فرمایند.»
سه) امام خمینی امامان جمعه را به عطوفت با همه مردم دعوت می‌کنند:
«از عموم علمای عظیم الشأن و ائمه جمعه و جماعات تقاضا دارم که با دیده رحمت و عطوفت به جمهوری اسلامی و متصدیان امور نظاره کنند و با ارشاد و موعظه حسنه، خطاکاران را تربیت کنند و کجی‌ها را راست فرمایند که این شیوه انبیای عظام و اولیای خداوند است؛ و تأثیر موعظه حسنه در نفوس بسیار زیادتر است از عیب جویی و بدگویی، و ممکن است قلم‌ها و زبان‌های عیب جو در بعضی از نفوس عصیان بیاورد و به جای اثر مثبت و نیکو اثر منفی و بد به جا گذارد و به جای اصلاح، موجب افساد شود. باید حضرات اعلام بدانند که با وجود اشتباه و خطا در متصدیان امور آثار نیک و مثبتی که در کشور به دست متصدیان و به کمک ملت عزیز انجام گرفته بسیار بیشتر است از اشتباهات و خطاها، و چنانچه تمام قلم‌ها و زبان‌ها به ارشاد آنان به کار افتد و با دیده رحمت و سنت انبیا- علیهم صلوات اللَّه- با آنان رفتار شود، بزودی با تأیید خداوند رحمان، امور اصلاح و نقیصه‌ها مرتفع می‌شود»
چهار) امام هم چنین ائمه جمعه را به دوری از توهین فرا می‌خوانند:
«به همه ائمه جمعه، ائمه جماعات، روحانیون سراسر کشور و سایر قشر‌ها این معنا توصیه بشود که در سر یک چیز‌هایی که مربوط به نفسانیت است نزاع نکنند. آن طور نیست که بعضی نزاع‌ها مربوط به اسلام باشد، به خدا باشد. برای خدا انسان نمی‌شود اهانت کند به مؤمن، برای خدا انسان نمی‌شود که کشف ستر مؤمن بکند، این‌ها همه برای این است که نفسانیات انسان این جوری است.»
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از جماران، تاریخ انتشار: ۱۳مهر ۱۳۹۹، کدخبر: ۱۴۷۴۳۳۴، jamaran.news
من با توجه به شناختی که از ادبیات روحانیت معظم دارم می‌دانم که مراد ایشان از این واژه «ناامنی» آن نیست که در ذهن مخاطب و شنونده نقش می‌بندد و مراد ایشان آن است که افراد بی حجاب با تقابل قانون و جریان معقول نهی از منکر استفاده کنند. چراکه ایشان بهتر از هر کس می‌دانند که اولین وظیفه هر حکومتی ایجاد امنیت برای همه افراد است. در جایی که امام علی (ع) از دزدیده شدن خلخال از پای زن یهودی آرزوی مرگ می‌کند آیا می‌توان برای مسلمان امنیت را ایجاد نکرد و بد‌تر از آن امنیت را از بین برد؟
جایی که پیامبر و امیر المومنین می‌فرمایند: «لا خیر فی... الوطن إلا مـع الأمـن و السرور» وطنی که امنیت و شادی در آن نیست، خیری در آن نیست (و ارزشی ندارد). (مجلسی:۱۴۰۳، ۸۵)؛ و امام خمینی در پیام هشت ماده‌ای می‌نویسند: «مؤکداً تذکر داده می‌شود که اگر برای کشف خانه‌های تیمی و مراکز جاسوسی و افساد علیه نظام جمهوری اسلامی از روی خطا و اشتباه به منزل شخصی یا محل کار کسی وارد شدند و در آن جا با آلت یا آلات قمار و فحشا و سایر جهات انحرافی مثل مواد مخدره برخورد کردند حق ندارند آن را پیش دیگران افشا کنند، چرا که اشاعه فحشا از بزرگترین گناهان کبیره است و هیچکس حق ندارد هتک حرمت مسلمانان و تعدی از ضوابط شر‌عیه نماید. فقط باید به وظیفه نهی از منکر به نحوی که در اسلام مقرر است عمل نمایند و حق جلب یا بازداشت یا ضرب و شتم صاحبان خانه و ساکنان آن را ندارند و تعدی از حدود الهی ظلم است و موجب تعز‌یر و گاهی تقاص می‌باشد.» (صحیفه امام، ج ۱۷، ص: ۱۳۹-۱۴۳)
اما و صد، اما آنکه آنچه در دل گوینده است الزاماً آن نیست که از عبارت فهم می‌شود؛ و راستی در روزگاری که آنچه با همه دقت‌های عبارتی می‌نویسید با آنچه فهمیده می‌شود الزاماً یکی نیست، طبیعی است که آنچه با فرهنگ واژگانی دیگر گفته می‌شود در فضای عمومی دیگرگون فهم شود.
