شعار سال: در گستره تاریخ، همیشه در کنار جریان حق، جریان باطل نیز وجود داشته که همه توان خود را برای شکست یا کاستن از گسترش و تاثیرگذاری جبهه حق، به کار گرفته است؛ و این نزاع مستمر بین حق و باطل [۱]در طول تاریخ ادامه داشته و در آخرالزمان و قبل از ظهور -که تلاش‌ها برای به ثمر رسیدن آمال انبیاء و ایجاد جبهه توحید برای تشکیل حاکمیت جهانی ادیان الهی با محوریت اسلام و آخرین ذخیره الهی و منجی بشریت، امام مهدی است- به اوج می‌رسد. [۲] از این رو آگاهی از برنامه‌ریزی دشمنان، طرح‌ها و برنامه‌های جبهه باطل برای مقابله با اهداف زمینه‌سازان ظهور و تحقق حاکمیت جهانی اسلام، همواره باید در دستور کار منتظران ظهور امام عصر قرار گیرد [۳]و این امر محقق نخواهد شد جز با دانش آینده‌پژوهی مهدوی و با رصد طرح‌ها، نقشه‌ها، برنامه‌ها، فتنه انگیزی‌های دشمنان در کشور‌ها و سرزمین‌های درگیر واقعه شریف ظهور.

آینده‌پژوهی مهدوی: رصد بحران‌های سیاسی، نظامی و امنیتی

لازم به ذکر است «آینده پژوهی مهدوی» عبارت است از دانش شناخت نظام‌مند آینده با رویکرد دینی (روایتی و دینی) و درباره موضوعات و پدیدار‌های مختلف که امکان فهم درست مواجهه آگاهانه و مدبّرانه آن‌ها در حد مطلوب و مؤثر فراهم می‏ سازد و موجب حرکت به سمت جامعه آرمانی و برنامه‌ریزی مناسب در راستای چشم‌انداز در سطوح مختلف اجتماعی، اقتصادی، نظامی و امنیتی می‌شود. در واقع آینده پژوهی مهدوی، به ما کمک می‌کند تا از سطح مقدّماتی فراتر رفته و وارد سطح مؤثّر و استراتژیک تحلیل دنیا از زاویه تغییرات روایتی پیش بیتی شده در ادیان، شویم و نقش خود را در «زمینه‌سازی انقلاب جهانی مهدوی» براساس رصد کردن تحولات محتمل جهانی بویژه در جغرافیای ظهور و مثلث «کوفه، مکه و قدس» بهتر ایفا کنیم [۴]. در واقع آینده پژوهی مهدوی با تکیه بر هشدار‌های حدیثی در تراث مهدوی و محور قرار دادن گزارشات درباره فتنه‌ها و بحران‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، نظامی و امنیتی، امکان وقوع آن‌ها را در «جغرافیای کشور‌های نقش‌آفرین عصر ظهور» را رصد می‌کند و اذهان را متوجه رویداد‌های تاثیرگذار در آینده می‌نماید و «جامعه منتظر» را برای مقابله با آن‌ها آماده ساخته [۵]و از غفلت درباره نقشه‌ها، طرح‌ها و توطئه‌های دشمنان امام مهدی آگاه می‌سازد [۶]و از آنجا که «آینده پژوهی مهدوی» مبتنی بر قوانین و سنن تخلف‌ناپذیر الهی است، بسیار قابل اعتماد خواهد بود. [۷]

 

دیدبانی حوادث کشور‌های تاثیرگذار در مثلث «مکه، کوفه و قدس»
چند کانون مرکزی در تحولات و حوادث قبل از ظهور و آینده جهان، وجود دارد که شناخت و رصد کردن تحولات مربوط به آن‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است و می‌تواند ما را در تحلیل درست رویداد‌ها و مباحث مرتبط با آخرالزمان و ظهور امام زمان (ع) در علم «آینده‌پژوهی»، یاری دهد. این کانون‌های مرکزی عبارت است از: منطقه شام (سوریه)، ایران، عراق، فلسطین و عربستان؛ کشور‌های مذکور در «جغرافیای ظهور» و در مثلث «مکه ـ کوفه ـ قدس»، مرکز تحولات و رویداد‌های مهمی خواهند بود و در آینده این کشورها، قبل از ظهور، اتفاقاتی بسیار سریع و شگفت‌آور رخ خواهد داد که تاثیرات مهمی بر امنیت منطقه‌ای و حتی جهانی خواهند گذاشت؛ بنابراین دیده ‏بانی سیاسی و نظامی «کشور‌های نقش‌آفرین در تحولات فرایند ظهور» در هر برهه‌ای از زمان، می‌تواند اهمیت استراتژیک و آینده‌پژوهانه داشته باشد. از اینرو، شناخت آن، علاوه بر وظایف فردی برای «دیپلماسی خارجی و بین المللی» حکومت زمینه‌ساز، نیز تکلیف‌آور است. [۸]

 

حوادث «جغرافیای ظهور»، قطعه‌های مختلف «پازل واحد»
در مباحث مهدویت، باید به نکته بسیار مهمی توجه کرد و آن اینکه: حوادث متتهی به نشانه‌های حتمی ظهور در مثلث «کوفه، مکه، قدس»، قطعه‌های مختلف یک «پازل واحد»، محسوب می‌شوند و جدا از هم، نباید بررسی شوند و اگر مستقل از یکدیگر بررسی شوند، نتایج واقعی و مطلوب حاصل نخواهد شد؛ همان مشکلی که برخی از نویسندگان با تحلیل صرفا «تاریخی» در بررسی مباحث مهدوی بدان گرفتار شده‌اند. زیرا اگر به بررسی تنها یک نشانه ظهور بسنده کنیم، ممکن است به این نتیجه دست یابیم که این نشانه در گذشته و تاریخ، واقع شده و یا ممکن است شبیه آن در آینده به طور متعدد، تکرار شود. اما اگر مجموعه علامت‌ها و نشانه‌ها را به عنوان قطعه‌های مختلف پازل واحد توجه کنیم، به نتیجه‌ای واقعی‏تر دست خواهیم یافت.

فتنه شام (سوریه) قبل ظهور
و از جمله آن «فتنه منطقه شام» قبل از ظهور و تاثیر آن بر امنیت کشور‌های شیعی می ‏باشد. تبیین احتمالات مختلف در فتنه شام از آن جهت ضرورت دارد که به عنوان حادثه منحصربفرد، خود نشان از حوادثی بسیار مهم در ابعاد منطقه‌ای و جهانی دارد که موجب به حکومت رسیدن حاکم موقت [۹]دمشق و حاکی از به قدرت رسیدن شخصیت مخالف حکومت‌های شیعی ایران و عراق در آستانه ظهور دارد و تاثیر منفی بر امنیت مناطق شیعی در خاورمیانه از جمله امنیت مراکز مقدسه شیعی دارد.

اما نکته مهم اینکه: هرگاه احادیث «فتنه شام» [۱۰]به تنهایی و منفصل از سایر وقایع مرتبط با ظهور بررسی شود، ممکن است فورا استنباط شود که این حوادث در گذشته نیز واقع شده است؛ اما اگر با مجموع رخداد‌های دیگر -که در تراث مهدوی ذکر شده است- در قالب قطعه‌های مختلف «پازل واحد» بررسی شود، آنگاه نتیجه فرق خواهد کرد.

توضیح بیشتر اینکه: در شطرنج پیچیده فتنه «طولانی» شام [۱۱]قبل از ظهور، قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی اعم از عرب و عجم [۱۲]، ترک‌ها [۱۳]، رومی‏ ها [۱۴]و یهود [۱۵]در آن دخیل هستند و حاکی از تضاد منافع و تنازع بلوک شرق و غرب در حوادث فتنه «طولانی» شام دارد.


در فتنه شام قبل از ظهور، سلسله حوادثی [۱۶]طبق احادیث معتبر [۱۷]رخ می‌دهد از جمله:اختلاف رمحان (اختلاف دو جبهه نظامی)، و سرانجام رجفۀ (جنگ و قتل) در منطقه شام رخ خواهد داد [۱۸]و در ادامه ورود رایات الصفر (دخالت نظامی پرچم‌های زرد رنگ) در صحنه تحولات میدانی فتنه شام، و سپس خسف (فرو رفتن زمین) در محور جابیه- حرستا دمشق در کشور سوریه [۱۹]، سپس اعلام خودمختاری «مارقۀ الشام» و متعاقب آن حمله «اخوان الترک» به شرق سوریه -در غیاب قدرت‌های غربی که قبل از آن دچار «هرج و مرج» شدند- و بعد تسلط سفیانی -اولین نشانه حتمی ظهور- بر دمشق و سایر مناطق الکورالخمس. [۲۰]محدوده اختلاف رمحان و جنگ بین حکومت و معارضین در فتنه شام با تعیین کلیدواژه‌هایی همچون: «دمشق» [۲۱]پایتخت سوریه، «حمص» در جنوب سوریه و «حلب» در شمال سوریه [۲۲]، «وادی یابس، درعا» [۲۳]در جنوب سوریه، «قرقیسیاء» [۲۴](دیرالزور) در شرق سوریه، به روشنی نشان می‏ دهد که فتنه شام قبل ظهور بیشتر بر کشور سوریه، متمرکز شده است.


