پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۵۸۰۶۸
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار : ۱۸ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۵:۱۰
یکی از مهم ترین دلایل توسعه نیافتگی منطقه ای و استانی، عدم توازن در تخصیص بودجه و تمرکز توجه به یک بخش با مرکزیت بیشتر و طبیعتا عدم توجه به بخش های دیگر است.

شعارسال: یکی از مهم ترین دلایل توسعه نیافتگی منطقه ای و استانی، عدم توازن در تخصیص بودجه و تمرکز توجه به یک بخش با مرکزیت بیشتر و طبیعتا عدم توجه به بخش های دیگر است، این نابرابری توسعه نواحی، معضلات بسیاری دربر دارد؛ هم بر اعتماد به نفس عمومی مردم منطقه اثر می گذارد، هم جای توزیع ثروت، فقر را افزایش می دهد و هم در گذر زمان به یک مساله جاافتاده بدل می شود که گذر از آن در دوره های آتی بسیار دشوار خواهد بود.

به همین دلیل در مرتبه اول، نخبگان هر شهری در صدد برنامه ریزی برای کسب مناسب تر و عادلانه تر امکانات و تهیه برنامه های محرومیت زدایی هستند.

واقعیت این است که تا پیش از تقسیم خراسان بزرگ به سه استان، همه شهرهای استان زیر سایه مشهد بودند.

شهرستان مشهد با تکیه بر موقعیت یگانه اش و وجود حرم مبارک رضوی و از سویی با جذب فرصت های اقتصادی و اجتماعی، امکانات فراوان، جذب نیروی ماهر از سایر مناطق و رفاه و ثروت بالاتر نسبت به بسیاری از شهرهای کشور، طی سالیان متمادی به قطب منطقه تبدیل شد.

این مرکزیت تقریبا به مانعی برای رشد و توسعه و توجه توامان مسوولان و سرمایه گذاران به سایر نقاط استان تبدیل شد.

با تقسیم استان، بجنورد و شهرهای خراسان شمالی و بیرجند و تعدادی از شهرهای خراسان جنوبی متناسب با پتانسیل های منطقه ای و زیرساخت های توسعه ای خود، وضعیت بسیار متفاوت و بهتری نسبت به دوره پیش از تقسیم پیدا کردند.

از ابتدای طرح تقسیم خراسان بزرگ، بحث حضور قوچان و درگز در خراسان شمالی هم مطرح بود. دلایل منطقی فراوانی هم برای این امر مبارک مطرح شد، اما امان از بازی های سیاسی که باعث شد این دو شهر مهم و پر از پتانسیل های توسعه، موقعیت جدیدی پیدا نکنند و بر همان مدار سابق عدم تمرکز توجه باقی بمانند.

واقعیت این است که اشتراکات فرهنگی، قومی، زبانی، جغرافیایی و باعث به هم پیوستگی مردم این شهرها می شود و اساسا برای همه این شهرها منشا آثار پر خیر و برکتی خواهد بود. در حالی که قوچان از لحاظ جمعیتی در رده سوم شهرهای استان خراسان رضوی قرار دارد، در بخش توسعه روستایی در رتبه 10، در بخش آموزشی در رده 7 و در بخش اقتصادی در رتبه 10 استان است.

درگز هم که در رده هفتم جمعیتی استان خراسان رضوی قرار دارد، در بخش توسعه روستایی در رده 5، در بخش آموزشی در رده 11 و در بخش اقتصادی در رتبه 4 استان است.

با پیوستن این شهرها به خراسان شمالی ردیف بودجه و توجه بیشتری از سوی مسوولان استان به این دو شهر معطوف خواهد شد و قطعا شاهد رشد شاخص های توسعه ای در این شهرها خواهیبم بود.

با توجه به اینکه هر دو شهرستان گمرک مرزی دارند که یکی از مهم ترین زیرساخت های توسعه به ویژه در نقاط مرزی کشور است، پیوستن آنها به استان خراسان شمالی و بهره گیری از ظرفیت های بودجه ای این استان می تواند سهم بیشتری از صادرات منطقه را به این دو شهر مهم اختصاص دهد و البته باعث رشد سایر نقاط استان هم بشود.

