شعارسال: جهان این واقعیت را پذیرفته که نیروهای روسیه طی دو سال گذشته در سوریه حضور داشته‌اند و روسیه کنترل خط ساحلی، بنادر و دو پایگاه هوایی سوریه را به دست داشته است. این کشور به حضور حزب‌الله در جنگ سوریه و حمایت آن از اسد عادت کرده است.

کانال هفتم اسرائیل (آروتز شوا) در ادامه مدعی می‌شود: از سوی دیگر گزارش شده دیگر نیروهای شیعه که از سوی سپاه پاسداران ایران دستور می‌گیرند، به عراق و افغانستان رسیده‌اند. این نیروها برخی مواقع در خاک سوریه شکست می‌خورد تا این برداشت ایجاد شود که ایران فقط گروهی از شیعیان را برای مقابله با گروهی از سنی‌ها به خاک سوریه اعزام کرده است.

شرایط واقعی کاملاً متفاوت است چراکه نیروهای ایران در سوریه دیگر یک گروه یا شبه‌نظامیان نیستند. آن‌ها یک ارتش هستند با تمامی تعارف موجود برای یک ارتش. آن‌ها دارای پیاده‌نظام، کماندو، توپخانه، نیروی هوایی، واحدهای اطلاعاتی و تدارکات هستند. این حضور ارتش ایران در خاک سوریه طی چهار سال اخیر به‌صورت تدریجی ایجاد شده و زیر رادار رسانه‌های جهانی دست به اقدامات بسیاری زده است.

بزرگ‌ترین تهاجم نظامی در سوریه که ارتش ایران نیز در آن حضور داشت، آزاد کردن شهر شمالی حلب از دست داعش در سال 2016 بود. ایران و روسیه در این عملیات همکاری داشتند؛ روسیه از هوا بمباران می‌کرد و نیروهای ایران در کنار حزب‌الله و دیگر شبه‌نظامیان شیعه روی زمین پیشروی کردند و مناطق اشغالی این شهر را به ارتش سوریه پس دادند.

ایران از اوایل سال 2017 مناطق تحت کنترل نیروهایش را گسترش داده، به سمت مناطق بیابانی مرکز و جنوب سوریه که چندین ماه پیش در دستان داعش بود، پیش می‌رود. در حال حاضر داعش در سه منطقه برای نجات خود می‌جنگد: موصل در عراق، پایتختش در رقه سوریه و دیرالزور در شرق سوریه. وقتی موصل سقوط کرده و به دست ارتش ایران افتاده، پس به همین زودی‌ها هم دو شهر دیگر سرنوشتی مشابه خواهند داشت.

اسرائیل به‌شدت نگران این پیشرفت‌ها است و در ماه مارس سال جاری به اهدافی در منطقه تادمور حمله کرد. رسانه‌های خارجی گزارش دادند که هدف این حمله یک موشک ذخیره تجهیزات ایرانی بوده است. دمشق خیلی از اسرائیل دور نیست و همین مسئله به نیروهای ارتش اسرائیل اجازه می‌دهد به‌طور مؤثر علیه اهداف نزدیک به پایتخت سوریه فعالیت کنند.

در این شرایط مهم است که تذکر دهیم تمام این مسائل زیر نظر دو قدرت جهانی یعنی روسیه و آمریکا رقم می‌خورد و هر دو نگران منافع خود هستند. منافع روسیه مشخص است: این کشور خواهان تقویت اسد و نابود کردن تمام سازمان‌های سنی است که با بودجه و راهنمای عربستان علیه او می‌جنگند.

آمریکا طی چهار سال اخیر شاهد افزایش قدرت ایران در سوریه بوده بدون آنکه هیچ تلاش جدی برای متوقف کردن آن انجام دهد. تا ژانویه 2017 آمریکا در مقابل اقدامات ایران سکوت کرد چراکه اوباما خواهان تقویت ایران به قیمت تضعیف عربستان بود. احتمالاً او ترجیح داده بود که کنترل «مشرق» (نام مناطق شرقی اسرائیل) را به اعراب شیعه و ایران بدهد و مناطق از مصر به سمت غرب با نام مغرب را تحت کنترل سنی‌ها درآورد.

حال که ترامپ در کاخ سفید است، هدف اصلی آمریکا در سوریه حذف داعش است. ترامپ رشد قدرت ایران در سوریه را مسئله‌ای تأثیرگذار ندید. حتی ممکن است افرادی در دولت آمریکا باشند که پیشروی‌های ایران در سوریه را مثبت ارزیابی کنند و آن را مانع ایجاد خلأ ای بدانند که ممکن است از سوی یک گروه مشکل‌ساز مانند داعش پر شود.

حتی ممکن است تفاهم‌هایی میان ترامپ و روسیه شکل گرفته باشد که ایران امکان تسلط بر مرکز و شرق سوریه که دو کشور هیچ منفعتی در آن ندارند را داشته باشد. آمریکا از سرنگونی افغانستان درس گرفت و شاهد بود که پس از سقوط طالبان در سال 2001، بخش عمده این سرزمین بدون محافظ ماند و امکان بازگشت طالبان را فراهم کرد.

دو سال پیش که سوریه در میانه سقوط قرار داشت، برخی مقامات اسرائیلی مدعی شدند که موقعیت امنیتی اسرائیل بهبود یافته چراکه سوریه دیگر یک تهدید نبود و حزب‌الله نیز در مرداب سوریه گرفتار شده بود. امروز شرایط بسیار متفاوت است. بجای سوریه، ایران همسایه نزدیک اسرائیل شده است. حزب‌الله دیگر یک گروه منزوی در لبنان نیست بلکه ارتش مهمی برای ایران محسوب می‌شود که در فاصله‌ای نزدیک از مرز اسرائیل خیمه زده است.

از همه بدتر رسانه‌های اسرائیلی هستند که فقط در مورد نیروهای ایرانی در سوریه گزارش می‌دهند و تصویر تهدید بزرگ‌تر را نشان نمی‌دهند، تصویری از پیشروی خط ایران که نقاطی که زمانی سوریه بودند را به هم وصل می‌کند.

ایران پیروز بزرگ و نهایی جنگ داخلی سوریه است. ما و جهانیان هرچه زودتر این مسئله را درک کنیم، راحت‌تر خواهیم بود.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت رویداد24، تاریخ انتشار: 9تیر1396، کدخبر: 62937: www.rouydad24.ir