آنگاه سفیانی با ورود از منطقه «وادی یابس» در جنوب غربی سوریه (منطقه حوران واقع در درعا در مرز اردن و سوریه) [۲۵]و بعد از غلبه بر جریان اصهب (حاکمیت) [۲۶]و جریان ابقع (معارضین) [۲۷]در فتنه طولانی شام که پیش از او بر سر قدرت و حکومت، منازعه و جنگ داشته‌اند [۲۸]و تسلط بر سوریه [۲۹]به عنوان آخرین حربه یهود [۳۰]و هم پیمان غربی‌ها [۳۱]، در واقع تنفس مصنوعی به منظور جلوگیری از فروپاشی اسرائیل و رژیم صهیونیستی خواهد بود


و البته سفیانی [۳۲]-به عنوان اولین نشانه حتمی [۳۳]-نیز بیش از ۱۵ ماه بر منطقه شام (کمتر از دو سال) حکومت نخواهد کرد [۳۴]و بعد از حمله به عراق [۳۵]، در آخرین روز‌های منتهی به ظهور و قیام امام عصر و در جهت حمایت از هم پیمانان خویش (حکومت آل فلان) به عربستان نیز لشکرکشی نظامی خواهد داشت. [۳۶]

 

ایران قبل ظهور
در باورداشت مهدویت، ظهور امری تصادفی، تلقی نمی‌شود؛ بلکه واقعه‌ای است که با تمهیدات زمینه‌سازان (ممهدون) شکل می‌گیرد [۳۷]از اینرو در منابع فریقین، قیام‏‌های حق قبل از ظهور (رجل من اهل قم، خراسانی و یمانی) معرفی شده و اوصاف «زمینه ‏سازان ظهور» در احادیث فریقین شیعه و اهل سنت نیز ذکر شده است. [۳۸]و از جمله: تشکیل حکومت زمینه‌ساز در ایران به رهبری مردی از قم (رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ)، پرچم هدایت وی و مشروعیت قیام (یَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ)، خصوصیات یاران وی و صلابت و استواری آنان در پیشبرد اهداف انقلاب (یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ)، ایستادگی در برابر فتنه‌ها و طوفان‌های سخت (لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ) و خسته نشدن از جنگ (وَ لَایَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ) و سرنوشت انقلاب ایران (وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ) به روشنی سخن به میان آمده است. [۳۹]

 

 

همچنین در گزارش معتبر [۴۰]الغیبۀ نعمانی [۴۱]، از مهم‌ترین مراحل قیام ایرانیان قبل از ظهور نیز سخن به میان آمده است که دو مرحله حق خویش را از دشمنان طلب می‌کنند (یَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَهُ ثُمَّ یَطْلُبُونَهُ فَلَا یُعْطَوْنَهُ)، اما وقتی خواسته آنان برآورده نمی‌شود (فَإِذَا رَأَوْا ذَلِکَ) این‌بار از راه قدرت نظامی، حق خویش را از دشمن طلب می‌کنند (وَضَعُوا سُیُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ) آنگاه دشمن مجبور به پذیرش مطالبات حق ایرانیان خواهد شد (فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ)، اما ایرانیان آماده رویارویی نظامی شده و جنگ با دشمن رخ خواهد داد (یَقُومُوا ... قَتْلَاهُمْ شُهَدَاء) و سرانجام انقلاب ایران به طلوع فجر حکومت جهانی مهدوی متصل خواهد شد (وَ لایَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِکُمْ) [۴۲]که عبارۀ اخری تعبیر قرآنی «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِین» در سرنوشت انقلاب «قیام مردی از قم» است که ذکر گردید؛ و با توجه به عبارت «قَتْلَاهُمْ شُهَدَاء»، وصول به مقام شهید و شهادت در عصر غیبت، باید با اجازه نائب عام امام عصر باشد. از اینرو احتمال دارد رهبر ایرانیان، مرجع و نائب عام نیز است که اذن جهاد و جنگ توسط وی صادر می‏ شود کما اینکه احتمال دارد قاطبه مرجعیت شیعه به عنوان نائبان امام عصر، اذن جهاد و قتال با دشمن و جبهه سفیانی را صادر نمایند؛ و سرانجام با رهبری «خراسانی و یمانی» به عنوان پرچم‌های هدایت در تقابل با جبهه «سفیانی» در جغرافیای ظهور، این مواجهه نظامی بین جبهه حق و باطل در «کشور عراق» به اوج خواهد رسید: [۴۳]خُرُوجُ السُّفْیَانِیِّ وَ الْیَمَانِیِّ وَ الْخُرَاسَانِیِّ فِی سَنَةٍ وَاحِدَةٍ [۴۴]؛ السُّفْیانِی‏ ... یبْعَثُ مِائَةً وَ ثَلَاثِینَ أَلْفاً إِلَى الْکُوفَة [۴۵]؛ فَبَینَمَا هُمْ عَلَى ذَلِکَ إِذْ أَقْبَلَتْ خَیلُ الْیمَانِی وَ الْخُرَاسَانِی‏. [۴۶]

 

عراق قبل ظهور
احادیث و روایت ها ، سناریوی که برای آینده عراق قبل از ظهور، متصور هستند عبارتند از: عراق «واحد»، اما «ضعیف» [۴۷]که هرچند «حکومت» در اختیار شیعیان است، اما خود نیز دچار «اختلاف و تشتت» هستند [۴۸]و به دلیل «نفوذ» جریان مخالف (صاحب البرقع) [۴۹]و ضعف حکومت مرکزی در اثر «اختلاف و فتنه در عراق» [۵۰]بویژه فتنه در «مناطق شیعی» عراق (فتنه شیصبانی) [۵۱]آنگاه با سوءاستفاده از خلاء حکومت مرکزی، «سیاسیون و نظامیان اهل سنت» عراق در بخش‌هایی از «مناطق سنی‌نشین» ایده تجزیه عراق را دنبال خواهند کرد.

و بر مناطقی همچون موصل و تکریت نیز مسلط خواهند شد (فتنه عوف سلمی) [۵۲]و زمینه برای حمله نظامی لشکر متخاصم خارجی- لشکر سفیانی که مورد حمایت ائتلاف مثلث «عربی، غربی و عبری» است- تا عمق خاک عراق و مناطق شیعی فراهم خواهد شد. [۵۳]آنگاه با تهدید اماکن و مراکز مقدسه شیعی توسط لشکر متخاصم خارجی، امنیت و ژئوپلتیک شیعه به خطر افتاده، از اینرو، سرانجام زمینه‌سازان ظهور برای دفع خطر دشمن متجاوز که تا نزدیکی مرز‌های ایران نیز پیشروی نظامی داشته، وارد عراق خواهند شد و جنگ شدیدی رخ می‌دهد [۵۴]و لشکر نظامی ایران [۵۵]با همکاری محور مقاومت شیعی [۵۶](به رهبری خراسانی و یمانی)، دشمن متجاوز را در عراق شکست خواهد داد. [۵۷]بنابراین حکومت ضعیف شیعی در عراق که در برابر تهاجم نظامی، تاب مقاومت نداشته و شهر‌های شیعی عراق، صحنه تاخت‌وتاز لشکر سفیانی موردحمایت غربی‌ها قرار خواهد گرفت، اما بعد از حمله لشکر متخاصم خارجی به عراق [۵۸]-توسط لشکر سفیانی که موردحمایت مثلث «روم، یهود و خاندان آل فلان حاکم بر عربستان» است- و قتل و کشتار شیعیان در نجف [۵۹]و کوفه [۶۰]، آنگاه لشکر نظامی یمانی و خراسانی در هدفی مشترک [۶۱]همزمان [۶۲]با سفیانی نیز به سمت کوفه پیشروی می‏ کنند [۶۳]؛ آنگاه یمانی و خراسانی با سفیانی -که مشغول قتل و کشتار شیعیان است [۶۴]- درگیر جنگ خواهند شد [۶۵]و شکست را بر نماینده مثلث «غربی، عبری، عربی» تحمیل خواهند کرد. [۶۶]لازم به ذکر است لشکر سفیانی [۶۷]- به عنوان دشمن اصلی امام عصر- نماینده رومی‌ها و غربی‌ها (السُّفْیَانِیُّ مِنْ بِلَادِ الرُّومِ فِی عُنُقِهِ صَلِیبٌ) [۶۸]و حامی رژیم اسرائیل (إِنْ عُدْتُمْ الیهود بِالسُّفْیَانِیِّ عُدْنَا بِالْقَائِمِ) [۶۹]و نیز هم‌پیمان حاکمان مکه و مدینه در عربستان (آلِ بَنِی فُلَان‏) [۷۰]، در جبهه مقابل ایرانیان زمینه‌ساز و محور مقاومت شیعی قرار دارد.

مارقة الشام و اخوان الترک
البته قبل از به قدرت رسیدن نماینده غربی‌ها (سفیانی) بر حکومت سوریه و قبل از حمله نماینده غربی‌ها به عراق، منطقه شاهد اقدامات تخریبی گروه‌های تکفیری «پرچم‌های سیاه» و همچنین تحرکات «مارقة الشام» (جدایی‌طلبان منطقه شام) و متعاقب آن حمله «اخوان الترک» به شرق سوریه است که فضای پُرالتهاب غرب آسیا را طوفانی ترسیم می‌کند.

توضیح اینکه: در کتب معتبر آینده‌پژوهی مهدوی از وجود «اهل‌سنت تکفیری» در منطقه شام قبل ظهور به رهبری شخصی سنگدل و از خاندانى بى‏ اصل و نسب که نیرو‌های تحت امر او، داراى موهاى بلند و لباس سیاه و صاحبان پرچم هاى سیاه هستند، سخن به میان آمده است که هر شخصی با ایشان دشمنى ورزد، بى ‏قانون و بی‌ملاحظه، بویژه اعراب ساکن مناطق فرات را در شهر‌های خودشان به قتل می‌رساند:

عَبْداً عَنِیفاً خَامِلًا أَصْلُه ‏أَصْحَابُهُ الطَّوِیلَةُ شُعُورُهُمْ أَصْحَابُ السِّبَالِ سُودٌ ثِیَابُهُمْ أَصْحَابُ رَایَاتٍ سُودٍ وَیْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ یَقْتُلُونَهُمْ هَرْجاً وَ اللَّهِ لَکَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَیْهِمْ وَ إِلَى أَفْعَالِهِمْ وَ مَا یَلْقَى الْفُجَّارُ مِنْهُمْ وَ الْأَعْرَابُ الْجُفَاةُ یُسَلِّطُهُمُ اللَّهُ عَلَیْهِمْ بِلَا رَحْمَةٍ فَیَقْتُلُونَهُمْ هَرْجاً عَلَى مَدِینَتِهِمْ بِشَاطِئِ الْفُرَاتِ الْبَرِّیَّةِ وَ الْبَحْرِیَّة. [۷۱] البته قبل از حمله لشکر نظامی سفیانی مورد حمایت غربی‌ها به عراق، مطالبه تجزیه‌طلبانه در جغرافیای کشور‌های «هلال شیعی» نیز وارد فاز جدی شده است که داعیه «مارقۀ الشام» شاهدی بر این امر خواهد بود.

در واقع نقشه محور «غربی، عبری، عربی» چنین است: با قطع محور مواصلاتی زمینه‌سازان ظهور از «کربلا تا قدس» از حرکت جبهه حق برای آزادی فلسطین ممانعت شود؛ زیرا در اینصورت، مرز‌های غرب عراق و شرق سوریه کاملا در اختیار دشمنان قرار خواهد گرفت.


واقعه «مارقة الشام» نشان از این دارد در اواخر جنگ داخلی سوریه، اقدامات و فعالیت‌های ساکنان ناحیه هم ‏مرز با ترک‌ها شدت خواهد گرفت و «جدایی‌طلبان شام» در شرق سوریه آرزوی خودمختاری از حکومت مرکزی را دارند: مَارِقَةٌ تَمْرُقُ مِنْ نَاحِیةِ التُّرْک. [۷۲]البته با تفسیر مفردات این بخش از حدیث، معنای آن واضح‌تر نیز خواهد شد: المارقة: الخارجین؛ [۷۳]المروق عن الشیء: الخروج منه؛ [۷۴]مَرَقَ السَّهْمُ مِن‏ الرَّمِیة: وقتی تیر از کمان خارج می‏ شود، به گونه‌ای که دیگر به آن تعلق ندارد را گویند؛ [۷۵]الناحیة: الجانب [۷۶]و الجهة؛ [۷۷]مِن ناحیه الترک:‌ای مِن جهة الترک. مارقة تمرق مِن جهة الترک = خروج مارقة از سمت ترک‌ها؛ بنابراین عبارت «مَارِقَةٌ تَمْرُقُ مِنْ نَاحِیةِ التُّرْک» یعنی ساکنان ناحیه هم ‏مرز با ترک‌ها در منطقه شام خروج خواهند کرد هم‌چون جدا شدن تیر از کمان (مَرَقَ السَّهْمُ من الرَّمِیة) که گویا دیگر به آن تعلق ندارد؛ و اگر عصر، عصر ظهور باشد، بر آرزوی کُرد‌های سوریه شباهت دارد.

مارقة الشام، نقشه آمریکا برای قطع محور مواصلاتی مقاومت شیعی.

اما جدایی‌طلبان (مارقة الشام) با حمله نظامی گسترده «اخوان الترک» به شرق سوریه مواجه خواهند شد: سَیقْبِلُ إِخْوَانُ التُّرْکِ حَتَّى ینْزِلُوا الْجَزِیرَة. آن‌چه نیاز به توضیح است، تفسیر کلمه "ارض الجزیرة"، است؛ هرگاه «جزیرة» بدون اضافه شدن واژه عرب استعمال شود، مراد مناطق مابین دجله و فرات می ‏باشد:

الجزیرة: و هی التی بین دجلة و الفرات. [۷۸]و بدون ذکر قرینه، هیچ اشاره‌ای به جزیرة العرب ندارد: إذا أطلقت الجَزِیرَةُ فی الحدیث و لم تضف إلى العرب فإنّما یراد بها ما بین دجلة و الفرات. [۷۹]در کتب تاریخی و حدیثی نیز مناطق غرب عراق و شرق سوریه بین دجله و فرات را جزیرة گویند:

بَعَثَ عَلِیّ، الْأَشْتَرَ عَلَى الْمَوْصِلِ .. وَ سِنْجَارَ ... وَ مَا غَلَبَ عَلَیهِ مِنْ تِلْکَ الْأَرَضِینَ مِنْ أَرْضِ الْجَزِیرَةِ وَ بَعَثَ مُعَاوِیةُ بْنُ أَبِی سُفْیانَ الضَّحَّاکَ بْنَ قَیسٍ عَلَى مَا فِی سُلْطَانِهِ مِنْ أَرْضِ الْجَزِیرَةِ وَ کَانَ فِی یدَیهِ حَرَّانُ وَ الرَّقَّةُ وَ الرُّهَا وَ قَرْقِیسِیا. [۸۰]ارض جزیرة، همان‌طور که از کتب جغرافیا، تاریخ و لغت، نیز مستفاد است به مناطق ما بین دجله در عراق و فرات در سوریه اطلاق می‏ شود [۸۱]؛ از اینرو جزیرة الشام، مناطق شرق سوریه اعم از الحسکة، الرقة و دیرالزور، گفته می‌شود.

حال اگر ایده «اقلیم سنی» در مناطق سنی‌نشین موصل و تکریت عراق و آرزوی مارقۀ الشام (کُرد‌های سوریه) تقویت شود، دمینوی تجزیه کشور‌های منطقه وارد مرحله خطرناک شده و به تبع آن سپس ایران در خطر تجزیه قرار می‌گیرد. خواب آشفته‌ای که دشمنان قبل ظهور، در تلاش برای تحقق آن در بخش‌هایی از مناطق سنی‌نشین عراق (فتنه عوف سلمی) [۸۲]و کُردنشین سوریه (مارقۀ الشام) [۸۳]هستند.

اما آروزی «مارقة الشام» محقق نخواهد شد و «اخوان الترک» به مناطق شمال شرقی سوریه حمله نظامی خواهند کرد؛ و البته «اقلیم سنی» نیز در حد هدف غربی‌ها (آمریکا) و اسرائیل، عقیم می‌ماند، اما تحت اختیار خارج شدن موصل، تکریت و برخی شهر‌های سنی عراق در اثر بروز فتنه در عراق، در واقع تلاشی است برای قطع مسیر مواصلاتی مقاومت شیعی در جغرافیای ظهور از «کربلا تا قدس».

