شعارسال: این سمپوزیوم به پیشنهاد سفارت اتریش در جمهوری اسلامی ایران و انجمن فرهنگی اتریش به طور مشترک با دانشگاه شهید بهشتی اجرا شد. هدف از برگزاری این سمپوزیوم یک‌روزه تقویت روابط علمی بین‌المللی بین دو کشور با تاکید بر آشنایی و اشاعه فرهنگ دو ملت در حوزه‌های کشاورزی و محیط زیست و ادبیات گردشگری بود. این سمپوزیوم با محوریت پژوهشکده‌های گیاهان و مواد اولیه دارویی و علوم محیطی و با همکاری دانشکده‌های ادبیات و علوم زیستی برگزار گردید.

در این سمپوزیوم میهمانان و سخنرانان برجسته از سفارت اتریش در ایران، انجمن فرهنگی اتریش، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، موزه تاریخ طبیعی وین، دانشگاه وین، دانشگاه اوپسالا سوئد، دانشگاه ویکتوریا نیوزیلند، دانشگاه شهید بهشتی، تشکل‌های مختلف مردم نهاد، تعاونی‌های روستایی و شرکت‌های تولیدکننده محصولات سالم و دارویی، حضور داشته و به ارائه سخنرانی و بحث و تبادل نظر پیرامون مباحث مورد نظر پرداختند. در مراسم افتتاحیه آقای دکتر لیاقتی، رئیس پژوهشکده علوم محیطی به میهمانان خوش‌آمد گفته و هدف از برگزاری این سمپوزیوم را تشریح کردند. در ادامه، آقای دکتر ابطحی، آقای اشتفان شولتس و سرکار خانم دکتر بهزادنژاد به ایراد سخنرانی در مراسم افتتاحیه پرداختند. آقای دکتر ابطحی معاون پژوهشی دانشگاه عنوان داشتند که همکاری ایران با اتریش در مسائل آموزشی سابقه طولانی داشته و به دوره دارالفنون برمی‌گردد که این همکاری به‌ویژه در حوزه منابع طبیعی و به خصوص جنگل و آبهای داخلی شاخص بوده است.

آقای دکتر ابطحی عنوان داشتند که موضوع زیستگاه‌ها و زیستگاه‌های کوهستانی در ایران، آسیای میانه و حوزه قفقاز و حوزه کوه‌های آلپی حائز اهمیت زیاد می‌باشد و فعالیت‌ها و مطالعات دانشگاه شهید بهشتی در حوزه علوم محیطی قابل توجه است. پس از ایشان آقای اشتفان شولتس، سفیر اتریش در ایران، بر اهمیت برگزاری برنامه‌های علمی مشترک و هدفمند تاکید کرده و آن را گامی موثر در راستای تقویت رابطه ایران با کشورهای اروپایی دانستند. ایشان خاطر نشان کردند که ایران می‌تواند نقش محوری را در منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی در حوزه محیط زیست و بلایای طبیعی را بر عهده داشته باشد. در ادامه سرکار خانم دکتر بهزادنژاد، مدیر دفتر روابط بین‌الملل سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به تبیین جاذبه‌های گردشگری ایران و نقشی که در تقویت روابط بین‌الملل با سایر کشورها دارد پرداختند.

پس از مراسم افتتاحیه، شرکت‌کنندگان با توجه به علاقه و حوزه تخصصی در چهار کارگاه آموزشی که به طور همزمان برگزار شد شرکت نموده و به بحث و تبادل نظر پیرامون موضوعات تخصصی پرداختند. این چهار کارگاه آموزشی در حوزه‌های گیاه‌شناسی: تاثیر چرا دام- عکس‌العمل گیاهان و پوشش گیاهی، گیاهان دارویی: نام‌گذاری، طب سنتی، گیاه‌شناسی مردمی و ارتباط با افسانه‌ها و تاریخ، ادبیات و گردشگری و تاریخ کشاورزی و قوم‌شناسی برگزار شدند که با استقبال قابل توجه شرکت‌کنندگان مواجه گردیدند.

