شعار سال: 
با رفتن محسن منصوری از استانداری تهران به نهاد ریاست جمهوری، یک نظامی به نام سردار علیرضا فخاری جانشین او شد. او از چهره‌هایی است که نمونه آن در جمهوری اسلامی بسیار زیاد هستند؛ چهره‌هایی که هیچگاه تخصص آن‌ها مشخص نیست و گاه به پست‌هایی منصوب می‌شوند که ارتباط آن با پست قبلی بسیار بی‌معناست. فخاری نیز از حوزه مسکن تا نفت و حراست و سپاه را با هم درنوردیده است!

 بعد از اینکه گردش نخبگان! در دولت رخ داد و حجت عبدالملکی جایگزین سعید محمد در مناطق آزاد شد و صولت مرتضوی روی صندلی عبدالملکی نشست و منصوری جایگزین صولت مرتضوی شد، یک صندلی خالی در استانداری تهران باقی ماند.

 

پیش از این صندلی استانداری تهران، جایگاه کم‌اهمیتی در سیاست ایران بود به خصوص اینکه وزارت کشور در تهران قرار دارد و عموما وزارت کشور درباره تصمیمات مهم تهران تصمیم‌گیری می‌کنند. اما حالا که استاندار قبلی در جایگاه معاونت اجرایی رئیس جمهور نشسته است، مشخص است که برای رئیسی و تیم فعلی قوه مجریه، جایگاه استانداری تهران مسئولیتی کلیدی است.

این مسئولیت کلیدی به سیاق عمده تصمیمات دولت رئیسی به یک نظامی سپرده شد. پیش از این  به حضور بالای نیرو‌های نظامی در استانداری‌ها اشاره شده بود که در بوشهر، آذربایجان شرقی، چهارمحال‌وبختیاری، خراسان‌رضوی و قم، به ترتیب احمد محمدی‌زاده، زین‌العابدین رضوی‌خرم، غلامعلی حیدری، یعقوب‌علی نظری و سید محمدتقی شاهچراغی به استانداری رفته‌اند که همگی پیش از این از فرماندهان سپاه بوده‌اند.

در استان هرمزگان مهدی دوستی استاندار شده که پیش از این در قرارگاه خاتم حضور داشت و البته نظامی محسوب نمی‌شود و صرفا در نهاد نظامی در بخش‌های فنی و مهندسی کار کرده است. در استان مازندران و همدان نیز از نظامیان سابقی استفاده شده که در زمان جنگ، جانباز و اسیر شده بودند. در میان نظامیان انتخاب شده، هیچ استانداری از ارتش و نیروی انتظامی دیده نمی‌شود و این هم قابل پیش‌بینی بود که با حضور سردار احمد وحیدی نظامیان از سپاه باشند.

پیش از این وحیدی ادعا کرده بود «خواست اکثریت مردم انتخاب استاندار نظامی است که ما در مقابل بسیاری از این خواسته‌ها ایستادگی کرده‌ایم؟!» این ایستادگی البته خیلی کارساز نبود چنانچه در استان تهران که تا هفته گذشته یک غیر نظامی استاندار آن بود، فرمانداری بسیاری از شهر‌های مهم به فرماندهان نظامی واگذار شده بود.

حالا علیرضا فخاری با تایید هیات دولت به عنوان استاندار تهران انتخاب شد تا نیرو‌های لشکری و کشوری، بیش از همیشه با یکدیگر ممزوج شوند! سردار علیرضا فخاری تا پیش از این معاون وزیر راه و شهرسازی و رییس سازمان ملی زمین و مسکن بود و قبل از آن تقریبا تا آبان ماه سال گذشته به عنوان معاون هماهنگ کننده قرارگاه خاتم الانبیاء فعالیت می‌کرد.  فخاری همچنین ۸ سال معاون سپاه انصارالمهدی (سپاه حفاظت انصار المهدی از زیرمجموعه‌های سپاه پاسداران است که در زمینه حفاظت فیزیکی از شخصیت‌ها و مسئولان نظام فعالیت می‌کند) در سال ۶۷ تا ۷۷ بود و چندین سال در سپاه دماوند بود

 

او در دهه هشتاد فرمانده سپاه امنیت پرواز کشور بود و از نیرو‌هایی بود که با شهردار شدن احمدی نژاد، لباس سپاه را کنار گذاشت و کت و شلوار مدیریت پوشید و به عنوان رئیس سازمان املاک و مستغلات شهرداری تهران معرفی شد. با ورود احمدی نژاد به پاستور، او به فرمانداری دماوند منصوب شد و بعد از آن به عنوان معاونت امنیتی و انتظامی استانداری تهران مشغول به کار شد.

