شعار سال: عبداله اقبالی، رئیس اتحادیه سازندگان مصنوعات و فروشندگان فلزات رنگین تهران با اشاره به زیان‌های وارده بر اقتصاد کشور در اثر عدم ثبات ارز و بی ارزش شدن پول ملی کشور بیان داشت: تا زمانی که ارز مبادلاتی در کشور با بی ثباتی روبه رو باشد و تولیدکننده و یا عرضه‎کننده‌های کالا‌های مختلف هر زوز شاهد تغییر قیمت باشند، چگونه، فعالان اقتصادی می‌توانند برنامه و افق روشنی از اهداف خود را در طولانی مدت اجرایی نمایند.

او افزود: چگونه می‌توان انتظار داشت تا سرمایه تولیدکننده در طول مدتی که در انتظار نتیجه تولیداتش می‌باشد از بین نرود. هر کالایی اگر بخواهد تولید شود نیازمند زمان انتظار مشخصی است، حال آنکه از زمان تولید تا عرضه آن کالا به بازار، صحنه بازار ارز هزاران تغییر داشته و تولیدکننده نمی‌تواند با فروش محصول خود، ختی مواد اولیه تولیدات بعدی را تهیه کند، چه برسد به برنامه ریزی در یک سال آینده.

رئیس اتحادیه سازندگان مصنوعات و فروشندگان فلزات رنگین در ادامه بیان داشت: برخی از تولیدکنندگان مانند؛ تولید کنندگان ظروف مسی که نیازمند وجود سرمایه‌های تولید خود در واحد‌های تولیدی هستند تولیدات خود را در حال حاضر با دلار به مشتریان می‌فروشند که اگر دلار بالا رود، بتوانند جایگزین کنند و اگر پایین بیاید، دچار خسران نشوند، اما چند درصد از افراد در بازار معاملات اقتصادی می‌توانند اینگونه معامله کنند؟ آیا ارز و پول رایج در کشور دلار است که تمامی میزان و مقیاس مبادلات با آن ارزیابی می‌شود، اگر چنین است، چند درصد مردم می‌توانند اینگونه زندگی کنند؟

اقبالی تاکید کرد: تمامی درآمدهایمان با ریال است؛ اما کلیه هزینه هایمان را با دلار باید بپردازیم. آیا می‌توانیم به ریال درآمدزایی کنیم و آن را در نخیلات خود به چندین برابر تبدیل و به دلار خرج کنیم؟ قشر متوسط و کم درآمد جامعه، توان ادامه این روند را ندارند. هر روز به تعداد بیکاران اضافه و مشاغل کاذب افزایش می‌یابد. عدم ثبات اقتصادی تا کی قرار است ادامه پیدا کند؟ تا کی می‌توان با صبر و حوصله و تحمل و قناعت سپری شود و هر روز شاهد کوچک شدن سبد مواد غذایی خانواده‌ها باشیم. درآمد‌ها پایین است و مخارج سرسام آور.

وی سرمایه گذاری در بورس را از دیگر آفت‌های اقشار کم درآمد، خصوصاً جوانان دانسته و گفت: بیکاری و عدم ثبات قیمت‌ها از سویی و افسانه بورس از سویی دیگر، صدمات غیر قابل جبرانی را به افرادی وارد کرد که حتی کمترین سرمایه‌های خود را در بورس سرمایه گذاری کردند؛ آن هم به امید و آرزوی رسیدن به پول بیشتر و در نهایت برآورده کردن خواسته‌های کوچک خودشان، این در حالی است که جوانان باید از زندگی و لحظات خود لذت و سود ببرند. به فکر آموزش، ادبیات، هنر، موسیقی، شعر و ... باشند، اما متاسفانه تمام فکر و ذهن جوانان تبدیل به ارزش گذاری برای طلا، دلار، سکه و بورس شده است. جوانان کم سن و سالی که شب را به صبح و صبح را به شب سپری می‌کنند که آیا سرمایه اشان زیاد و یا کم شده است. به ناگهان چشم باز می‌کنند، سن جوانی را سپری کرده اند بی آنکه خود را سرگرم واقعیات و نیاز‌های معنوی خود کرده باشند، دولت به فکر جوانان باشد.



شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت افاق اصناف تهران، تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۹، کد خبر: ۹۰۸۸۳، otaghasnaftehran.ir