کودکی که روزگاری را با حمایت والدین و اطرافیانش سرکرده است، بزرگ شده و در مرحله جدیدی از زندگی خویش قرار می‌گیرد.

جوانی که بحران دوران نوجوانی را پشت سر گذاشته و وارد مرحله‌ای از زندگی شده است که باید از رویاهای نوجوانی و کودکی‌اش فاصله بگیرد و برای ورود به دانشگاه و کسب شغل تلاش کند و در این دوران پایه زندگی آینده خود را بسازد اما مگر می‌شود به این راحتی تمام رویاها و راحتی دوران نوجوانی‌اش را فراموش کند.

داشتن شغل با درآمد کافی و یک زندگی بی دردسر، آرزوی هر انسانی در دوران جوانی است؛ سن مناسب برای ازدواج و تشکیل خانواده در آقایان سن ۲۰الی ۲۵ و دختران ۱۸ الی ۲۵ است.

اما سوالی که مطرح می‌شود این است کهآیا در وضعیت کنونی کشور، جوانی در این میانگین سنی توانایی تشکیل خانواده را دارد؟ حال اگر اینگونه نباشد چاره چه خواهد بود؟

به طور معمول در این میانگین سنی جوان در حال تحصیل است و توانایی امرار معاش و تمرکز بر زندگی مشترک را ندارد و در نتیجه سال‎‌های طولانی تحصیل، مانع بزرگی برای ازدواج پسران و دختران امروزی می‌شود.

طبق گفته‌های تعدادی از جوانان دانشگاهی، اکثریت آن‌ها در این بازه سنی دچار اتفاقات عاطفی و ارتباط با جنس مخالف شده‌اند کهآسیب‌های جبران ناپذیری به ساختار روانی آن‌ها زده است.

بر اساس تحقیقات روانشناسان هر انسانی از دوران بلوغ تا جوانی کشش و نیاز به جنس مخالف را درون خود احساس می‌کند.

جوانی که برای بار اول علاقه به جنس مخالف را درون خود احساس می‌کند می تواند با جهت‌دهی مناسب والدین به سمت تشکیل خانواده راهنمایی شود؛ اما متاسفانه خانواده‌ها بخاطر چشم و هم چشمی‌های بی‌نهایت با اقوام و فامیل و شاید به دلیل اعتقاد و ایمان ضعیف، مانع ازدواج به هنگام آن‌ها می‌شوند.

البته اگر هنوز درصد کمی از خانواده‌های سنتی در جامعه وجود داشته باشند، با حمایت مالی و عاطفی جوانان را به سمت تشکیل خانواده سوق می‌دهند؛ ناگفته نماند اگر این خانواده‌های سنتی هم از مشکلات مالی رنج ببرند علی‌رغم میل باطنیشان مانع از ازدواج جوان خود می‌شوند و این امر موجب سرکوب نیازها و غرایز طبیعی خواهد شد و جوان در شرایطی قرار می‌گیرد که شاید به اندازه یا بیشتر از دوران بلوغ برای وی خطرناک و شکننده باشد به طوری که آینده پیش روی خود را تاریک می‌بیند و اغلب با گره‌های موجود در شخصیت روانی، برای رهایی از این بحران تلاش می‌کند.

ازدواج از دیدگاه اسلام برای رفع نیازهای جنسی و عاطفی و در مراتب برتر برای پاسخ به نیازهای معنوی و اجتماعی تعیین شده است اما نگاه اسلامی به ازدواج در جوامعی این چنینی، کمرنگ شده و جایگاه واقعی خود را از دست می دهد.

جامعه ایرانی قبل از مدرنیته شدن با تبعیت از قوانین اسلامی، نوجوانان را از بحران روحی پیشرو نجات می‌داد و با مسولیت‌پذیری به هنگام وی را برای ورود به جامعه و نقش‌پذیری آماده می‌کرد.

جامعه‌ای که با توجه به اعتقاداتش با تجرد گرایی مبارزه و بر اساس دیدگاه اسلامی جوان مجرد را مورد خشم خداوند می‌دید در حالی که این دیدگاه در وضعیت کنونی، دچار دگرگونی شده‌ و اگر راه مقابله‌ای با این ناهنجاری تدبیر نشود به طور یقین جامعه را دچار عقده‌های روحی، روانی بیشتری خواهد کرد.

