شعارسال: فدراسیون والیبال بعد از جلسه هیات رییسه، سه گزینه اصلی خود برای هدایت تیم ملی را معرفی کرد. سه گزینه‌ای که دوتایشان بهترین‌های سال‌های اخیر دنیا در رده باشگاهی بودند و دیگری هم یکی از پرافتخار ترین مربیان دنیای والیبال در رده ملی. با این حال شرایط موجود دو گزینه اول و همچنین سوابقی که از آناستازی در ذهن‌ها باقی مانده بود، این فکر را به وجود آورده بود که شاید فدراسیون برنامه دیگری دارد. طی روزهای گذشته درباره هر کدام از گزینه‌ها هم صحبت‌هایی مطرح شد که هر سه را به نوعی از نیمکت ایران دور کرد. با این حال روز گذشته رییس فدراسیون از پیشرفت مذاکرات گفت و تاکید کرد که بعد از کنار رفتن مندز، سرمربی تیم ملی از میان دو گزینه باقی مانده انتخاب می‌شود.

پیشرفت روند مذاکره فدراسیون با گزینه‌های هدایت تیم ملی، بعد از اعلام اسامی سریعتر پیش می‌رود و با توجه به مطالبه مردم و رسانه‌ها زودتر هم رسانه‌ای می‌شود. به طوری که یک هفته بعد از اعلام سه گزینه، یکی از آنها در مذاکرات ثانویه از لیست کنار رفت.

داورزنی درباره عدم توافق با مندس اینطور توضیح می‌دهد: «مندس تمایل دارد هم کار باشگاهی و هم سرمربیگری تیم ملی را همزمان انجام دهد که ما به وی اطلاع دادیم فقط در صورت همکاری با تیم ملی ایران می‌توانیم مذاکرات را جدی کنیم که قرار بود خبر بدهند ولی از قرار معلوم مندس تا سال ۲۰۱۹ با باشگاه ساداکروزیرو برزیل قرارداد دارد.»

به این ترتیب دو نام از سه نام باقی می‌ماند. دو نامی که یکی از آنها طبق اعلام رسانه‌ها و فدراسیون در حال مذاکره مستقیم با لهستانی‌هاست و دیگری هم مثل گذشته خواسته‌های نامعقولی دارد و به گفته دبیر فدراسیون بستن قرارداد با شرایطی که او می‌خواهد به نوعی قرارداد ترکمنچای است!

با این حال رییس فدراسیون بازهم تاکید می‌کند که سرمربی تیم ملی با توجه به کنار رفتن یکی از آنها، از بین دوتای دیگر و طی این هفته انتخاب می‌شود. داورزنی در صحبت‌هایش درباره گزینه‌های دیگر ابتدا به استویچف اشاره می‌کند: «استویچف از ما ۱۲ روز فرصت خواسته بود که البته از تاریخش گذشته ولی وی در حال بررسی شرایط است. استویچف هم هفته پیش گفت که پیشنهاد باشگاهی و ملی دارد. دلیل حضور وی در لهستان هم آن بود که که استویچف یکی از گزینه‌های اصلی فدراسیون این کشور است. دغدغه اصلی او، آزادی عمل در نحوه کارش بود، که ما به وی اطمینان خاطر را در این مورد دادیم.»

صحبت‌های جدید داورزنی نشان می‌دهد که مذاکره با آناستازی شرایط جدیدی به خود گرفته و شروطی که به نظر فدراسیون نامعقول می‌رسد، در حال تغییر است: «با آناستازی هم در حال مذاکره هستیم چون قرارداد ۴ ساله خواهد بود فشار زیادی را هم آورده‌ایم که با توجه به اهدافی که داریم کسی را انتخاب کنیم که هم مربی ایرانی کنارش باشد و هم انتظارات مردم را از والیبال برآورده کند.» رییس فدراسیون ادامه می‌دهد: «در مذاکره با آناستازی بندی را مطرح کردیم که قرارداد باید ۲+۲ باشد. یعنی پس از مشاهده روند صعودی تیم ۲ سال دیگر قرارداد تمدید می‌گردد که خود آناستازی هم این امر را قبول کرد.»

*آناستازی بالاخره روی نیمکت ایران می‌نشیند؟

این سومین بار است که آناستازی گزینه هدایت تیم ایران است. پیش از آمدن ولاسکو هم از او به‌عنوان یکی از گزینه‌ها نام برده می‌شد اما مذاکره جدی با او صورت نگرفت. به این ترتیب این سومین بار است که فدراسیون والیبال برای هدایت تیم ملی ایران با این مربی کهنه کار وارد مذاکره می‌شود. برای بار دوم هم هست که او در بین دو گزینه نهایی سرمربیگری ایران قرار می‌گیرد. در دوره گذشته از همان ابتدا مشخص بود که شانس لوزانو بیشتر است اما این بار شرایط نشان می‌دهد که شاید بتوانیم شانس آناستازی را با وجود سختگیری‌هایش در قرارداد و خواسته‌های پر تعدادش بیشتر بدانیم.

دلیل اول این شانس صحبت‌های فدراسیون و پذیرفتن برخی شرط‌های والیبال ایران توسط آناستازی است و دلیل دیگر هم نزدیکی زیاد استویچف به نیمکت لهستان. خبر‌های غیر رسمی زیادی از انتخاب او به‌عنوان سرمربی لهستان خبر می‌دهد. خبرهایی که می‌گویند او بین سه گزینه نهایی لهستان بیشترین شانس را دارد و طی چند روز آینده به‌عنوان سرمربی جدید قهرمان رقابت‌های جهانی ۲۰۱۴ معرفی می‌شود. سه گزینه نهایی لهستان بروتو (سرمربی سابق ایتالیا)، استویچف و دی جیورجی بودند.

اینطور که به نظر می‌رسد انتخاب سرمربی آینده تیم ملی ایران به طور مستقیم به انتخاب لهستانی‌ها وابسته است. با این حال قطعا توافقات خوبی هم با آناستازی انجام شده که با وجود شانس بالای مربی بلغاری، بیش از پنجاه درصد شانس نشستن روی نیمکت ایران را دارد.

رییس فدراسیون والیبال در صحبت‌های اولیه خود سیچلو را هم به‌عنوان پلن بی معرفی کرده بود، در شرایطی که هیچ کدام از این سه نفر با ایران به توافق نرسند. صحبتی که البته در مصاحبه اخیر اشاره‌ای به آن نشده و رییس فدراسیون تاکید کرده که از بین این دو نفر یکی را به‌عنوان سرمربی انتخاب می‌کند و با او به توافق می‌رسد. گمانه زنی‌ها در مورد سرمربی لهستان هم هفته جاری را به‌عنوان زمان معرفی سرمربی لهستانی‌ها اعلام کرده اند. همان زمانی که تیم ایران هم قرار است سرمربی‌اش

را بشناسد.

آیا همه چیز طبق پیش‌بینی‌ها پیش می‌رود و با رفتن استویچف به لهستان، آناستازی به ایران می‌آید؟ اصلا آیا افتادن اتفاق اول می‌تواند علت اتفاق دوم باشد؟ ماجرا اگر همانطوری باشد که در رسانه‌ها مطرح می‌شود، در آینده‌ای نزدیک این معادله ساده حل می‌شود و ایران و لهستان مربیان جدید خود را خواهند شناخت.