شعار سال:اکثر تحلیلها از کم بودن مشارکت در انتخابات معطوف به دلزدگی طبقات متوسط جامعه از آرایی است که از سال ۹۲ تا کنون دادند و احساس کردند، خروجی رایشان این بود که «امید» آنها از بین برود. امید به تغییر، امید به بهبود روابط ایران با جهان و امید به پذیرفته شدن سبک زندگی متفاوت در ایران.
اما کمتر کسی به این موضوع توجه می کند که ریزش آراء در طبقات محروم جامعه هم کم نبوده است. خصوصا بعد از وقایع خونبار آبان ۹۸٫ وقایعی که منجر به اعتراض مردم در طبقات محروم جامعه شده بود. نکته ای که رهبری نیز در سخنرانی خود به آن اشاره کرده و گفتند: «برخی از کسانی که اظهار تردید میکنند در امر شرکت در انتخابات؛ مردد یا دلسرد هستند، اینها قشرهای محروم و ضعیف جامعه هستند. این را اطلاع دارم. اینها توقعات بجایی دارند و گلایه دارند که توقعشان برآورده نشده؛ مسئله مسکن، معیشت و … که مسئولین باید میرسیدند به این مسائل، لذا دست و دلشان به انتابات نمیرود. گلایه اینها بجاست، اما تصمیمگیریشان بجا نیست.»
سئوال این است که طبقات محروم چرا مردد و دلسرد هستند؟ مگر نه اینکه رئیسی سید محرومان لقب گرفته و هوادارنش معتقد بودند که این طبقه از رئیسی حمایت می کنند؟ طبیعتا این افراد باید با حضور رئیسی در انتخابات تشویق شده و به او رای می دادند. اما چرا آنها رویگردان شدند؟
آیا وضعیت آنها تا قبل از سال ۹۷ و خروج آمریکا از برجام همینگونه بود؟ اگر برجام بد بود چرا هیچ کدام از نامزدها در مناظره های انتخاباتی هیچ اشاره ای به مخالفتشان با برجام در سه سال گذشته نکردند؟ اتفاقا همه آنها گفتند که از برجام حمایت خواهند کرد؟
ریشه نارضایتی طبقات محروم اگر تنها فشار اقتصادی بود تحلیل آراء حسن روحانی در سال ۹۲ و ۹۶ چگونه خواهد بود؟ خصوصا در سال ۹۲ که کشور تحت تحریم بود و اتفاقا محمود احمدی نژاد نیز همچون ابراهیم رئیسی داعیه حمایت از محرومان را داشت. اما اتفاقا بیشترین آراء حسن روحانی در میان طبقات محروم داده شد. درحالی که روحانی وعده هایی که داده بود از جنس وعده هایی بود که به طبقات متوسط مربوط میشد.
لذا به نظر می رسد نکته ای که رهبری به آن اشاره می کند نکته بسیار مهمی است که با اطلاع هم بیان شده است و می باید ریشه یابی شود.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری تحلیلی امتداد ، تاریخ انتشار: 26خرداد 1400، کدخبر: 2847، www.emtedad.news