جامعه‌ای که در آن دختران برای پرنمودن خلاءهای عاطفی و جنسی خود به سمت ترقی‌ها و رشد نه چندان سالم روی آورده و با نادیده گرفتن عواطف زنانه خویش به زندگی مردانه تمایل پیدا می‌کنند و پسران برای تامین غرایز عاطفی و جنسی خود به مسیرهای غیر اخلاقی کشیده می‌شوند و چشمان خود را روی تشکیل خانواده سالم بسته‌ و یا عده‌ای دیگر بخاطر پیروی از موازین اخلاقی با سرکوب غرایز، خویشتن داری نه چندان سالمی را پی می‌گیرند.

بی شک آسیب اصلی چنین جامعه‌ای به خانواده‌های ایرانی و اسلامی می‌رسد و بعد از آن مرگ اخلاق است که گربیان بشر قرن بیست و یک را می‌گیرد.

تزلزل خانواده‌های ایرانی با عدم حمایت مسولین به اوج خود می‌رسد و بی شک نادیده گرفتن نیازهای جنسی و عاطفی و معنوی دختران و پسرانی که سرمایه‌های انسانی هستند، جامعه را دچار رکود فرهنگی و اقتصادی فرآوانی می‌کند.

طبق نظرسنجی سایت شاخص، از جوانان بازه ۱۸ تا ۳۰ سال، حمایت نکردن مسوولین در ایجاد شغل مهم‌ترین مانع ازدواج بهنگام عنوان شده است .

ع.ز پسر ۲۵ساله در گفتگو با خبرنگار شاخص، گفت: سال‌های طولانی به دلیل تحصیل و طی نمودن دوران خدمت سربازی شرایط ازدواجم فراهم نشد.

وی افزود : دانشجو و سرباز بودن مانعی برای تشکیل خانواده نیست، دولت باید شرایط ازدواج جوانان را ایجاد و برای شغل آن‌ها چاره‌اندیشی اساسی کند.

م.د دختر ۲۵ساله از عدم حمایت خانواده خود و راهنمایی‌های لازم توسط آن‌ها شکایت می‌کند و در این مورد عدم واسطه‌گری بزرگترها و اقوام برای معرفی شخصی مورد اطمینان مانع ازدواج خود می‌داند و می‌گوید: عدم اعتماد به جنس مذکر و غفلت خانواده‌ام از این وسواس فکری، مانع انتخاب درست من شده است.

در این مورد می‌توان گفت دخترهایی که دچار وسواس فکری و انتخابی شده‌اند با حمایت عاطفی جنس مذکر خانواده خود مانند پدر یا برادر می‌توانند به انتخابی درست و از روی اعتماد راهنمایی شوند.

در خانواده‌ای که دختر خانواده از طرف جنس مذکر دچار تنش‌های روحی و روانی و حتی جسمی باشد، نمی‌تواند به انتخاب جنس مذکری دیگر برای ادامه زندگی خود اعتماد کند؛ اندکی توجه و ابراز محبت، مشکلات روحی و روانی این قشر از دختران جوان را حل می‌کند.

همچنان که می دانیم ” پیامبر اسلام(ص) "، توجه به دختران را در اولویت تریبت اسلامی خانواده‌ها قرار می‎دهد و با عنوان لقب ” ریحانه ” برای دختران و زنان به روحیه لطیف آنها اشاره مستقیم می‌کند و پدران را از نیازهای عاطفی آنان مطلع می‌کند.

ف.ع دختر۳۰ ساله در مورد مشکلات پیش روی ازدواجش عنوان می‌کند ، عدم داشتن پدر و نابینایی مادرم عاملی برای ازدواج دیر هنگام من شده است.

او می‌گوید پسرانی که از من خاستگاری می‌کنند با دیدن وضعیت خانوادگی من عقب‌نشینی می‌‌کنند و خانواده من را دچار ضربه‌های محکم روحی و روانی کرده‌اند.

در این مورد باید عنوان کرد: دختران یا پسرانی که به هر دلیلی از نعمت سرپرست محروم هستند و یا والدینشان دچار بیماری‌های خاص شده‌اند، الزاما دچار خلاهای روحی و روانی نیستند و خیلی از افراد، با انتخاب شیوه درست و اسلامی زندگی ، خلاهای عاطفی خود را پر کرده‌اند و برطبق آیات قرآن پسران و دخترانی که این‌چنین راهی را انتخاب کرده‌اند ، تحت حمایت و سرپرستی مستقیم خداوند قرار می‌گیرند و ادعای این خانواده‌ها از عدم اعتماد اخلاقی به این دست دختران و یا پسران نشان از ضعف دینی و اخلاقی آنها دارد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی شاخص نیوز، تاریخ انتشار: 24 مرداد 1395، کدخبر: 110405، www.shakhesnews.com