شعار سال: محمد سلامتی در این رابطه گفت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی و فروپاشی نظام شاهنشاهی، نظام جدیدی برپا شد که باید اسمی می داشت تا شاخصه و جهت گیری اش مشخص شود. از این رو، به دلیل شرایط بازی که ایجاد شده بود، گروه های زیادی اعلام موجودیت کردند و شخصیت های مختلفی احساس کردند که می توانند نقش آفرینی کنند.
 
وی افزود: اکثر این گروه ها درباره نام نظام جدید اظهارنظر می کردند. برخی ها می گفتند جمهوری دموکراتیک ایران باشد. گروهی هم می گفتند جمهوری خلق ایران و بعضی ها نیز می خواستند نام نظام جدید جمهوری خلق دموکراتیک ایران باشد. از آنجا که ادبیات انقلابی در کشورهای مختلف رواج پیدا کرده بود و این عناوین عادی تلقی می شد، بسیاری از شخصیت ها نیز نظری مشابه داشتند.
 
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه گفت: عناوینی که مطرح می شد بار ایدئولوژیک داشت و بعضی ها متوجه نبودند. یعنی وقتی یک جمهوری دموکراتیک در آن مقطع ایجاد می شد، معلوم بود که جهت گیری سوسیالیستی یا کمونیستی دارد. متاسفانه شخصیت ها تنها جهت گیری مردم را از این اصطلاحات استنباط می کردند و دقت کافی درباره بار معنایی آنها نمی کردند.

امام معتقد بودند که نظام جدید باید بر اساس دیدگاه های مردمی باشد
 
او گفت: هر چه زودتر می بایست اسمی جدید برای نظام برآمده از انقلاب تعیین می شد. همانطور که انقلاب های دیگری هم که تا قبل از انقلاب اسلامی صورت می گرفت، پس از گذشت مدتی دارای نامی مشخص می شدند و یا بلافاصله توسط احزابی که قدرت را به دست می گرفتند نامگذاری می شدند.
 
سلامتی اظهار کرد: امام که تیزبین بودند طبیعتا «جمهوری» را مدنظر داشتند و معتقد بودند که نظام جدید باید بر اساس دیدگاه های مردمی باشد و ساختارش توسط مردم مشخص شود. به علاوه اینکه جهت گیری آن باید بر اساس معیارهای اسلامی باشد. زیرا مردم نیز به دنبال همین بودند و انقلابی را که به ثمر نشانده بودند، پسوند اسلامی داشت.

امام گفتند نام نظام باید جمهوری اسلامی باشد «نه یک کلمه کم نه یک کلمه بیش»
 
وی ادامه داد: به همین علت بود که امام گفتند نام نظام باید جمهوری اسلامی باشد «نه یک کلمه کم نه یک کلمه بیش» و با این نگاه، جهت گیری و نام نظام جدید را مشخص کردند. تعداد زیادی از شخصیت ها اعلام کردند که این عنوان را می پذیرند و علاوه بر شرکت در رفراندوم، به آن رأی خواهند داد. حتی گروه هایی هم که کمونیست بودند به خواست امام و اکثریت مردم تن دادند و اعلام کردند که در رفراندوم شرکت می کنند و به جمهوری اسلامی رأی می دهند. در کنار آنها عده ای هم بودند که نپذیرفتند و گفتند که در رفراندوم شرکت نمی کنند.
 
او بیان کرد: برخی از گروه هایی که در رفراندوم شرکت نکردند دیدگاه های غیراسلامی داشتند مانند جبهه دموکراتیک ملی و سازمان چریک های فدایی خلق که صریحا اعلام کردند در رفراندوم شرکت نمی کنند. اما خوشبختانه رفراندوم از جمعه 10 فروردین تا شنبه 11 فروردین برگزار شد و پس از اعلام نتایج نهایی و درصد شرکت کنندگان، امام اعلام کردند که جمهوری اسلامی ایران را رسما اعلام می کنند.

امام نظام برآمده از انقلاب را متعلق به مردم می دانست
 
سلامتی افزود: این کاری بود که باید هرچه زودتر انجام می شد به ویژه اینکه به موازات تدارک برگزاری رفراندوم، پیش نویس قانون اساسی نیز به اتمام رسیده بود و در آن مشخص شده بود که محتوای نظام برآمده از انقلاب چیست.
 
وی گفت: امام نظام برآمده از انقلاب را متعلق به مردم می دانست و به همین دلیل تاکید داشت که هرچه سریعتر رفراندومی برگزار شود تا مشخص شود مردم اسلام را می خواهند یا نه. امام کاملا عادی با این موضوع برخورد کردند و شرکت در رفراندوم به گونه ای نبود که جنبه ای تحمیلی داشته باشد. اگر هم این عنوان رأی نمی آورد پیشنهادات دیگری به رأی عمومی گذاشته می شد.

نظارت استصوابی مشکل زیادی در راه انتخاب مردم ایجاد کرده است
 
این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: توجه به رأی و نظر مردم به این بازمی گردد که آزادی ها در چه حدودی نگه داشته شوند. مهم ترین آزادی، آزادی در انتخاب نمایندگان مردم در ارکان مختلف حاکمیتی است. یعنی انتخاب نمایندگان مردم در انتخابات مجلس، خبرگان، ریاست جمهوری و شوراها. باید ببینیم که ظرف سالهای اخیر به مردم این اجازه داده شده که با فراغ بال و آزادی کامل نمایندگان خود را انتخاب کنند؟ به نظرم این گونه نبوده است و نظارت استصوابی مشکل بسیار زیادی در راه انتخاب مردم ایجاد کرده است.
 
وی بیان کرد: با این گونه نظارت، انتخابات دومرحله ای شده است. یکی رأیی که شورای نگهبان می دهد و دیگر رأیی که مردم می دهند. این نقض غرض بوده و این مشکل باید هرچه زودتر حل شود. زیرا اگر مشکلات اساسی حل نشوند می توانند نتایج نامطلوبی به بار بیاورند. یکی از مشکلات عمده این است که ما از روحیه باز و نظر مساعد و فراگیر در نظام و انقلاب عدول کردیم و با استفاده از نظارت استصوابی به مرحله ای رسیدیم که مانند انتخابات اسفند سال 98 موجب تضعیف نظام شد.

تغییر نظارت شورای نگهبان
 
سلامتی گفت: در قانون اساسی به این دلیل بحث نظارت شورای نگهبان مطرح شد که حق رأی دهندگان حفظ شود. بدین معنا که حق رای دهنده توسط وزارت کشور یا ارگان های دیگر ضایع نشود و آنها بتوانند آزادی کامل داشته باشند. همین طور نظارت صورت گیرد تا حق کاندیداها ضایع نشود. اما امروز این نظارت به مرحله دیگری رسیده به نحوی که هم در نظر رای دهنده دخالت می کند و هم در ارتباط با کسی که می خواهد کاندیدا شود.
 
این فعال سیاسی اصلاح طلب در پایان گفت: در زمان شاه هرکسی نمی توانست کاندیدا شود و طوری بود که افراد را کاندیدا می کردند اما مردم رای نمی دادند. به همین دلیل بود که در قانون اساسی فعلی ماجرا برعکس شد تا هم کسی که می خواهد کاندیدا شود حقش حفظ شود و هم کسی که می خواهد رای دهد رای دادنش بی اثر نشود.
 


شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری جماران، تاریخ انتشار: 12 فروردین 1400، کدخبر:1503383 ، www.jamaran.news