پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۴۰۱۴۸
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۲۰ آذر ۱۳۹۵ - ۱۶:۲۰
آیا اعطای مجوز برای کانال های تلگرامی بالای ۵۰۰۰ نفر عضو، ممکن و موفقیت پذیر است؟ آیا نمی شود به گونه ای مدیریت کرد که کانال تا سقف ۴۹۹۹ نفر عضو داشته باشد تا نیازی به دریافت مجوز نداشته باشد؟

شعار سال: آیا اعطای مجوز برای کانالهای تلگرامی بالای 5000 نفر عضو، ممکن و موفقیتپذیر است؟ آیا نمیشود به گونهای مدیریت کرد که کانال تا سقف 4999 نفر عضو داشته باشد تا نیازی به دریافت مجوز نداشته باشد؟ آیا این تجربه در کشور دیگری وجود داشته است که برای ایجاد صفحه در شبکههای اجتماعی و پیامرسانها از قبل مجوز باید گرفت؟ اگر این موضوع رعایت نشود چه مجازاتی برای متخلف در نظر گرفته شده است؟

اینها سوالاتی است که ممکن است با شنیدن این جمله از وزیر فناوری اطلاعات و ارتباطات که گفتکانالهای تلگرام بالای 5000نفر عضو بایدمجوز بگیرند ممکن است در ذهن شما به وجود بیاید که در اینجا میخواهیم به اینها پاسخ دهیم.

پیام رسانهای موبایلی به هر کسی اجازه میدهد که رسانه شخصی به تعداد فراوان داشته باشد. در واقع هر کس از این ابزارهای ارتباطی استفاده کند به راحتی میتواند کانال و گروه خود را راهاندازی کند. اگر کسی هم به دلیل نداشتن مجوز کانالش را تعطیل کردند در کمتر از دو ثانیه کانال دیگری راهمیاندازد و با خصلتی که جامعه شبکهای دارد مخاطبانش آن کانال جدید را بعد از چند روز مییابند.

از طرفی دیگر، خصلت فضای مجازی، فرامرزی بودن آن است. یعنی کسانی که این کانال تلگرامی را از خارج از کشور مدیریت میکنند برای دریافت مجوز چه کار باید بکنند؟ همچنین ساخت هویت جعلی یک واقعیت دیگری است که در فضای مجازی میتوان با این هویت ساختگی زندگی کرد. اینها دلایلی است که باعث میشود که اصل دریافت مجوز زیر سوالبرود.

تاکنون هیچ کشوری درباره کسب مجوز برای فعالیت در پیامرسانهای موبایلی دستبه کار نشده است. گرچه برخی کشورها با توجه به عدم انتقال سرور از سوی سرویس دهندگان پیام رسان ممنوعیتهایی را برای شرکت مربوطه و کاربران آن کشور ایجاد کردهاند ولی دریافت مجوز برای راهاندازی و مدیریت کانال یک ایده کاملا بومی ایرانی است با هدف تحت چارچوب قراردادن مدیران کانالهای خبری.

در بریتانیا هم پساز شکلگیری جنبش والاستریت در آمریکا، نگرانیهایی درباره پیامرسانهای موبایلی بهویژه واتساپ و آیمسیج ایجاد شد. بهطوریکه دیوید کامرون، نخستوزیر بریتانیا، طرحی را به مجلس این کشور ارائه کرد که در آن دولت خواستار تصویب قانونی برای «کنترل این پیامرسانهای موبایلی» شده بود.

اما سوالی که باقی میماند این است که کشوری که دسترسی به سرور یک پیام رسان را ندارد چگونه میتواند با فرد خاطی که مجوز دریافت نکرده است برخورد کند؟ و اینکه قرار است این فرد خاطی چه مجازاتی شود. در پاسخ میتوان بیان داشت تاکنون در این زمینه مجازاتی اعلام نشده است.

اما کلام آخر، اعطای مجوز برایکانالهای تلگرامی یک امر بیفایده و محکوم به شکست است.زحمات یک وزارتخانه یا یک شورایعالی با تصمیماتی که پایه علمی ندارد و منطبق با عرف جهانی و قوانین بینالمللی نیست بیثمر میشود و چهرهای که نزد مردم از خود ترسیم میکنند، مخدوش میگردد. آیا پیش از این بررسی تطبیقی شده بود که سایر کشورها چگونه با این پدیده برخورد میکنند؟ آیا آن کشورها با آمدن شبکههای اجتماعی و پیام رسانهای موبایلی با مشکلات امنیتی و گسترش شایعه در جامعهشان مواجه نشدهاند؟ رفتار دولتشان در مواجهه با این مسائل یا پیشگیری از آن چگونه بوده است؟ آیا شرایط حساس فقط برای کاربران در کشور ایران است؟ کاربران این ابزارهای نوین چه نکات قانونی و اخلاقی را رعایت میکنند که کاربران ایرانی پایبند آن نیستند؟ و سوال آخر، استدلال تعیین 5000 نفر چیست؟ چرا 3500 یا 7000 نفر اعلام نشده است!

با اندكي تلخيص و اضافات برگرفته از خبرگزاري تسنیم، تاریخ انتشار: 20 آذر 1395، کد مطلب: 1262970:www. tasnimnews.com


اخبار مرتبط
خواندنیها -دانستنیها
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۰۷:۲۰ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۱
0
0
اگر هم تحقق پیدا کنه ، یک کار صوری است. ضمنا مگه می شه جلوی زدن گروه های خانوادگی رو گرفت؟
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین