جالب اینکه برخلاف گذشته این تهی شدن گام به گام و پله به پله بصورت توافقی و بوسیله عناصر داخلی در پسابرجام در حال پیاده سازی و با کمال تاسف در حال دنبال شدن است .

ارزیابی و تحلیل دقیقی از اجزا و مولفه های این پروژه در حال انجام است که بیان آن در این وجیزه ضرورتی ندارد ؛ پروژه ای که بظاهر و به زعم طراحان و مجریان آن متعارف سازی ایران تحت استانداردهای بین المللی را همانند دیگر اعضای جامعه بین الملل بدنبال خواهد داشت و توسعه مورد انتظار را به ارمغان می آورد .

اما حقیقت امر آن است که آنان چه بدانند و چه ندانند ؛یک روی دیگر سکه این متعارف سازی ، توقف و یا انحراف انقلاب اسلامی و نیز براندازی نظام جمهوری اسلامی خواهد بود.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در 16/6/89حقیقتی را راجع به مذاکرات هسته ای مطرح کرده بودند که اکنون برای همگان بیشتر از هر زمان دیگری آشکار شده است:

" آن کسانی که خیال می کنند اگر ما انرژی هسته ای را حل کردیم همه مشکلات حل خواهد شد، خطا می کنند؛ مسئله انرژی ای هسته ای را مطرح می کنند... مسائل گوناگون را مطرح می کنند ، که اینها بهانه است "می خواهند یک ملت را به زانو در بیاورند "می خواهند انقلاب را زمین بزنند"

در حالی که به ادعای دشمنان معاند انقلاب و نظام اسلامی تحت برجام ما از دستیابی به سلاح هسته ای باز داشته شدیم و برای مدت نامحدودی تحت کنترل و نظارت آنها قرار گرفته ایم اما در واقع امر ما علاوه بر اینکه از قدرت هسته ای تهی شدیم بلکه تحت برجام در مسیری قرار گرفته ایم که برای دستیابی به سراب منافع آن می بایست گام هایی را برداریم که یک به یک کشور ، انقلاب و نظام اسلامی را از مولفه قدرت خود تهی خواهد کرد .

یکی از مهمترین مولفه های داخلی قدرت که امکان گریز از فشارها و زیاده خواهی های کشورهای غربی را در پسابرجام می دهد و از تاثیر گذاری برجام بر سیاست های داخلی و خارجی ما بشدت خواهد کاست ؛ عبارت است از قدرت ژئوپولیتک نفت و گازایران که در سایه ملی بودن ، علم و فناوری بومی سازی شده و تکیه بر توان و دانش نیروی انسانی داخلی و ... ما را مستقل و در یک وضعیت متمایز از سایر دیگر کشورهای منطقه دارای چنین ذخایری قرار داده است.

ایران که یکی از بزرگترین کشورهای دارای ذخایر نفت و گاز جهان است با وجود اینکه ، برنامه ها و اقدامات گسترده و زیادی برای تنوع بخشیدن به درآمدهای خود پیاده نموده است ، اما این دو بعنوان یکی از متغییرهای مستقل هنوز بخش اصلی و سهم عمده در اقتصاد ایران دارا و بطور مستمر بر سیاست های داخلی و خارجی ( متغییرهای وابسته ) اثرگذار است و نسبت به دیگر متغییرها با عنایت به اهمیت ژئواکونومی از جایگاه ممتازی برخوردار است و علاوه بر این از منظر جهانی نیز با عنایت به دو جنبه تولید و مصرف ، موقعیت آن و اثرگذاری مستقیم آن بر محیط پیرامونی از جمله منطقه راهبردی غرب آسیا اهمیت دو چندان پیدا میکند.

سوال اصلی که مطرح می شود این است که آیا با وجود نقش بی بدیل این متغییرها در اعمال سیاست های داخلی و خارجی انقلابی نظام جمهوری اسلامی ، کشورهای غربی به صرف اتکا به برجام و در عین عدم ایفای تعهدات و نقض مکرر تعهدات خود ، به زعم آنان قادر به متعارف سازی نظام ایران و تعدیل سیاست های داخلی و خارجی آن تا 25 سال آینده هستند .

یکی از چهره های سرشناس سیاسی داخلی چندی پیش اعتراف تلخی نموده بود که با وجود مکانیزم برجام امکان ظهور تفکرات انقلابی در دولت های آینده ایران نیست و در صورت پیروزی چنین تفکراتی آنان با وجود مکانیزم برجام قادر به پیشبرد اهداف خود نخواهند بود البته این ادعا زمانی به حقیقت خواهد پیوست که ضمایم برجام همچون برجام موشکی ، برجام حقوق بشری ، برجام منطقه ای ، برجام تنگه هرمز و قراردادهای ننگین FATF ، پالرمو و ... به نتایج مورد انتظار آنان برسد و کلید طلایی همه آنان قراردادهای موسوم به IPC است ، چرا که بطور شگفت انگیزی همچون برجام در یک دوره 25ساله ، ایران را از این قدرت ژئوپولیتک با اوصاف پیش گفته تهی و بطور خاص تحت شرایط ذیل آنرا به ضعف و عاملی برای سلطه خارجی تبدیل خواهد کرد :

1- واگذاری امتیاز اکتشاف ، استخراج ، بهره برداری و فروش نفت ایران به مدت ۲۵ سال به شرکت های خارجی

2- از دست رفتن نیروهای متخصص شرکت ملی نفت ایران

3- باز بودن سقف هزینه‌های سرمایه ای

4- عدم انتقال فنآوری های جدید به شرکت نفت

5- محرمانه بودن قراردادهای جدید نفتی

رهبر معظم انقلاب اسلامی در تاریخ 1/4/83 بطور تلویحی به دوگانه انرژی هسته ای و نفت و تبعات مورد انتظار کشورهای غربی اشاره کرده بودند که :

" می گویند شما که نفت دارید دیگر انرژی هسته ای چه کار دارید ؟ مگر باید نفت تمام کنیم بعد به سمت شما دست دراز کنیم آنان می گویند نفت را مصرف کنید بعد دست تان که خالی شد محتاج ما شوید "

اما یک روز که به اسم " داشتن نفت " ، ما را تحت برجام تهی از قدرت هسته ای کردند ؛ امروز نیز به بهانه اجرای همین برجام بدنبال تهی کردن ایران از قدرت ژئوپولیتک " نفت " هستند و این چه حکایت تلخی است و تلخ تر از آن اینکه تحت همین قراردادهای نفتی روزی برسد که به فرموده رهبری در 1/4/83 " اگر نفت در اختیار آمریکا و غرب بود و ما احتیاج به نفت داشتیم ، یک بطری نفت را به قیمت پدر و مادرشان به ما می فروختند"

آن روز با وجود چنین قراردادهایی دور از انتظار نخواهد بود که تمام برجام های 1 تا 100 بدست خودمان نوشته و اجرا خواهد شد چرا که ما با صدها کرسنتی مواجه خواهیم شد که اجرای آنها سلطه می آورد و عدم اجرا و نقض آنها محکومیت های چند هزار میلیارد دلاری اگر در غفلت کنونی و توهم این آبگوشت بزباشی که شاه سلطان حسین ها برای ما پخته اند بمانیم ، آن روز چندان دور نیست و همین نزدیکی هاست و دیگر نیاز به روی کار آمدن حتی شاه سلطان حسین ها هم نخواهد بود تا کار مملکت ما تمام بشود.

نویسنده : حسن بیارجمندی دانشجوی دکترای حقوق و فعال سیاسی 

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از شبکه اطلاع رسانی راه دانا، تاریخ انتشار: دوشنبه 12 مهر 1395، کدخبر: 912641، www.dana.ir