راهبرد محور «غربی، عبری، عربی»: تجزیه عراق، فتنه در سوریه، حمایت از اسرائیل
با تحرکات سیاسی نظامی در مناطق سنی‌نشین عراق مثل موصل و تکریت، و احتمال ایجاد فتنه و آشوب در مناطق شیعه نشین عراق [۸۴]، آنگاه حکومت عراق در بین دو آتش جنوب عراق (مناطق شیعی) و شمال غرب عراق (موصل و الانبار و تکریت) متحیر خواهد شد؛ و با قدرت گرفتن تشکیلات سیاسی نظامی در مناطق سنی عراق، طبیعتا پتانسبل محور مقاومت شیعی در این مناطق، تضعیف شده و سرانجام برخی شهر‌های عراق همچون تکریت تا حدودی از اختیار حکومت مرکزی خارج شده و بدین شکل، آتش فتنه دیگری در عراق، شعله‌ور خواهد شد.

بنابراین، سناریوی «حوادث عراق قبل از ظهور» و تاثیر منفی آن بر امنیت شیعه، به اجمال چنین خواهد بود:

۱. تحرکات سیاسی نظامی در مناطق سنی نشین عراق مثل موصل و تکریت

۲. تضعیف قدرت نظامی محور مقاومت

۳. فتنه و آشوب در مناطق شیعی عراق

۴. تحیر و تردید حکومت عراق در بین دو آتش فتنه جنوب عراق (مناطق شیعی) و شمال غرب عراق (موصل و الانبار و تکریت)

۵. اجرای برنامه جبهه باطل برای عراق: تلاش برای خارج کردن اختیار مناطق سنی‌نشین عراق از سلطه حکومت مرکزی و قطع ارتباط محور مقاومت شیعی با منطقه شام و فلسطین که سرانجام با به قدرت رسیدن سفیانی (حاکم موقت دمشق که مورد حمایت غربی‌ها است)، این فرایند تکمیل خواهد شد و با حمایت غربی‌ها به عراق نیز حمله خواهد کرد.

راهبرد جبهه مقاومت شیعی قبل از ظهور: دفاع از عراق، آزادی فلسطین و تشکیل خاورمیانه اسلامی

اما در شطرنج پیچیده تحولات خاورمیانه در مثلث «کوفه، مکه، قدس»، محور مقاومت شیعی با «صبر استراتژیک»، رخداد‌ها و حوادث را به دقت رصد نموده تقابل نظامی و ضربه به منافع یکدیگر (مرحله سیوف) رخ خواهد داد، اما جنگ فراگیر با دشمن بعد «هرج الروم» است؛ توضیح اینکه:ایرانیان بعد از دو مرحله تلاش برای احقاق حق (یَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَهُ) و بعد از ناامیدی از اخذ حق خویش (فَإِذَا رَأَوْا ذَلِکَ)، سرانجام وارد مرحله سیوف (تقابل نظامی) با دشمن شده (وَضَعُوا سُیُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ) و البته نتیجه این تقابل نظامی، پیروزی ایرانیان خواهد بود، زیرا دشمن که در دو مرحله از اعطای حق خودداری کرده بود، مجبور به پذیرش بخشی از خواسته‌های ایرانیان خواهد شد (فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ). [۸۵]تقابل نظامی جبهه «مقاومت شیعی» با مثلث «غربی، عبری، عربی»


لازم به ذکر است «مرحله سیوف»، ممکن است اشاره به تهدید دشمن و قدرت‌نمایی نظامی باشد کما اینکه احتمال حمله به منافع مثلث «غربی، عبری، عربی» و درگیری نظامی محدود با دشمن از جمله واقعه «آتش مشرق» نیز است [۸۶]؛ مطابق گزارش اهل‌سنت، «عمود آتش مشرق» در ماه رمضان است و بعد از آن نیز سنة الجوع (سال قحطی) در پیش است [۸۷]، اما مصادر شیعی به زمان آن تصریح ندارند. در صورت وحدت محتوایی گزاره «آتش مشرق» در فریقین، نشانه و علامت «سنة الجوع» و وقوع «جنگ جهانی، هرج الروم» قبل ظهور است. [۸۸]بعد واقعه «هرج الروم» [۸۹]، محور مقاومت شیعی از فرصت استفاده نموده و حملات پی‌درپی را بر منافع دشمن در «جغرافیای ظهور» وارد خواهد ساخت. بویژه در آستانه ظهور، با ورود قدرتمند سپاه زمینه‌ساز به عراق [۹۰]برای دفاع از مراکز مقدسه و خط مقدم شیعی در برابر لشکر متجاوز خارجی و شکست سختی که بر آنان در عراق وارد خواهد شد [۹۱]، زنجیره مثلث «غربی، عبری و عربی» در منطقه، گسسته خواهد شد و شکست‌های «جبهه استکبار» یکی پس از دیگری، رقم خواهد خورد.

مارقة الروم: حضور غربی‌ها در فلسطین در دفاع از رژیم اسرائیل
و حتی حضور نظامی هم پیمانان غربی (مارقۀ الروم) که قبل از آن، برای حمایت از یهودیان اسرائیل ساکن فلسطین اشغالی وارد خاورمیانه شده‌اند، نیز کاری از پیش نخواهد برد و در جنگ با زمینه‌سازان ظهور امام عصر، شکست سختی بر یهود و حامیان رومی‌شان وارد خواهد شد. 

توضیح اینکه: هرچند غربی‌ها در اثر واقعه «هرج الروم» تضعیف شده‌اند، اما در مراحل پایانی فتنه شام، «مارقۀ الروم» برای دفاع از اسرائیل، وارد تحولات منطقه غرب‌آسیا می‌شوند: وَ سَیُقْبِلُ مَارِقَةُ الرُّومِ حَتَّى یَنْزِلُوا الرَّمْلَة. [۹۲]


در واقع، آخرین نشانه قبل از خروج سفیانی، ورود بخشی از غربی‌ها به صحنه تحولات فتنه شام با حضور نظامی در منطقه رمله (نزدیک بیت المقدس) در فلسطین است. منطقه «رملة» در کتب معتبر معاجم جغرافیایی چنین معنا شده است: الرَّملة: هی کورة من فلسطین و کانت دار ملک داود و سلیمان، بین‌ها و بین البیت المقدس ثمانیة عشر یوما [۹۳]؛ الرَّملة: مدینة تقع وسط فلسطین إلى الجنوب الشرقی من تل أبیب. [۹۴]از اینرو رمله در فلسطین مقصود است. همانطور که در حدیث دیگری در الغیبة طوسی‏، به حضور نظامیان رومی در فلسطین قبل از خروج سفیانی، تصریح شده است: تَنْزِلُ الرُّومُ فِلَسْطِین‏. [۹۵]لشکرکشی نظامیان غربی به خاورمیانه در مراحل پایانی فتنه شام، بیانگر این است که موجودیت یهود اسرائیل به خطر افتاده است.

زمان جنگ فراگیر شیعه با اسرائیل
طبق آیات سوره اسراء و احادیث متعدد، «یهودیان مُفسد» در فلسطین تجمع دارند و ایرانیان شیعی، طرف جنگ با یهود قبل از ظهور خواهند بود [۹۶]، مضافا بر اینکه از اهداف و آرمان‌های قوم زمینه‌ساز مشرق، آزادی فلسطین معرفی شده است؛ بنابراین جنگ با دشمن در فلسطین خواهد بود و به قرینه "فَیُقَاتِلُون‏ فَیُنْصَرُون" [۹۷]، محور شیعی به رهبری ایران در جنگ با اسرائیل قبل از ظهور پیروز خواهد شد. [۹۸]توضیح اینکه: آیات ابتدایی سوره اسراء، عقوبت و مجازات یهود مُفسد را «وعده قطعی خدواند» معرفی می‌کند و احادیث ذیل این آیات، هویت مجازات‌کنندگان یهود را شیعه زمینه‌ساز معرفی می‌کند و همانگونه مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع البیان می‌فرمایند، به روشنی گویا این واقعیت است که قومی قبل از ظهور، زمینه را برای قیام و خروج امام عصر، فراهم می‌کنند [۹۹]؛ و در کتاب الکافی کلینی، هویت و مصداق «عبادا لنا»، مومنین و شیعیان و یاوران حضرت قائم، معرفی شده است:

فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ ... قَوْمٌ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ فَلَا یَدَعُونَ وَتْراً لآِلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا قَتَلُوه‏. [۱۰۰]ضمن اینکه به قرینه جنگ ایرانیان شیعی با دشمن در حدیث معتبر انقلاب ایرانیان قبل از ظهور که زمینه‌سازی می‌کنند و با دشمن می‌جنگند و کشته‌های آنان شهید محسوب شده و پرچم انقلاب خویش را به امام عصر تحویل خواهند داد:

کَأَنِّی بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ یَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَهُ ثُمَّ یَطْلُبُونَهُ فَلَا یُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِکَ وَضَعُوا سُیُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلَا یَقْبَلُونَهُ حَتَّى یَقُومُوا وَ لَا یَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِکُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّی لَوْ أَدْرَکْتُ ذَلِکَ لَاسْتَبْقَیْتُ نَفْسِی لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ. [۱۰۱]و نیز به ضمیمه معرفی "اهل قم" به عنوان شیعه پیرو اهل بیت و هویت ایرانی مجازات کنندگان یهود (شیعیان ایرانی، به عنوان «عبادا لنا» در مجازات یهود معرفی شده‌اند):

کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِاللَّهِ جَالِساً إِذْ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَةَ فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ ... فَقُلْنَا جُعِلْنَا فِدَاکَ مَنْ هَؤُلَاءِ فَقَالَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ هُمْ وَ اللَّهِ أَهْلُ قُمَّ. [۱۰۲]از اینرو ایرانیان شیعی، نقش اصلی و رهبری جنگ با یهود اسرائیل را بر عهده خواهند داشت [۱۰۳]؛ و عقوبت یهود قبل از ظهور توسط ایرانیان شیعی، رخ خواهد داد [۱۰۴]؛ لازم به ذکر است، قم به عنوان عشّ آل‌محمد و حرم اهل‌بیت به شیعیان ایرانی اشاره دارد [۱۰۵]؛ و در لسان احادیث، شیعه ایران با نام‌های: قوم مشرق، ارض خراسان، اهل قم، اهل ری، قوم فرس معرفی شده است. [۱۰۶]آرمان آزادی فلسطین توسط رایات مشرق زمینه‌ساز ظهور نه تنها در منابع شیعی ذکر شده است بلکه از اشتراکات فریقین بوده [۱۰۷]و در منابع اهل‌سنت نیز به خروج پرچم‌های سیاه مشرق از خراسان قبل از ظهور امام مهدی تصریح شده است [۱۰۸]و عالمان متعصب اهل سنت نیز بر آن اعتراف دارند [۱۰۹]و از جمله این احادیث می‌توان حرکت رایات خراسان به منظور شکست لشکر سفیانی در منطقه شام [۱۱۰]و نیز به هدف آزادی فلسطین را ذکر کرد [۱۱۱]که از نگاه رجالیون اهل سنت، سند حدیث رایات مشرق زمینه‌ساز که تا بیت‌المقدس فلسطین، پیشروی نظامی می‌کنند، "حدیث حسن" توصیف شده است. [۱۱۲]بنابراین زمان جنگ فراگیر شیعه با اسرائیل و «انتقام سخت» از دشمن، بعد «هرج الروم» و قبل حضور «مارقة الروم» خواهد بود. زیرا هرچند غربی‌ها در اثر واقعه هرج الروم دچار اضمحلال شده‌اند لکن طبق احادیث کماکان شاهد لشکرکشی بخشی از حامیان غربی یهود (مارقۀ الروم) به تحولات خاورمیانه در جهت کمک به یهودیان ساکن فلسطین خواهیم بود [۱۱۳]و بیانگر این است که موجودیت اسرائیل در معرض سقوط و نابودی قرار گرفته است که اینچنین دست به دامان حامیان غربی خویش می‌شود.

آزادی فلسطین و مسجد الاقصی، قبله اول مسلمین
البته تلاش انقلاب زمینه‌ساز و محور مقاومت شیعی در تحقق نابودی اسرائیل -به عنوان غده سرطانی در جهان اسلام- در حقیقت، تلاش برای تحقق وعده قرآنی در سوره اسراء است: وَ قَضَیْنا إِلى‏ بَنی‏ إِسْرائیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبیراً فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولی‏ بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولاً ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفیراً إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوؤُا وُجُوهَکُمْ وَ لِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِیُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبیراً. [۱۱۴]ما به بنی‌اسرائیل در کتاب اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، و برتری‌جویی بزرگی خواهید نمود. هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان جنگجو خود را بر ضدّ شما برمی‌انگیزیم (تا شما را سخت در هم بکوبند؛ حتی برای به دست آوردن مجرمان) خانه‌ها را جستجو می‌کنند؛ و این وعده‌ای است قطعی. سپس شما را بر آن‌ها چیره می‌کنیم؛ و شما را به وسیله دارایی‌ها و فرزندانی کمک خواهیم کرد؛ و نفرات و حامیان شما را بیشتر قرار می‌دهیم. اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می‌کنید؛ و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید؛ و هنگامی که وعده دوم فرا رسد، (آنچنان دشمن بر شما سخت خواهد گرفت که) آثار غم و اندوه در صورت هایتان ظاهر می‌شود؛ و داخل مسجد (الاقصی) می‌شوند همان‌گونه که بار اول وارد شدند؛ و آنچه را زیر سلطه خود می‌گیرند، در هم می‌کوبند(مفسرین درباره مصادیق فساد یهود، اختلاف‌نظر دارند و آیات ابتدایی سوره اسراء، معرکه آراء مفسرین قرآن است و سخن در این‌باره، نوشتاری مستقل می‌طلبد).

 

اما قدرمتیقن یکی از مصادیق بارز فساد یهود در مقیاس جهانی (فی الارض) تشکیل رژیم صهیونیستی و اسرائیل است که بیش از ۷۰ سال است حمایت جبهه استکبار از جمله آمریکا و مسیحیت انجیلی را با خود به همراه دارد [۱۱۵]و بیان گردید که طبق احادیث مجازات یهود قبل از ظهور توسط شیعیان ایرانی و محور مقاومت شیعی (حزب الله لبنان و ...) خواهد بود و مجازات کنندگان قوم مفسد یهود صهیونیست باید شیعه و بندگان مخلص خدا (عِباداً لَنا) باشند که وارد فلسطین نیز خواهند شد (فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ)؛ و از طرفی حضور مارقة الروم در فلسطین نیز نشانگر این است که با وقوع جنگ شیعه با اسرائیل و مجازات یهودیان فاسد، اسرائیل در نهایت ضعف و فروپاشی قبل از ظهور قرار گرفته است؛ و البته شکی نیست به تصریح احادیث مجازات فساد دوم و نهایی یهود (فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ) بعد از ظهور توسط امام مهدی و سپاه ایشان خواهد بود و وعده خداوند تخلف ناپذیر است؛ بنابراین رژیم اسرائیل و یهودیان صهیونیست ساکن فلسطین اشغالی، طبق آیات ابتدایی سوره اسراء در اثر جنگ با ایران و محور مقاومت شیعی در معرض فروپاشی و سقوط قبل از ظهور قرار می‌گیرند. اما جبهه استکبار برای جلوگیری از نابودی کامل اسرائیل، آخرین مهره خویش یعنی سفیانی را که مورد حمایت مثلث «غربی، عبری و عربی» است بر دمشق و منطقه شام مسلط خواهد ساخت. البته سفیانی نیز بیشتر از دو سال بر مسند قدرت باقی نمی‌ماند و سرانجام با شکست سفیانی و ورود سپاه قدس امام مهدی به بیت المقدس و نزول حضرت عیسی و اقتدای ایشان به امام عصر، آزادی فلسطین بعد از ظهور رقم خواهد خورد.

شواهد حدیثی نیز بر این دیدگاه استوار است، بعد از ظهور در جنگ با سپاه امام مهدی، سفیانی در منطقه شام در آخرین خطوط استحکام دفاعی از یهود یعنی در منطقه رمله نزدیک بیت المقدس در فلسطین شکست سختی را متحمل می‌شود: أنَّهُ [القائم]إنَّما یَقتُلُ السُّفیانِی [۱۱۶]؛ السُّفْیَانِیُّ یَوْمَئِذٍ بِوَادِی الرَّمْلَةِ وَ یَقْتُلُ السُّفْیَانِیَّ وَ مَنْ مَعَهُمْ حَتَّى لَا یُدْرَکَ مِنْهُم. [۱۱۷]و سرانجام مجاهدان اسلام وارد فلسطین خواهند شد. از اینرو مجازات نهایی یهود بعد از ظهور در وعد الآخره، آزادی کامل فلسطین و فتح قدس به دست امام عصر و یارانش رقم خواهد خورد:

وَ قَضَیْنا إِلى‏ بَنی‏ إِسْرائیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ ... فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوؤُا وُجُوهَکُمْ وَ لِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّة [۱۱۸]؛ فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ یعنی القائم و أصحابه‏. [۱۱۹]در واقع جنگ شیعه با اسرائیل و آغاز فروپاشی اسرائیل قبل از ظهور است، اما آزادی فلسطین و فتح نهایی قدس بعد از ظهور توسط امام عصر و حضرت عیسی خواهد بود. البته این دیدگاه، منحصر به نگارنده نیست و کارشناسان نیز به این نظریه، اعتقاد و پافشاری دارند. [۱۲۰]

 

