شعار سال: برخی تصور میکنند با استفاده از سازوکارهای تاریخ گذشته و غیر متناسب با شرایط زمانی موجود و چالشهای فرارو، میتوان قالببندی کابینه دولت را داشت این در حالی است که تجربه گذشته نشان داده سازوکارهای گذشته نتوانسته حداقل در ایران پاسخ مناسبی را بههمراه داشته باشد و ارزش افزوده منتج به رفاه را تولید نماید. درواقع این سازوکار منجر به تولید مسئلههای مزمن و پیچیده شدن مسئلهها شده است که نیازمند هزینه و زمان بسیار زیادی است تا بتوان از آنها عبور کرد.
با توجه به این مهم لازم است در قالببندی عمومی کابینه از عناصر و مولفههایی مانند هماهنگی درون بخشی و برونبخشی، شناخت از محیط حاکم بر ساختارها و اجتناب از طی دوره کارآموزی، قرارگیری در یک قالب همافزا و همگرا و بسترهای مبتنی بر نوآوری و خلاقیت بهطور جد استفاده شود و تمرکز بر یک بعد از قالب چند بعدی کابینه میتواند ضربات جبرانناپذیری را به جهت قرارگیری کشور در شرایط خاص ایجاد نماید. شاید افزون بر مولفههای بالا و درواقع هماهنگی و همافزایی قالب عمومی کابینه، قالب اختصاصی کابینه باید بتواند امید و اعتماد را در سطح جامعه تولید و ترزیق نماید نه آنکه با نگاه سطحی تداعی گذشته و ریزش امید در ذهن متبادر شود.
در ارتباط با چینش وزارتی باید از ریلگذاریهای سنتی مبتنی بر سهمخواهی گذار داشت و به نوعی بر تمرکززدایی در انتخاب و بسط دایره انتخاب به منظور شناسایی و حتی کشف استفاده کرد. شناخت از محیط عمل باید یکی از مهمترین عناصر تأثیرگذار بر انتخاب هر یک از اعضای کابینه باشد به گونهای که این شناخت در برخی حوزهها به دلیل ساختار بسیار تخصصی، گستردگی مجموعه فعالیتها و ریسکهای فراوان سیستماتیک و غیرسیستماتیک فراروی آن از حساسیت بسیار بالاتری برخوردار است.
علاوه بر بعد شناختی از محیط حاکم درون و برون بخشی، شناخت از مجموعه نیروهای انسانی داخل بخش نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. عنصر دیگر تأثیرگذار بر این مهم، قدرت بهرهگیری از مدیران قوی درون بخش و قدرت اجماعسازی و هماهنگسازی و مدیریت ارشد بر آنها در عرصه میدانی- عملیاتی است. امروز وزارتخانهها بیش از آنکه نیازمند یک مدیر سیاسی و یا مدیر غیرآشنا با حوزه مورد نظر باشد نیازمند فرماندهی است که اولاً مسئلههای مهم را بشناسد و برای برونرفت از آنها، افزون بر شناخت سیاستهای بخشی، باید بتواند با استفاده از سیاستهای موجود و نیز تدوین سیاستهای نوآورانه و هوشمندانه مأموریت محور مدیریت کارآمد و اثربخشی را در صحنه میدانی نشان دهد.
نتیجه این که قالبهای عمومی تکبعدی و غیرساختارمند تاریخ گذشته و پوسیده گذشته و چینشهای متعارف در حوزه وزارتخانها نمیتواند به حل مسئلههای مهم و فراوان موجود کمک کند لذا باید از این مدارهای در هم تنیده بدون نتیجه و تولیدکننده هزینه های بالا در آینده گذار داشت و در مداری مبتنی بر موارد پیش گفته قرار گرفت.
امید اینکه قالب کابینه و چینش وزارتی با مشورت نخبگان از سه سطح علمی، حرفهای و صنفی به گونهای رقم بخورد که خود تولید امید بالا نماید، زیرا قالب و چینش "مطلوب و حساب شده" و از نگاهی "برنامه محور بر مدار سیستمی" میتواند خود تولید انرژی فزایندهای به نام سرمایه اجتماعی نماید به گونه ای که در نهایت به حل بیش از ۷۰ درصد مسئله های فراروی کشور در حوزه های مختلف منجر شود و به تقویت بیشتر ایران قوی به ویژه در حوزه اقتصادی کمک کند و به اقتدار اقتصادی منجر شود.
محمد قربانی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد
پایگاه تحلیلی خبری شعارسال برگرفته از کانال تلگرامی معجزه توسعه