طی سالهای گذشته، توسعه گمرک های باجگیران و لطف آباد به دلیل تمرکز بر سرخس آن چنان که باید پی گیری نشده و از این ظرفیت فوق العاده، به خوبی بهره برداری نشده است. اخیرا تفاهم های گسترده ای میان خراسان شمالی و خوزستان برقرار شده تا با ایجاد صنایع بسته بندی در منطقه و ساخت انبارهای بزرگ مواد اولیه و محصولات، مواد اولیه از استان های دیگر به خراسان شمالی منتقل و پس از بسته بندی به کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان صادر شود.

این فرصت ها را باید رصد کرد و از مواهبش هم برای شهرهای فعلی استان و هم برای قوچان و درگز استفاده کرد.

از سوی دیگر با پیوستن این دو شهر به خراسان شمالی، فرصت های فراوانی برای نخبگان و تحصیکرده های آنها برای کسب مدارج عالی و مناصب مدیریتی در سطح استان ایجاد خواهد شد.

شخصا طی سالهای گذشته از ظرفیت های این دو شهر در بخش های مدیریتی استان خراسان رضوی آن چنان که شایسته است، استفاده نشده است ولی این فرصت در خراسان شمالی قطعا میسر و سهل تر خواهد بود.

حضور مدیرانی از شهرهای مختلف در سطح استانی می تواند باعث تسریع پی گیری و اجرایی شدن طرح های توسعه ای این مناطق با جدیت و وسعت بیشتری باشد. مقایسه وضعیت بجنورد، شیروان و اسفراین به عنوان شهرستان های قدیمی تر استان، پیش و پس از تقسیم خراسان بزرگ به خوبی گویای تفاوت موقعیت آنها و ویترینی برای مردم شریف قوچان و درگز است تا فارغ از مسائل احساسی و سیاسی مطرح شده از سوی بعضی سیاسیون، این مقایسه را انجام دهند و این مطالبه به حق را پی گیری کنند. مطابق اخبار متواتر، بسیاری از تاثیرگذاران این شهرها که دغدغه توسعه منطقه را دارند، در پی این ادغام و تغییر فضای کسب و کار، ایجاد زمینه های جدید سرمایه گذاری و توسعه شهر و منطقه خود هستند.

بعضی مسوولان سابق این شهرها دلیل اصلی مخالفت خود با الحاق به خراسان شمالی را وجود حرم مطهر امام رضا(ع) در خراسان‌رضوی بیان می کردند.

بی تردید، همه خراسان بزرگ زیر سایه علی ابن موسی الرضا (ع) قرار دارد و قرار نیست با تغییر مرزهای استان، جلوی مراودات این شهرها و حتی شهرهای فعلی خراسان شمالی با مشهد مقدس گرفته شود.

در نهایت، باید گفت که همیشه اقداماتی سازنده و پیشرو هستند که نفع همگانی و منافع طرف های مقابل را توامان لحاظ کنند و در واقع همه بازیگران آن صحنه، برنده باشند. الحاق قوچان و درگز به خراسان شمالی از این حیث یک اتفاق با حاصل جمع مثبت و یک بازی برد برد است.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت اتفاقیه، تاریخ انتشار: 16بهمن1395، کدخبر: 19296: www.etefaghyeh.ir


اخبار مرتبط
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
King
Iran, Islamic Republic of
۲۳:۰۶ - ۱۳۹۶/۱۱/۱۷
0
0
ایشالا که همینطور که میگید باشه و با پیوستنشون به این استان رها نشن
س.د۷۶
Saeed3
Germany
۱۴:۵۳ - ۱۳۹۶/۱۱/۲۳
0
1
پیوستن از استان به استانی دیگر از جمله مسائلیست که باید به صورت کارشناسی شده و تماما عقلانی صورت بگیرد
س.د۷۶
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین