شعارسال: ایرج رستگار صبح امروز در نخستین همایش ملی توانمندی‌های کشت بافت تأکید کرد: برای رسیدن به توسعه کشاورزی، راهکاری جز استفاده از کشت بافت وجود ندارد و در چند سال اخیر، کشت بافت توسعه خوبی داشته است، تا حدی که سبب شده ارز کمتری از کشور خارج شود.

وی ادامه داد: تا چند سال گذشته پایه میوه‌های هسته‌دار و دانه‌ای به کشور وارد می‌شد و در این زمینه به شدت وابسته بودیم، ولی به همت مهندسان کشاورزی، نه تنها مقوله واردات قطع شد، بلکه اکنون به کشورهای آسیای میانه، عراق، افغانستان و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس صادرات داریم و به گونه‌ای کشت بافت در سبد صادراتی قرار گرفته است.

رئیس انجمن کشت بافت تصریح کرد: سالانه 50 میلیون اصل نهال وارد کشور می‌شد که اگر ارزش هرکدام را 2 یورو برآورد کنیم چیزی حدود 100 میلیون یورو می‌شود که این فقط در مورد گیاهان زینتی و با احتساب گیاهان میوه و سایر موارد رقم بیشتری می‌شود مضاف بر اینکه از مبادی غیررسمی هم واردات انجام می‌شود.

بنابر اعلام رئیس انجمن کشت بافت ایران اکنون 60 تا 70 شرکت داخلی در این زمینه فعالیت می‌کنند و 40 میلیون پایه در سال به روش کشت بافت تولید می‌شود که برای تکثیر انبوه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وی یکی از مزایای کشت بافت را تولید میلیون‌ها گیاه از یک گیاه پایه عنوان کرد و افزود: بسیاری از پایه‌های گیاهانی که از اروپا وارد ایران شده آلوده بوده تا حدی که مجبور به آتش زدن آنها شده‌ایم، در حالی که بنیان کار ما در داخل، ابتدا سالم‌سازی گیاه است.

رستگار خاطرنشان کرد: اکنون پایه گل‌های سنتی همچون رز، ارکیده، آنتاریوم و ژرور در داخل در حد گسترده‌ای تولید می‌شود.

وی در پاسخ به اینکه کشت بافت چه تأثیر در مصرف آب به ویژه در کشور ما که در کم‌آبی قرار دارد، گفت: به عنوان نمونه پسته به عنوان محصول استراتژیک یکی از بحران‌های ما در منطقه رفسنجان و کرمان است در حدی که باغات پسته در حال خشک شدن بوده و به منطقه ساوه در حال انتقال است.

رئیس انجمن کشت بافت اظهار داشت: اکنون نوعی پایه پسته مقاوم به کم‌آبی و شوری تولید کرده‌ایم چرا که عمق چاه‌های ما از 40 متر به 180 متر رسیده و موقعیت آب هم در این منطقه چندان مطلوب نیست. در همین راستا قرارداد مشترکی با پژوهشکده پسته منعقد کرده‌ایم تا باغداران بتوانند از این پایه‌ها استفاده کنند.

وی تأکید کرد که مشکل ما در کشور فقر اطلاعاتی است، چرا که با وجود تولید بسیاری از پایه محصولات به روش کشت بافت، برخی نیاز خود را از طریق واردات تأمین می‌کنند.