شعار سال: فیلمی در شبکه‌های مجازی در حال دستگردانی است که نشان می‌دهد هنجارشکنان چهارشنبه سوریِ مشهد را مجبور کرده‌اند با جاروهای مخصوص شهرداری خیابان‌ها را نظافت کرده و جالب‌تر آنکه چندین کادر و سرباز محترم نیروی انتظامی نیز دور آنها زنجیره‌ی پلیسی تشکیل داده تا هم مانع از فرار هنجارشکنان شوند و هم بر ابهت این حرکت انقلابی! بیفزایند.

خیلی خوب است که مقامات محترم (که اصلا قصد بردن نام‌شان را ندارم) خیلی زود و با قید فوری، هنجارشکنان چهارشنبه سوری را دستگیر کرده و سوای درست یا نادرست بودن این حرکت، آنها را در خیابان‌ها چرخانده‌اند تا درسی باشد برای سایرین.

اما چند سؤال پیش می‌آید، نخست آنکه به لحاظ انسانی چه فرقی میان هنجارشکنان چهارشنبه سوری با قاچاقچیانی که صدها تُن مواد محترقه و تیر و ترقه وارد کشور می‌کنند وجود دارد؟ مگر جفت‌شان از یک خالق آفریده نشده‌اند؟ مگر هر دوی آنها در مقام انسان‌بودن، یکسان نیستند؟

دوم آنکه به لحاظ حقوقی و قانونی چه تفاوتی میان آنها وجود دارد؟ هر دوی آنها تابع یک قانون‌اند و هر دو از حقوق مدنی و اجتماعی یکسانی برخوردارند.

سوم آنکه چرا تا به حال در تاریخ جمهوری اسلامی، به موازات خیابان‌گردانی‌های اشرار و اراذل و اوباش و هنجارشکنان اجتماعی، هیچ قاچاقچی و مدیر فاسد و اختلاس‌کننده و نجومی‌بگیر حرام‌خور و گردن کلفتی را به خیابان نیاوردند تا عبرتی شود برای سایرین؟ اگر یک فرد شرور و قمه به دست، امنیت یک محله‌ی 1000 نفری را مختل می‌کند، یک مدیر فاسد و یک قاچاقچی، امنیت اقتصادی کل کشور را به هم می‌زند.

چهارم آنکه چرا همیشه مقامات مسئول، نسبت به این خرده جرایم حساسیت بالا نشان می‌دهند و با عکس‌العمل فوری به سراغ خاطیان می‌روند؟ اما نسبت به ابرقاچاقچیان و سوپرکلاهبرداران بانکی و گمرکی و اداری خیلی نرم و لاک‌پشتی حرکت می‌کنند؟ ماجرا چیست؟

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی آناج، تاریخ 27 اسفند 95، کد مطلب: 75812: www.anaj.ir