همان‌گونه که بیان گردید، قبل از ظهور، یهود و حامیان غربی، بعد از شکست در فتنه شام در تلاش برای رونمایی از آخرین مهره برخواهند آمد. بدین‌سان در فضاسازی رسانه‌ای-نظامی غربی‌ها، سفیانی با ورود از منطقه «وادی یابس» در جنوب غربی سوریه (منطقه حوران واقع در درعا در مرز اردن و سوریه) [۱۲۱]و بعد از غلبه بر جریان اصهب (حاکمیت) و جریان ابقع (معارضین) در فتنه طولانی شام که پیش از او بر سر قدرت و حکومت، منازعه و جنگ داشته‌اند [۱۲۲]

و تسلط بر سوریه [۱۲۳]به عنوان آخرین حربه یهود [۱۲۴]و هم پیمان غربی‌ها [۱۲۵]، در واقع تنفس مصنوعی به منظور جلوگیری از فروپاشی اسرائیل و رژیم صهیونیستی خواهد بود و البته سفیانی [۱۲۶]-به عنوان اولین نشانه حتمی [۱۲۷]-نیز بیش از ۱۵ ماه بر منطقه شام حکومت نخواهد کرد [۱۲۸]و بعد از حمله به عراق [۱۲۹]، در آخرین روز‌های منتهی به ظهور و قیام امام عصر و در جهت حمایت از هم پیمانان خویش (حکومت آل فلان) به عربستان نیز لشکرکشی نظامی خواهد داشت. [۱۳۰]

 

لازم به ذکر است سفیانی، ضد تفکر تکفیری (داعش) است و هیچ سنخیتی با جریان سلفی ندارد هرچند اندیشه تکفیری، ابزاری در اختیار غربی‌ها است و سفیانی نیز از سوی صلیبی‌ها حمایت می‌شود (السُّفْیَانِیُّ مِنْ بِلَادِ الرُّومِ ... فِی عُنُقِهِ صَلِیبٌ) [۱۳۱]؛ همچنانکه سفیانی، ابزاری در اختیار یهود است (إِنْ عُدْتُمْ الیهود بِالسُّفْیَانِیِّ عُدْنَا بِالْقَائِمِ). [۱۳۲]بنابراین سفیانی، اسم رمز حاکم «موقّت» منطقه شام در عصر ظهور برای بازه زمانی کمتر از دو سال که علاوه بر تسلط بر سوریه، به عراق حمله نظامی می‌کند. ضمن اینکه برای حمایت از حاکمان همپیمان خویش در عربستان نیز نیروی نظامی به مدینه و مکه اعزام می‌کند [۱۳۳]و به عنوان آخرین حربه یهود و همپیمان غربی‌ها، در واقع تنفس مصنوعی به منظور جلوگیری از فروپاشی اسرائیل و رژیم صهیونیستی خواهد بود. البته سفیانی نیز بیش از ۱۵ ماه بر منطقه شام، حکومت نخواهد کرد: السُّفْیانِی ... مِنْ‏ أَوَّلِ‏ خُرُوجِهِ‏ إِلَى‏ آخِرِهِ‏ خَمْسَةَ عَشَرَ شَهْراً. [۱۳۴]و به عراق نیز حمله می‌کند: السُّفْیانِی ... لَا یکُونُ لَهُ هِمَّةٌ إِلَّا الْإِقْبَالَ نَحْوَ الْعِرَاق ... وَ یبْعَثُ السُّفْیانِی جَیشاً إِلَى الْکُوفَةِ ... فَیصِیبُونَ مِنْ أَهْلِ الْکُوفَةِ قَتْلًا وَ صُلْباً وَ سَبْیا. [۱۳۵]بویژه شیعیان در کوفه و نجف توسط لشکر متجاوز خارجی، قتل‌عام می‌شوند:

السُّفْیانِی‏ یسِیرُ إِلَى الْکُوفَةِ فَیقْتُلُ أَعْوَانَ آلِ مُحَمَّد [۱۳۶]؛ فَیصَابُ بِأُنَاسٍ مِنْ شِیعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ بِالْکُوفَةِ قَتْلًا وَ صَلْبا. [۱۳۷]همچنین، سفیانی برای حمایت از همپیمان خویش -خاندان آل فلان حاکم در عربستان- متعاقب حوادث خونین مکه و مدینه در سال ظهور، لشکر نظامی در حمایت از حکومت عربستان به این کشور اعزام می‌کند:

فَیبْتَدِرُ الْحَسَنِی إِلَى الْخُرُوجِ فَیثِبُ عَلَیهِ أَهْلُ مَکَّةَ فَیقْتُلُونَهُ وَ یبْعَثُونَ بِرَأْسِهِ إِلَى الشَّامِی ... وَ یبْعَثُ الشَّامِی عِنْدَ ذَلِکَ جَیشاً إِلَى الْمَدِینَة. [۱۳۸]

 

عربستان قبل ظهور
لازم به ذکر است، آل بنی‌فلان قبل از ظهور بر مکه و مدینه در عربستان حکومت می‏ کنند و علاوه بر جنایت قتل «نفس زکیه» در مکه، متعاقب قیام شیعیان حجاز، افراد دیگری را نیز در مدینه به قتل می‌رسانند:یَا زُرَارَةُ لَا بُدَّ مِنْ قَتْلِ غُلَامٍ بِالْمَدِینَةِ ... یَقْتُلُهُ جَیْشُ آلِ بَنِی فُلَان. [۱۳۹]البته طومار حکومت آل بنی‌فلان در عربستان، ۱۵ روز بعد از شهادت نفس زکیه برای همیشه پیچیده خواهد شد:

أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِآخِرِ مُلْکِ بَنِی فُلَانٍ قُلْنَا بَلَى یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ قَالَ قَتْلُ نَفْسٍ حَرَامٍ فِی یَوْمٍ حَرَامٍ فِی بَلَدٍ حَرَامٍ عَنْ قَوْمٍ مِنْ قُرَیْشٍ وَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا لَهُمْ مُلْکٌ بَعْدَهُ غَیْرُ خَمْسَ عَشْرَةَ لَیْلَةً. [۱۴۰]این هماهنگی بین آل فلان و سفیانی در به شهادت رساندن نفس زکیه قبل از ظهور می‏باشد [۱۴۱]و حاکی از ارتباط عمیق خاندان حاکم در عربستان با حاکم منطقه شام دارد که متعاقب شهادت نفس زکیه، سفیانی لشکر نظامی خود را به مدینه اعزام می‏کند، اما قبل از رسیدن به مکه در منطقه بیداء، خسف می‌شوند:

السُّفْیَانِیُّ ... یَأْتِی الْمَدِینَةَ بِجَیْشٍ جَرَّارٍ حَتَّى إِذَا انْتَهَى إِلَى بَیْدَاءِ الْمَدِینَةِ خَسَفَ اللَّهُ بِه [۱۴۲]؛ فَیُهْلِکُهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دُونَهَا وَ یَهْرُبُ یَوْمَئِذٍ مَنْ کَانَ بِالْمَدِینَةِ مِنْ وُلْدِ عَلِیٍّ إِلَى مَکَّةَ فَیَلْحَقُونَ بِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْر. [۱۴۳]

 

پیمان مشترک خاندان آل فلان در عربستان با سفیانی موردحمایت غربی‌ها و یهود
روایات تصریح دارند که کشور عربستان، پیش از ظهور امام مهدی (عج)، به دست حکومتی مخالف اهل‌بیت (ع) و دشمن شیعه است. حاکمان، از نسل بنی‌فلانند که حکومت را به صورت خانوادگی اداره می‌کنند. اما اقتدار حکومت آل‌فلان، در آستانۀ ظهور به سستی می‌گراید.

 

و بین این خاندان، اختلاف ایجاد شده تا این‌که بعد از بیعت با «صبی، فرزند» [۱۴۴]آنگاه بین خاندان حاکم، اختلاف به اوج می‌رسد و درگیری وسیعی رخ می‌دهد که منجر به قتل و کشتار تعداد کثیری از بزرگان و اُمرا و شاهزادگان بنی‏ فلان در عربستان می‏ شود:

إِنَّ مِنْ عَلَامَاتِ الْفَرَجِ حَدَثاً یکُونُ‏ بَینَ‏ الْحَرَمَینِ‏ قُلْتُ وَ أَی شَی‏ءٍ الْحَدَثُ فَقَالَ عَصَبِیةٌ تَکُونُ بَینَ الْحَرَمَینِ وَ یقْتُلُ فُلَانٌ مِنْ وُلْدِ فُلَانٍ، خَمْسَةَ عَشَرَ کَبْشاً. [۱۴۵]از نشانه‌های فرج و ظهور امام مهدی (عج)، حادثه‌ای است که در بین‌الحرمین (بین مکه و مدینه) رخ خواهد داد. پرسیدم: و کدام حادثه؟ امام رضا (ع) فرمودند: کشمکش، نزاع و خشم در بین‌الحرمین که منجر به قتل پانزده نفر از اُمرا و شاهزادگان خاندان بنی‌فلان خواهد شد.