فخاری بعد از مدتی از وزارت کشور به وزارت نفت رفت و با حکم رستم قاسمی، رئیس حراست وزارت نفت شد. رستم قاسمی یکی از وظایف او را در حکم انتصاب «ایجاد تعامل سازنده و همکاری موثر با ارگان‌های نظامی و انتظامی در مورد موضوعات مشترک» خوانده بود.

با روی کار آمدن دولت رئیسی، جز اولین افرادی بود که زنگنه با تقدیر از اقداماتش، وی را عزل کرد و او دوباره به لباس نظامی برگشت و در کنار رستم قاسمی به قرارگاه خاتم رفت و هشت سال منتظر ماند تا با طلوع دولت ابراهیم رئیسی، این بار به عنوان معاون وزیر راه و حالا به عنوان استاندار تهران، مشغول به فعالیت شود.

سابقه بسیار متنوع او در شهرداری، حراست، وزارت کشور، وزارت نفت و وزارت راه، به خوبی نشان می‌دهد که مشخص نیست دقیقا تخصص او چیست و ظاهرا انتصاب او در پست‌های مختلف به این بستگی داشته که چه مدیر و وزیری بر سر کار باشد تا او نیز منصبی بگیرد؛ چه آنکه سخت است بتوان تصور کرد فردی همزمان متخصص مسکن و نفت و حراست و ... باشد! البته این موضوع در جمهوری اسلامی مختص به علیرضا فخاری نیست و تقریبا عمده مدیران کشور از همین قانون تبعیت می‌کنند و گاه حتی بدون تخصص و حتی یک روز کار اجرایی به سمتی منصوب می‌شوند؛ چنانچه پیش از او محسن منصوری در استانداری سابقه یک روز فعالیت در ساختار وزارت کشور و استانداری و فرمانداری و حتی دهداری نداشت، اما به سمت استاندار پایتخت منصوب شد یا بدتر اینکه احتمالا تا پیش از استانداری حتی ساختمان نهاد ریاست جمهوری را به عمرش ندیده بود، اما معاون اجرایی رئیس جمهور و رئیس نهاد ریاست جمهوری شد! به این ترتیب درباره فخاری هم می‌توان چنین گفت که او هم از سایر هم‌قطارانش مستثنی نیست و سبک پست گرفتن تمام آن‌ها از یک مدل تبعیت می‌کند؛ ناکارآمدی و بی‌تجربگی و در عین حال نزدیکی به مدیران!

رخشان بنی‌اعتماد در مصاحبه‌ای خاطره‌ای گفته بود که بی‌ارتباط با موضوع نیست. او برای دریافت مجوز فیلمش به وزارت ارشاد می‌رود و مسئول مربوطه می‌گوید مجوز نمی‌دهیم. او مدارک را برمی‌دارد و خارج می‌شود. مسئول می‌پرسد نمی‌خواهید اصرار کنید یا درباره‌اش صحبت کنید. بنی‌اعتماد می‌گوید نه، می‌روم و منتظر می‌مانم تا مدیر بعدی بیاید، شاید با او بتوانم کار کنم. من همیشه اینجا هستم، اما شما می‌آیید و می‌روید. امروز در وزارت ارشاد هستید و فردا به سازمان گوشت می‌روید و یک روز دیگر به اداره آرد و غله می‌روید. اما من تخصصم اینجاست و منتظر مدیر بعدی می‌مانم، شاید حوزه تخصصش مرتبط با سمتش بود.

 

استاندار نظامی در تهران چه خواهد کرد؟

سایت‌های نزدیک به دولت مثل همشهری آنلاین و ایرنا ... در معرفی علیرضا فخاری و در گزارش‌های خود اشاره‌ای به حضور او در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نکرده‌اند، اما واقعیت این است که بخش عمده سابقه استاندار جدید در بخش‌های نظامی بوده است و با توجه به اوج‌گیری اعتراضات در ایران و مخصوصا در تهران، حضور یک نظامی اهمیت بیشتری می‌یابد؛ چنانچه با آغاز اعتراضات مردمی بعد از درگذشت مهسا امینی، انتقاداتی نسبت به برخورد‌های خشن بعضی استانداران با معترضان در فضای مجازی مطرح شده است، اما تا امروز هیچ استانداری به این دلیل عزل نشده است و بعید هم به نظر می‌رسد که چنین اتفاقی رخ دهد و تغییر صورت گرفته در استانداری تهران نیز به خاطر ارتقا جایگاه استاندار قبلی بوده است.

انتصاب فخاری البته تا اینجا بدون واکنش نبوده است. کاربران فضای مجازی انتقادات تندی را به این انتصاب ابراز داشته‌اند. آن‌ها می‌گویند ابراهیم رئیسی با این انتخاب نشان داده که دولت قصد ندارد برخورد با معترضان را آرام‌تر کند و فضایی برای شنیدن صحبت و گفتگو فراهم کند.