متن کامل یاداشت ویژه «خط حزب‌الله» به شرح زیر است:

چندی پیش، مولوی عبدالحمید نامه‌ای به رهبر انقلاب نوشته و از ایشان تقاضاهایی را داشته است. رهبر انقلاب نیز مبتنی بر نگاه کلان و راهبردی اداره‌ جامعه‌ اسلامی، در پاسخ به نامه‌ ایشان، با قدردانی از مولوی عبدالحمید به دلیل علاقه‌مندی به جمهوری اسلامی و جانب‌داری و حمایت وی از آرمان‌های والای انقلاب اسلامی، چنین فرمودند: «همه‌ ارکان جمهوری اسلامی موظف‌اند براساس معارف دینی و قانون اساسی، هیچ‌گونه تبعیض و نابرابری بین ایرانیان از هر قوم و نژاد و مذهبی روا ندارند. ما هم به جد معتقدیم همه باید باهم در کنار هم، و در صفوف فشرده و واحدی، به سربلندی و عزت ایران اسلامی بیندیشند و در راه آن تلاش کنند و اجازه ندهند دشمنان این مرز و بوم و خناسان وابسته به این و آن، در این صف واحد تفرقه افکنده و کارشکنی کنند.» در این‌باره سه نکته قابل ذکر است:

1- همان‌گونه که از محتوای نامه‌ رهبر انقلاب استنباط می‌شود، پاسخ ایشان برخاسته از معارف دینی و قانون اساسی کشور و سیاست همیشگی جمهوری اسلامی از ابتدا تا به امروز بوده و چیز جدیدی نیست. به‌ عنوان‌ مثال، در بخشی از اصل دوازدهم قانون اساسی چنین آمده است: «...مذاهب‏ دیگر اسلامی‏ اعم‏ از حنفی‏، شافعی‏، مالکی‏، حنبلی‏ و زیدی‏ دارای‏ احترام‏ کامل‏ می‌‏باشند و پیروان‏ این‏ مذاهب‏ در انجام‏ مراسم‏ مذهبی‏، طبق‏ فقه‏ خودشان‏ آزادند و در تعلیم‏ و تربیت‏ دینی‏ و احوال‏ شخصیه‏ (ازدواج‏، طلاق‏، ارث‏ و وصیت‏) و دعاوی‏ مربوط به‏ آن‏ در دادگاه‌ها رسمیت‏ دارند و در هر منطقه‌ای‏ که‏ پیروان‏ هر یک‏ از این‏ مذاهب‏ اکثریت‏ داشته‏ باشند، مقررات‏ محلی‏ در حدود اختیارات‏ شوراها بر طبق‏ آن‏ مذهب‏ خواهد بود، با حفظ حقوق‏ پیروان‏ سایر مذاهب‏.» از این بخش از قانون اساسی صراحتا استنباط می‌شود که سیاست‌گذاری نظام اسلامی بر مبنای عدم تبعیض و نابرابری بین مذاهب و اقوام است. موضوعی که همواره در چهل سال اخیر پیگیری شده است. 

2- از سویی دیگر، سیره‌ رهبران انقلاب اسلامی (امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای) نیز مؤید همین مطلب است که آنها در امر حکومت‌داری، تفاوتی بین مذاهب و حتی ادیان مختلف قائل نبوده و همه را جزو خانواده‌ بزرگ ایران عزیز می‌دانند. برای مثال امام خمینی در پیامی در تاریخ 9 فروردین سال 1358 تأکید می‌کنند که: «هیچ فرقی بین طوایف مسلمین در حقوق سیاسی و اجتماعی و غیر آن نیست.» 

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نیز پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از پرچمداران و داعیه‌داران وحدت بین مذاهب اسلامی بوده و پس از انقلاب نیز این نگاه اعتقادی را پی گرفته‌اند. رویدادهای دوران تبعید در ایرانشهر در سیستان و بلوچستان، دستور پخش اذان اهل سنت از رادیوی استان کردستان (علیرغم آنکه مطابق قانون اساسی، مذهب رسمی کشور، شیعه اثنی عشری است)، تعیین نماینده‌ اهل سنت، تأسیس مجمع‌ تقریب بین مذاهب و اتخاذ راهبرد دائمی وحدت اسلامی، فتوای تاریخی در خصوص ممنوعیت توهین به مقدسات اهل سنت و یا حتی حضور مستمر ایشان در منزل خانواده‌ شهدای سایر ادیان، مؤیدات و شواهدی برای اهتمام رهبر انقلاب به این امر مهم است.

3- در این میان البته همچنان‌که رهبر انقلاب به مولوی عبدالحمید تصریح فرمودند، نباید به دشمنان بیرونی و خناسان داخلی اجازه داد که با طرح‌ها و نقشه‌های خود، مانع وحدت بین دو مذهب شوند و آنجا که دشمن درصدد ایجاد تفرقه در کشور به بهانه‌های واهی مذهبی است، ‌باید با او به‌طور دقیق، صریح و شفاف مرزبندی کرده و با هر عامل برهم‌زننده‌ وحدت و امنیت کشور به مقابله برخاست.