البته از پیوند و ارتباط وثیق بین حکومت آل فلان در عربستان با یهود، نیز در کلام اهل‌بیت به شیعیان توجه داده شده است. از جمله در کتاب معتبر الکافی کلینی، ذیل آیه ۴ سوره اسراء در قرآن-که به تفصیل از «فساد یهود در فلسطین» سخن به میان آمده- یکی از مصادیق مجازات یهود، وعده انتقام خون امام حسین در آستانه ظهور به کمک قدرت نظامی زمینه‌سازان ذکر شده که آخرین مراحل تقابل جبهه حق با جبهه باطل و مثلث «غربی، عبری و عربی» خواهد بود و نشانگر این است که یهودیان با جبهه خائنین به امت اسلام، ارتباط وثیقی دارند:

«فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما»: فَإِذَا جَاءَ نَصْرُ دَمِ الْحُسَیْنِ «بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ»: قَوْمٌ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ فَلَا یَدَعُونَ وَتْراً لآل‌محمد إِلَّا قَتَلُوهُ «وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولًا»: خُرُوجُ الْقَائِمِ. [۱۴۶]هنگامیکه زمان مجازات اول بنی‌اسرائیل فرا برسد: یعنی زمانیکه وعده خونخواهی امام حسین فرا برسد، خداوند قوم زمینه‌ساز [۱۴۷]با قدرت نظامی [۱۴۸]که از بندگان الهی و باصلابت و جنگاور هستند را بر علیه مُفسدین بنی‌اسرائیل، برمی‌انگیزاند و خانه به خانه در جستجوی یهودیان خواهند بود تا آنان را مجازات کنند و انتقام خون کشته‌های آل‌محمد از یهود مُفسد خواهند گرفت و این وعده حتمی خدواند است و ظهور امام مهدی قطعا رخ خواهد داد؛ و بدین‌سان، آخرین مرحله تقابل تاریخی جبهه حق -توسط حضرت ولیعصر از نسل امام حسین و زمینه‌سازان ظهور- با جبهه باطل، سفیانی از نسل یزید بن معاویه و نماینده مثلث «غربی، عبری، عربی» با پیروزی محور مقاومت شیعی بعد ظهور محقق خواهد شد.


آنگاه بعد از ظهور، پرچم‌های خراسان اعزامی از ایران که اصحاب قائم نیز در میان آنان حضور دارد [۱۴۹]، با امام مهدی بیعت خواهند کرد [۱۵۰]؛ البته دیگر یاوران «جبهه حق» با شعار واحد «زمینه‌سازی» از مناطق مختلف جغرافیای ظهور از عراق (عصائب العراق) [۱۵۱]، یمنی‌ها (اهل الیمن) [۱۵۲]، لبنان و فلسطین (ابدال الشام) [۱۵۳]- در مثلث «کوفه، مکه و قدس» که توانسته‌اند فرانید امر ظهور را برای تشکیل حکومت حقه جهانی حضرت ولیعصر مهیا و فراهم سازد، نیز با امام عصر بیعت خواهند نمود.


آیا عصر معاصر، عصر ظهور است؟
بیان گردید چند کانون مرکزی در تحولات و حوادث قبل از ظهور و آینده جهان، وجود دارد که شناخت و رصد کردن رخداد‌های مربوط به آن‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است و می‌تواند ما را در تحلیل درست رویداد‌ها و مباحث مرتبط با آخرالزمان و ظهور امام زمان (ع) در علم «آینده‌پژوهی»، یاری دهد. این کانون‌های مرکزی عبارت است از: منطقه شام (سوریه)، ایران، عراق، فلسطین و عربستان؛ کشور‌های مذکور در «جغرافیای ظهور» و در مثلث «کوفه، مکه، قدس»، مرکز تحولات و رویداد‌های مهمی خواهند بود و در آینده این کشورها، قبل از ظهور، اتفاقاتی بسیار سریع و شگفت‌آور رخ خواهد داد که تاثیرات مهمی بر امنیت منطقه‌ای و حتی جهانی خواهند گذاشت؛ بنابراین دیده‏بانی سیاسی و نظامی «کشور‌های نقش‌آفرین در تحولات فرایند ظهور» در هر برهه‌ای از زمان، می‌تواند اهمیت استراتژیک و آینده‌پژوهانه داشته باشد.
همچنین بیان گردید در مباحث مهدویت، باید به نکته بسیار مهمی توجه کرد و آن اینکه: حوادث متتهی به نشانه‌های حتمی ظهور در مثلث «کوفه، مکه، قدس»، قطعه‌های مختلف یک «پازل واحد»، محسوب می‌شوند و جدا از هم، نباید بررسی شوند و اگر مستقل از یکدیگر بررسی شوند، نتایج واقعی و مطلوب حاصل نخواهد شد؛ و آنچه در این نوشتار بیان شد اگر در قالب «پازل ظهور» بررسی شوند؛ به درک واضح‌تر از احادیث و معارف مهدویت، دست خواهیم یافت؛ و با کنار هم قرار دادن گزاره‌های «مرتبط و هم‌خانواده» در قالب قطعه‌های مختلف «پازل واحد» و آنچه که در صحنه تحولات میدانی «جغرافیای ظهور» مشاهده می‌شود، انعکاس قویی در احادیث مهدویت دارد و آنگاه این سوال مطرح می‌شود: آیا در عصر ظهور، به سر می‏بریم؟ [۱۵۴]و متعاقب آن چه تکالیف فردی و اجتماعی برای «جامعه زمینه‌ساز» در مقابله با دسیسه‌های جبهه باطل، ایجاد خواهد شد؟ زیرا همانطور که بیان گردید، پازل ظهور، «شاخص»‌های دارد از جمله:

۱. تشکیل انقلاب زمینه‌ساز ظهور (آغاز قدرتمندی جبهه حق)

۲. تشکیل دولت یهود صهیونیست در فلسطین (افساد جبهه باطل)

۳. فتنه شام و سوریه (نبرد تمدنی جبهه حق و باطل)

۴. هم پیمانی مشترک یمانی، خراسانی در جغرافیای ظهور برای مقابله با جریان سفیانی در عراق و حجاز (مقدمات فرایند ظهور)

لازم به ذکر است باور به اینکه ظهور در آینده نزدیکی نیست، اشتباه است و اصولا استبعاد و دور پنداشتن ظهور از نشانه‎‌های «قساوت قلب» است [۱۵۵]؛ و البته در هیچ دوره‌ای از تاریخ، تمام آنچه از نشانه‌های ظهور که در عصر حاضر در حال روی دادن است، این چنین و کنار هم، قرار نگرفته است [۱۵۶]و به فرموده امام خمینی: امید است عصر معاصر، عصر ظهور باشد (صحیفه امام خمینی، ج ۲۱، ص ۳۲۷) و این قرن، قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین باشد (صحیفه امام خمینی، ج ۱۵، ص ۱۷۱) و جهان مهیا می‌شود برای طلوع آفتاب ولایت از افق مکه معظمه (صحیفه امام خمینی، ج ۱۷، ص ۴۸۰-۴۸۱)؛ همچنانکه در احادیث نیز اندیشه «قرب و نزدیکی ظهور»، تمجید شده است [۱۵۷]؛ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَراهُ قَرِیبا.


خاتمه: سناریوی آینده کشور‌ها قبل ظهور

*** ایران: سناریویی که برای آیندۀ ایرانِ قبل ظهور، متصور است:

۱. ایرانیان پیش از ظهور، با رهبری مردی از قم انقلاب می‌کنند و حکومت در ایران تشکیل خواهد شد (رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ).

۲. هدف اصلی خویش را زمینه‌سازی برای حکومت جهانی امام عصر (عج) می‌دانند (و لَا یَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَی صَاحِبِکُم).

۳. از جنگ با دشمنان خسته نمی‌شوند (وَ لَایَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ).

۴. در مواجهه با دشمن، دو مرحله حقّ خویش را طلب می‌کنند (یَطْلُبُونَ الْحَقَّ ثُمَّ یَطْلُبُونَ الْحَقَّ)، اما دشمن حقّ ایرانیان را نخواهد داد (فَلَا یُعْطَوْنَهُ).

۵. در مرحله سوم، ایرانیان وقتی ممانعت دشمنان در استیفا و طلب حقّ خویش را درک می‌کنند (فَإِذَا رَأَوْا ذَلِک)، این بار حقّ خویش را از راه قدرت نظامی طلب خواهند کرد (سُیُوفَهُمْ عَلَی عَوَاتِقِهِم)؛ در مرحله سیوف، «آتش مشرق» به وقوع خواهد پیوست و بعد تقابل نظامی با دشمن، مجبور به قبول حق خواهد شد (فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ).