در مراسه اختتامیه، نمایندگان هر یک از کارگاه‌های آموزشی به ارائه جمع‌بندی خود از کارگاه‌ها پرداختند و در نهایت آقای دکتر قاسم‌پور، رئیس پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، به ارائه سخنرانی اختتامیه و تاکید بر اهداف و روح والای برگزاری چنین سمپوزیوم‌های علمی- تخصصی بین‌المللی پرداختند.

دکتر ارنست ویتک از موزه تاریخ طبیعی وین عکس العمل گیاهان و پوشش های گیاهی در برابر چرای بی رویه را بیان کرد. "گیاهان استراتژی های دفاعی مختلفی در برابر این آسیب از خود نشان می دهند.که می توان به بد طعم شدن، سخت شدن، مودارشدن، سمی شدن و سوزنی شدن نام برد."

دکتر جلیل نوروزی از دانشگاه وین به بررسی گونه های کوهستانی در ایران پرداخت. " گونه های اندمیک ایران بیشتر در مناطق کوهستانی هستند. بین تنوع زیستی و ارتفاع یک رابطه مستقیم وجود دارد. مناطق با ارتفاع بالا، از نظر حفاظتی بسیار اهمیت دارند.زیرا در این مناطق ارنباط با جاهای دیگر وجود ندارند و گونه های اندمیک بیشترند.در کوهستان زون های مختلفی برای رویش گیاهان وجود دارد. به دلایلی این زون ها در حال جابجایی هستند. یکی از این دلایل گرم شدن زمین است که گیاهان سرما دوست باید به مناطق بالاتر بروند ولی قله ها محدود است و گونه ها کم کم جایی را برای زیستن ندارند و از بین می روند.دلیل دیگر که زون های کوهستان تغییر می کنند چرا دام ها می باشد. بعضی از گونه های که سیکلیک هستند مثل درختان برای اینکه بتوانند دوره زندگی خود را بگذرانند تا به یک گیاه کامل تبدیل شوند، به مناطق بالاتر رفته اند که دام کمتری عبور می کند. همچنین در مناطق پایین تر به دلیل پایکوبی دام ها ، خاک کاملا از بین رفته و امکان رشد هیچ گیاهی نیست. در زون درختی گیاهان پیازی رشد می کنند که در ایران Colchicom ها دیده می شود که بسیار سمی هستند و. حیوانات آن ها را نمی خورند. یا اینکه گیاهان مختلف با هم کلونی تشکیل می دهند تا از دسترس دام ها در امان باشند.در این شرایط گیاهانی که پراکنش محدودی دارند و یا نسبت به دما حساس هستند، امکان رشد را از دست می دهند."

نوروزی در ادامه به بررسی چند نمونه پرداخت " در سهند با ارتفاع 3300 متر به خاطر محبوبیت پنیر لیقوان، اقتصاد این منطقه بر روی گوسفند داری می باشد و به ظرفیت طبیعت توجه نمی شود. در زاگرس تمام گیاهان یا سمی هستند یا بالشتکی خاردار. وضعیت الوند با 3400 متر در همدان از همه جا بدتر می باشد به جز افوربیا، بالشتکی ها و آستاراگولوس چیزی دیده نمی شود و شانه های خاکی بدون پوشش گیاهی است.

وی با ابراز تاسف بیان کرد که به مرور زمان پوشش گیاهی تغییر می کند و فقط تعداد معدودی گیاه رشد می کنند و تنوع زیستی از بین می رود. گونه های اندمیک و گونه های زینتی مثل لاله های واژگون دیگر جایی برای زیست ندارند و دیگر شاهد اکوتوریسم ها که می توانند اقتصاد منطقه را متحول کنند نیستیم. .

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری تحلیلی زیست بوم، تاریخ انتشار: 6آبان1396، کدخبر: 35221 : www.zistboom.com