ما بانوان مستعدی در ورزش داریم که با کمترین امکانات و سخت‌ترین شرایط تمرین می‌کنند و این من هستم که باید مسیر را برای این ورزشکاران هموار سازم تا بتوانند استعداد درونی خود را در عرصه‌های بین‌المللی به نمایش بگذارند.

خوشبختانه دراین سال‌ها نگاه خانواده‌ها به استعداد دختران نابینایشان بیشتر شده است. برای یک دختر نابینا و کم بینا تمام زندگی با ورزش کردن و فعالیت اجتماعی معنای بهتری پیدا می‌کند و چه بسا با فعالیت‌های ورزشی روحیه و جسمشان هم شاداب خواهد شد.

صدای خنده و شادیشان سالن را برداشته انگار در دنیایی دیگر قرار گرفته‌اند مربی دست هایش را به هم می کوبد و از آنها می خواهد صدای توپ را دنبال کنند. در یک لحظه سالن را سکوت فرا می گیرد صدای توپ را که می شنوند به سویش می روند و آن را به سمت دروازه حریف می غلتانند. گوش‌هایشان را تیز می کنند تا صدای زنگوله توپ سنگین گلبال را که از خط دروازه حریف عبور می‌کند بشنوند تا شادی بعد از گل را سر دهند. ورزش بانوان نابینا طی 30سالی که از تأسیس انجمن ورزش‌های بانوان جانباز و معلول و نابینا می‌گذرد فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر نهاده است و هرچه پیش می‌رود عناوین و مقام‌های بسیاری را در کارنامه‌اش ثبت می‌کند. برای آگاهی از وضعیت ورزش بانوان دارای مشکل بینایی با نایب رئیس فدراسیون ورزشی نابینایان و کم بینایان به گفت‌و‌گو پرداختیم که در ذیل می‌خوانید.

* مسابقات لیگ باشگاه‌های گلبال در راه است

سمیه شاعری، نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کم بینایان در خصوص وضعیت فعلی ورزش بانوان در این فدراسیون می‌گوید: «گلبال، دو میدانی، شطرنج و شنا چهار رشته فعال در فدراسیون نابینایان و کم‌بینایان هستند که بانوان دارای مشکل بینایی می‌توانند در این رشته‌ها فعالیت کنند. از این چهار رشته فقط ورزش شنای بانوان است که مسابقات برون‌مرزی ندارد.

درحال حاضر نمی‌توان در خصوص رنکینگ گلبال بانوان صحبت کرد، چرا که چندین سال است که بحث مسابقات برون مرزی را نداشتیم. مقام دوم آسیا در اینچئون ماحصل آخرین اعزام بانوان ورزشکار نابینای گلبالیست به مسابقات برون مرزی بود. بعد از مسابقات کره جنوبی چندین اعزام ورزشکاران ما به دلیل حضور ورزشکاران تیم رژیم اسرائیل لغو شد.

وی با اشاره به عدم کسب سهمیه در مسابقات پارالمپیک ریو بیان می‌کند: ورزشکاران گلبالیست ما به خاطر حضور ورزشکاران رژیم صهیونیستی هم مسابقات ریو و هم مسابقات جهانی فنلاند را از دست دادند.

شاعری در پاسخ به نحوه برگزاری مسابقات کشوری گلبال بزرگسالان می‌گوید: از سال 92 مسابقات کشوری بزرگسالان گلبال بدون وقفه برگزارشد و در سال‌جاری توانستیم برای نخستین بار مسابقات گلبال بانوان پیشکسوت را هم برگزار کنیم. امسال جشنواره را برای دختران زیر 17 سال دررشته «گلبال، شطرنج، شنا، دوو میدانی و آمادگی جسمانی» برگزار کردیم که این امر کمک شایانی در بحث شناسایی و استعدادیابی ورزشکاران در فدراسیون بود. درحال حاضر ما ورزشکاران زن نابینا و کم بینا را برای هفتمین دوره مسابقات لیگ باشگاه‌های گلبال آماده کردیم. این مسابقات 27 تا 30 بهمن ماه سال‌جاری به میزبانی تهران برگزار شد.

نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کم بینایان با اشاره به برنامه‌ها و مسابقات پیش روی ورزشکاران گلبالیست می‌گوید: مسابقات جهانی جوانان گلبال و مسابقات آسیایی جوانان این رشته دو تورنمنت حیاتی و بزرگ در سال 96 برای بانوان نابینا خواهد بود که مسابقات جهانی در کشور نروژ و مسابقات آسیایی در امارات برگزار خواهد شد. همچنین بعد از این رقابت‌ها، مسابقات پاراآسیایی 2018 که در جاکارتای اندونزی برگزار می‌شود برای فدراسیون نابینایان و کم بینایان از اهمیت بسیاری برخوردار است.

در نظر داریم تا 10 روز آینده تیم ملی گلبال جوانان و کادر فنی آن را مشخص کرده و برای اعزام‌های برون مرزی آماده کنیم. امیدوار هستیم در بخش مسابقات آسیایی ورزشکاران زن نابینا و کم بینا اعزام شوند و مدال آور باشند اما در بحث مسابقات جهانی هنوز نمی‌توانیم به صعود ورزشکارانمان امیدوار باشیم، چرا که دراین سال‌ها مسابقات اعزامی خود را به خاطر حضور تیم گلبال رژیم صهیونیستی از دست دادیم و در مسابقات پیش رو هم باید ببینیم این تیم اعزام می‌شود یا نه.

شاعری در پاسخ به اینکه چه تعداد ورزشگار گلبال در کشور داریم، عنوان می‌کند: تقریباً 180 نفر در بخش بزرگسالان به صورت بیمه شده و 140الی 150 نفرهم در سال‌جاری در بخش جوانان رشته گلبال شرکت کردند؛ از تعداد ذکر شده تعدادی هم هستند که بیمه نشده‌اند و به‌صورت تفریحی در این رشته حضور دارند.

حقوق‌های این ورزشکاران به دو صورت پرداخت می‌شود، بخشی از حقوق برای ورزشکارانی است که به مسابقات پارالمپیک و آسیایی اعزام می‌شوند، ورزشکاران بعد از کسب سهمیه از فدراسیون حقوق دریافت می‌کنند. اگر ورزشکاران به طور مستقیم از طریق فدراسیون به اردوها دعوت شوند هم مشمول دریافت حقوق خواهند شد اما ورزشکارانی که به صورت مستقیم در استان‌های خودشان تمرین می‌کنند و بحث اردو هم در کار نباشد مشمول دریافت حقوق نمی‌شوند.

در چند سال گذشته میزان حقوق دریافتی ورزشکاران زن تغییری نکرده بود که در سال 95 با تعریف الگوهای خاص و شرایط جامعه پایه حقوقی از سوی کارشناسان به فدراسیون نابینایان و کم بینایان پیشنهاد شد که مسئولان با این تغییر حقوق موافقت کردند.

از آنجایی که گلبال رشته اول و تخصصی این فدراسیون است و قطعاً بانوان بیشتری جذب این رشته می‌شوند به همین منظور باید امکانات و شرایط بهتری هم برای آنها فراهم شود. درجلسات مختلفی که با مسئولان فدراسیون داشتیم بارها به این نکته اشاره کرده‌ام که باید نگاه‌تان به بخش ورزش گلبال بانوان متفاوت‌تر باشد، چرا که بانوان ورزشکار ما با توجه به اردوهای محدودی که دارند نتایج بسیار خوبی کسب کرده‌اند.

آنچه که به‌عنوان مشکل در خصوص ورزش گلبال بانوان می‌توان ذکر کرد، اعزام نشدن ورزشکاران به مسابقات برون مرزی است، چرا که برای افزایش انگیزه و روحیه بانوان ورزشکار، برگزاری مسابقات با تیم‌های برون مرزی بسیار حائز اهمیت است. این دختران در شهرستان‌ها با کمترین امکانات تمرین کردند و با یکی دو اردوی دسته جمعی توانستند به مقام دوم آسیا دست یابند.

اما چیزی که در ورزش بانوان نابینا و کم بینا ایجاد نگرانی می‌کند و ما در آن دچار ضعف هستیم، بحث مربیگری است چرا که ظرفیت ما دراین بخش بسیار پایین است.

نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کم بینایان با اشاره به مشکلات بعدی ورزش بانوان نابینا عنوان می‌کند:«واگذاری سالن به بانوان ورزشکار بیشتر در ساعات مرده است و ساعت‌های مناسب برای تمرین ورزش به آقایان اختصاص پیدا می‌کند.»

* برگزاری مسابقات دوومیدانی جوانان جهان در سوئد

شاعری در خصوص رشته‌های دیگر این فدراسیون نابینایان و کم بینایان می‌افزاید: «دوومیدانی رشته ورزشی بعدی در این فدراسیون است که مسابقات باشگاهی آن 27 تا 28 بهمن ماه سال‌جاری برگزار شد. از سال 94 هم مسابقات صحرانوردی در بخش بانوان به این بخش افزوده شد.»

وی ادامه می‌دهد: سال آینده مسابقات دوومیدانی جوانان جهان و مسابقات آسیایی را پیش رو داریم که مسابقات جهانی درکشور سوئد و آسیایی در امارات آبان ماه 96 برگزار می‌شود. ورزشکاران این رشته برای حضور در این رقابت‌های بین المللی باید در مسابقات انتخابی که در اردیبهشت ماه برگزار می‌شود شرکت کنند تا بتوانیم بهترین و آماده‌ترین ورزشکاران را برای مسابقات اعزام کنیم.

بعد از این رقابت‌های سرنوشت‌ساز مسابقات جهانی بزرگسالان را که در شهر لندن برگزار می‌شود پیش رو داریم. شاید گفتن این جمله از زبان من درست نباشد اما دراین بخش شانس آوردن مقام و مدال بسیار اندک است. بانوان ورزشکار ما به خاطر حضور نیافتن در مسابقات برون مرزی آمادگی و انگیزه رقابت را از دست داده‌اند. اما بازهم ما امیدوارهستیم با پشتکاری که بانوان در عرصه ورزش از خود نشان دادند بتوانند مدال‌های خوشرنگی برای کشور کسب کنند. این نکته بسیار حائز اهمیت است که اعزام ورزشکاران زن دراین دوره از رقابت‌ها مستلزم نبود ورزشکاران اسرائیلی خواهد بود.

* امارات میزبان مسابقات شطرنج جوانان آسیایی

نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کم بینایان در ادامه صحبت‌هایش به مسابقات شطرنج اشاره می‌کند و می‌گوید: «شطرنج جزو ورزش‌هایی است که بانوان ما بسیار درآن خوش درخشیدند، تلاش ما انجام مسابقات کشوری و یافتن استعداد‌های جدید در این رشته ورزشی است.

مثل گلبال و دوومیدانی، مسابقات شطرنج را هم برگزار کردیم و نفرات اول تا پنجم تیم ملی شطرنج فدراسیون نابینایان و کم بینایان را تشکیل دادند. برای نخستین بار مسابقات شطرنج جوانان آسیایی در کشور امارات برگزار می‌شود اما میزبان مسابقات جهانی این رشته ورزشی هنوز مشخص نشده است.»

* مسابقات شنای بانوان میان کشورهای مسلمان

شاعری درخصوص ورزش شنای بانوان در فدراسیون می‌گوید: «ورزش شنای بانوان با مشکل بینایی بعد از یک وقفه پنج ساله درسال 93 با دورهای داوری مسابقات نابینایان و کم بینایان کار خود را از سر گرفت. داوران با حضور در کارگاره‌ها و گذراندن دوره، موفق به دریافت گواهی داوری برای شنای بانوان شدند. در آبان ماه سال 95 این مسابقات شنای جوانان و بزرگسالان کشوری را برگزار کردیم. مسابقات شنا با توجه به شرایط دینی و مذهبی کشور ما مسابقات برون مرزی ندارد. وقتی اعزام برون مرزی در یک رشته ورزشی نباشد استقبال از رشته میان افراد کمتر خواهد بود. وی می‌افزاید: به دلیل استقبال و علاقه‌مندی ورزشکاران شنا، صحبت‌هایی صورت گرفته تا مسابقات برون مرزی میان کشور‌های اسلامی و به میزبانی ایران برگزارشود اما در حال حاضر این موضوع در دست کارشناسی است.»

* افزودن ورزش جودو به رشته‌های بانوان

سمیه شاعری، نایب رئیس بانوان فدراسیون ورزشی نابینایان و کم بینایان در خصوص افزودن رشته‌های جدید به فدراسیون نابینایان برای بانوان می‌گوید: «با توجه به تماس‌های مکرر بانوان نابینا برای افزودن ورزش جودو به این فدراسیون سال گذشته چندین بار از استان‌های مختلف استعلام کردیم تا تعداد ورزشکاران جودویشان را به فدراسیون اعلام کنند. همزمان با مسابقات بهمن ماه گلبال، 6 نفراز ورزشکاران جودو در استان‌های مختلف برای این رشته اعلام آمادگی کردند و طی صحبت‌های صورت گرفته با رئیس فدراسیون نابینایان و کم بینایان قرار است با دعوت از این شش ورزشکار سطح و توانمندی آنها را مورد بررسی قرار دهیم و حتی اگر یک نفر هم آمادگی حضور در مسابقات را داشت شرایط لازم برای حضور در مسابقات برون مرزی را برایش فراهم کنیم.»