۶. لکن ایرانیان به دلیل تغییر معادلات جهانی، از جمله وقوع واقعۀ «هرج الروم» از پذیرش حقّ خویش ـ علی‌رغم اصرار بر اخذ حق در دو مرحله قبلی ـ سر باز خواهند زد (فَلَا یَقْبَلُونَه) و در مقابل، آمادۀ جنگ نهایی و سرنوشت‌ساز با دشمن در فلسطین در آستانۀ ظهور خواهند شد.

۷. بنابراین هرچند بعد از دو مرحله طلب حق، ایرانیان وارد مرحله سیوف (تقابل نظامی) با مثلث «غربی، عبری، عربی» و حمله به منافع یکدیگر خواهند شد، لکن زمان جنگ فراگیر شیعه (ایران، حزب‌الله لبنان و...) با اسرائیل بعد «هرج الروم» خواهد بود.

۸. بشارت مهم این‌که: ایرانیان بعد از دو مرحله «طلب حق» و سپس با ورود به تقابل نظامی «مرحله سیوف»، دیگر سلاح را تا ظهور بر زمین نخواهند گذاشت.

*** سوریه: ترتیب سناریوی آیندۀ فتنه شام (سوریه) قبل ظهور چنین است:

۱. اختلاف الرمحان بالشام: اختلاف و صف‌آرایی نظامی بین دو جبهۀ مخالف هم (رایة الأصهب و رایة الأبقع) در منطقه شام.

۲. رجفة بالشام: اضطراب شدید، فتنه، قتل و جنگ در منطقه شام.

۳. البراذین الشهب المحذوفة: ورود ادوات نظامی و ماشین‌های جنگی مجهز به پرتاب سلاح که شعله‌های آتش از آن زبانه می‏ کشد.

۴. الرایات الصفر تحل بالشام: ورود نظامیان پرچم‌های زردرنگ در صحنۀ تحولات میدانی فتنه شام.

۵. ندا و صوت فتح از ناحیۀ دمشق: شنیده شدن بشارت فتح و پیروزی برای یکی از طرف‌های درگیر در فتنه شام.

۶. خسف جابیه ـ حَرَستای دمشق در سوریه: احتمال وقوع زلزله یا رانش زمین یا حادثه‌ای سهمگین در اثر حملۀ نظامی با سلاح مرگبار یا انفجار‌های قوی در زیر زمین؛ منجر به خسف و فرو رفتن در سطح زمین در محور جابیه ـ حرستا در دمشق سوریه.

۷. فرو ریختن بخش‌هایی از مسجد جامع اموی دمشق.

۸. مارقة تمرق من ناحیة الترک (مارقة الشام): ساز جدایی ساکنان نواحی هم‏ مرز با ترک‌ها در منطقۀ شام (آرزوی استقلال کُرد‌های سوریه).

۹. هرج الروم: اختلاف، فتنه و قتل و جنگ بین رومی‌ها و غربی‌ها (جنگ جهانی).

۱۰. حملۀ اخوان الترک به جزیرة الشام: حملۀ ترکیه به مناطق شرق سوریه.

۱۱. لشکرکشی مارقة الروم به فلسطین: ورود بخشی از غربی‌ها در حمایت از اسرائیل به صحنه تحولات فتنه شام با حضور نظامی در منطقه رمله (بیت‌المقدس) در فلسطین

۱۲. حرکت مسلحانه سفیانی- اولین نشانه حتمی ظهور- با حمایت غربی‌ها از وادی یابس (درعا) در جنوب سوریه و تسلط بر دمشق؛ البته سفیانی نیز کمتر از دوسال بر منطقه شام، حکومت می‌کند و سرانجام در جنگ با سپاه قدس امام مهدی، شکست خواهد خورد.


*** عراق : سناریوی حوادث عراق پیش از ظهور و تأثیر منفی آن بر امنیت شیعه، به اجمال چنین خواهد بود:

۱. تحرکات سیاسی ـ نظامی در مناطق سنی‌نشین عراق مثل موصل و تکریت (فتنۀ عوف سلمی).

۲. تضعیف قدرت نظامی محور مقاومت شیعی عراق در مناطق شمال غرب عراق.

۳. فتنه و آشوب در مناطق شیعه‌نشین توسط مخالفین محور مقاومت و نیز جریان نفوذ مدافع غرب (جریان صاحب البرقع) در ارکان حکومت عراق.

۴. تحیر و تردید حکومت عراق در بین دو آتش فتنۀ جنوب عراق (مناطق شیعی) و شمال غرب عراق (موصل و الأنبار و تکریت).

۵. برنامه جبهۀ باطل برای عراق: تلاش برای خارج کردن اختیار مناطق سنی‌نشین عراق از سلطۀ حکومت مرکزی و قطع ارتباط محور مقاومت شیعی از «کربلا تا قدس» که سرانجام با به قدرت رسیدن سفیانی (حاکم موقت دمشق که مورد حمایت غربی‌هاست)، این فرایند تکمیل خواهد شد و با حمایت غربی‌ها به عراق نیز حمله خواهد کرد.

۶. برنامه آمریکا و اسرائیل، در راستای طرح «خاورمیانه جدید» بر این است که عراق، محور «بالکانیسم» خاورمیانه است؛ و اگر عراق تجزیه شود، دمینوی تجزیه به سایر کشور‌ها نیز سرایت خواهد کرد.

۷. با به خطر افتادن مراکز مقدسۀ شیعی در این هنگام لشکر ایرانیان و یمانی با تهاجم نظامیان خارجیِ مورد حمایت غربی‌ها در عراق وارد جنگ خواهند شد و اولین شکست را بر نمایندۀ محور «غربی، عبری و عربی» تحمیل خواهند کرد.


*** عربستان : سناریویی که برای آیندۀ عربستانِ قبل ظهور، متصور است:

۱. پیوند و ارتباط وثیق بین حکومت «آل‌فلان» در عربستان با یهود و سفیانیِ هم‌پیمان غربی‌ها.

۲. به قدرت رسیدن «صبی» آل‌فلان و تشدید اختلاف در حاکمیت.

۳. قتل و کشتار در خاندان پادشاهی آل‌فلان؛ سپس حاکم عربستان نیز به قتل می‌رسد.

۴. شهادت نفس زکیه (نمایندۀ رسمی امام عصر (عج)) در مکه توسط حکومت آل‌فلان.

۵. درخواست کمک از سفیانیِ مورد حمایت غربی‌ها، و ورود نظامیان خارجی به عربستان در آستانه ظهور که دچار خسف در بین مکه و مدینه خواهند شد.


*** فلسطین : سناریوی آیندۀ فلسطین قبل ظهور، چنین است: طبق احادیث، زمان جنگ فراگیر شیعه با اسرائیل، بعد واقعه «هرج الروم» و قبل «مارقة الروم» خواهد بود. در واقع با دقت در پازل ظهور از جمله:

۱. آیات ابتدایی سوره «اسراء» مبنی بر مجازات یهود توسط ایرانیان شیعی به هدف آرمان آزادی فلسطین؛

۲. حضور نظامی «مارقة الروم» به دفاع از اسرائیل به عنوان آخرین مرحله از سلسله حوادث فتنۀ شام؛

۳. عملیاتی شدن «مرحله سیوف» در انقلاب ایرانیان، ورود به رویارویی نظامی و جنگ فراگیر با دشمن قبل از ظهور؛

۴. بشارت قرآن و تأویل آیات ابتدایی سوره «روم» مبنی بر پیروزی ایرانیان شیعی در منطقه «أدنی الارض» در جنگ با رومی‌ها؛

۵. این جنگ، بعد از واقعۀ هرج الروم رخ خواهد داد؛

۶. همگی را باید در هندسۀ واحدی نگریست و قطعه‌های مختلف یک پازل دانست که در عین حال، مثل دانه‌های تسبیح به هم مرتبط هستند.

۸. و هرچند در این جنگ، پیروزی از آن محور مقاومت شیعی و زمینه‌سازان ظهور است و «مقدمات» آزادی فلسطین، رقم خواهد خورد و نشانگر این است ساعت شنی زوال اسرائیل به مراحل پایانی رسیده است.

۹. لکن یهود و حامیانشان (مثلث غربی، عبری و عربی) با رونمایی از سفیانی و تسلط وی بر منطقه شام، تنفس مصنوعی به اسرائیل و رژیم صهیونیستی داده و از این رو، آزادی فلسطین و نابودی اسرائیل بعد از ظهور خواهد بود.

۱۰. در واقع جنگ شیعه با اسرائیل و آغاز فروپاشی اسرائیل پیش از ظهور است، اما آزادی فلسطین و فتح نهایی قدس بعد از ظهور توسط امام عصر (عج) و حضرت عیسی (ع) خواهد بود.