ولی در این میان باید به گویندگان محترمی که دارای تریبون‌های اثرگذار هستند یادآور شد که در جهان امروز نمی‌توان با این توجیه که «مخاطب باید مطلب را درک کند» سخن گفت؛ و واقعا آیا جایگاه امامت جمعه آن هم در مرکز استان از چنان ارزشی برخوردار نیست که یک مشاور در امور رسانه در کنار ایشان قرار گیرد تا از خبط و خطا جلوگیری کند؟
در پایان لازم است به چند تذکر امام به امامان جمعه توجه کنیم:
یک) امام در مرحله اول به امامان جمعه «پدر بودن» را تذکر می‌دهند:
«ائمه جمعه، ائمه جماعت، روحانیون محترم، این‌ها باید توجه به این معنا داشته باشند که این‌ها پدر هستند از برای ملت. این‌ها با مردم باید سمت پدری داشته باشند، این‌ها با مردم باید رفتارشان رفتار پدرانه باشد.... این جای خطبه نماز جمعه، جای دعوت به حق است و دعوت به تقوا و مصالح مسلمین را در او گفتن، و تعرض به این خرده ریزی‌ها، این‌ها از شأن ائمه جمعه خارج است؛ پرهیز کنند از این معنا»
دو) در مرحله بعد هم به ایشان تذکر می‌دهند که جامعه را دچار التهاب و تنش نکنند:
«ائمه جمعه و جماعات- ایّدهم اللَّه تعالی- در خطبه‌ها و منابر و سایر گویندگان کوشش فرمایند که آرامش در کشور برقرار باشد و از هر سخنی که موجب نگرانی مردم و تفرقه شود خودداری نمایند و مردم را در پشتیبانی از ملت و تمام ارگان‌های جمهوری اسلامی و نهادهای انقلابی و قوای مسلح و مردمی تشویق فرمایند.»
سه) امام خمینی امامان جمعه را به عطوفت با همه مردم دعوت می‌کنند:
«از عموم علمای عظیم الشأن و ائمه جمعه و جماعات تقاضا دارم که با دیده رحمت و عطوفت به جمهوری اسلامی و متصدیان امور نظاره کنند و با ارشاد و موعظه حسنه، خطاکاران را تربیت کنند و کجی‌ها را راست فرمایند که این شیوه انبیای عظام و اولیای خداوند است؛ و تأثیر موعظه حسنه در نفوس بسیار زیادتر است از عیب جویی و بدگویی، و ممکن است قلم‌ها و زبان‌های عیب جو در بعضی از نفوس عصیان بیاورد و به جای اثر مثبت و نیکو اثر منفی و بد به جا گذارد و به جای اصلاح، موجب افساد شود. باید حضرات اعلام بدانند که با وجود اشتباه و خطا در متصدیان امور آثار نیک و مثبتی که در کشور به دست متصدیان و به کمک ملت عزیز انجام گرفته بسیار بیشتر است از اشتباهات و خطاها، و چنانچه تمام قلم‌ها و زبان‌ها به ارشاد آنان به کار افتد و با دیده رحمت و سنت انبیا- علیهم صلوات اللَّه- با آنان رفتار شود، بزودی با تأیید خداوند رحمان، امور اصلاح و نقیصه‌ها مرتفع می‌شود»
چهار) امام هم چنین ائمه جمعه را به دوری از توهین فرا می‌خوانند:
«به همه ائمه جمعه، ائمه جماعات، روحانیون سراسر کشور و سایر قشر‌ها این معنا توصیه بشود که در سر یک چیز‌هایی که مربوط به نفسانیت است نزاع نکنند. آن طور نیست که بعضی نزاع‌ها مربوط به اسلام باشد، به خدا باشد. برای خدا انسان نمی‌شود اهانت کند به مؤمن، برای خدا انسان نمی‌شود که کشف ستر مؤمن بکند، این‌ها همه برای این است که نفسانیات انسان این جوری است.»
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از جماران، تاریخ انتشار: ۱۳مهر ۱۳۹۹، کدخبر: ۱۴۷۴۳۳۴، jamaran.news
برگزیده ها
ناشناس
۱۸:۱۹ - ۱۳۹۹/۰۷/۱۳
پاسخ
ای کاش الانم واقعا به برخی از این امامان جمعه یه تذکری داده بشه مثلا همین امام جمعه اصفهان که درخواست ناامنی از ماموران امنیت کشور برای بی حجابان کرده