* استقبال از ورزش میان بانوان نابینا(کم یا زیاد)

شاعری درادامه صحبت‌هایش با اشاره به استقبال کمرنگ برخی استان‌ها از ورزش بانوان نابینا و کم بینا می‌افزاید:«بوشهر، لرستان، قم، ایلام و البرز در بخش ورزش بانوان نابینا و کم‌بینا بسیار ضعیف عمل کردند. از استان قم فقط شطرنج را داشتیم که نشان از مشارکت کم دختران نابینا در این استان است. اما استان‌هایی همچون سمنان، اصفهان، فارس، گلستان، مازندران، آذربایجان، تهران و... در اکثر بخش‌ها و رشته‌‌های ورزشی بانوان فعالیت بسیار دارند.

به صورت فرهنگی در جامعه ما محدودیت‌هایی دربخش ورزشی برای بانوان وجود دارد این محدودیت‌ها برای بانوان نابینا چند صد برابر بیشتر از بانوان با وضعیت جسمانی سالم است. حضور دختران معلول یا نابینا در عرصه‌های ورزشی یا دیگر بخش‌های جامعه قطعاً با مشکلات مختلف مالی یا تردد در سطح شهر همراه است. حضور دختران نابینا در میادین ورزشی به مراتب سخت‌تر از پسران نابینا است.

وی با اشاره به نگاه‌های حرفه‌ای به ورزش بانوان نابینا می‌افزاید: حضور بانوان در بخش ورزشی با توجه به مشکلاتی که ذکر کردم همواره با مشکلات فراوانی روبه رواست با این شرایط بانوان نابینای ما در میادین ورزشی حضورپیدا می‌کنند و ما هم از آنها نتیجه حرفه‌ای در مسابقات را انتظار داریم اما این نکته حائز اهمیت است که آیا ما به‌عنوان مسئولان ورزشی این قشر به آنها امکانات ویژه و تسهیلات خاص هم ارائه کرده ایم؟آیا ما توان این را داریم به آنها متفاوت نگاه کنیم یا متفاوت خدمت دهیم؟ پس نباید سطح توقع ما از این افراد بالا باشد.

ما بانوان مستعدی در ورزش داریم که با کمترین امکانات و سخت‌ترین شرایط تمرین می‌کنند و این من هستم که باید مسیر را برای این ورزشکاران هموار سازم تا بتوانند استعداد درونی خود را در عرصه‌های بین‌المللی به نمایش بگذارند.

خوشبختانه دراین سال‌ها نگاه خانواده‌ها به استعداد دختران نابینایشان بیشتر شده است. برای یک دختر نابینا و کم بینا تمام زندگی با ورزش کردن و فعالیت اجتماعی معنای بهتری پیدا می‌کند و چه بسا با فعالیت‌های ورزشی روحیه و جسمشان هم شاداب خواهد شد.

وی در پایان صحبت‌هایش با اشاره به افزایش روحیه دختران نابینا در رشته‌های ورزشی می‌گوید: اگر من مسئول بتوانم 5 دختر معلول و نابینا را از خانه‌ها بیرون بکشم و به فعالیت‌های اجتماعی و ورزش دعوت کنم قدم بزرگی برداشتم، چرا که وقتی دختران نابینا در بخش مسابقات برون‌مرزی به مقام دست پیدا می‌کنند و جوایز متعددی دریافت می‌کنند هم از نظر روحی و هم از نظر مالی تأمین می‌شوند.»

با اینکه محدودیت‌های جسمیشان سدی برای این ورزشکاران نیست و با تلاش خستگی‌ناپذیر استعدادهای خود را تقویت کرده و در عرصه‌های ملی و بین‌المللی خود را اثبات کرده‌اند اما این استعدادها اگر حمایت نشود سرد شده و خاموش می‌شوند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار: 5 اسفند 1395، صفحه: 15 ، شماره: 6442.